Ο Ασπρόπυργος βρίσκεται 20 χλμ. από την Αθήνα, σχεδόν στο κέντρο του Θριασίου Πεδίου και διασχίζεται από τον οδικό άξονα Αθηνών - Κορίνθου. Κατά την κλασσική αρχαιότητα, στο χώρο που σήμερα είναι τα όρια του Δήμου αναφέρεται από τον περιηγητή Παυσανία η ύπαρξη των Δήμων της Θρίας, των Κοπωκιδών, των Ιπποτομάδων και της Οίης και η περιοχή των Ρειτών (δύο λιμνών αφιερωμένων στη Θεά Δήμητρα και στην κόρη της Περσεφόνη) και τα ανάκτορα των Κροκωνιδών.
Η ιστορία της πόλης χρονολογείται από τα μέσα του 19ου αιώνα. Τόπος προέλευσης των πρώτων κατοίκων ήταν η περιοχή των Κούνδουρων και της Χασιάς. Το 1960 οι κάτοικοι του Ασπροπύργου ήταν περίπου 2.000, είχαν ως βασικές ασχολίες τη γεωργία και την κτηνοτροφία και προμήθευαν την Αθήνα με κηπευτικά, δημητριακά και γαλακτοκομικά προϊόντα.
Η εγκατάσταση μικρών και μεγάλων βιομηχανιών από τη δεκαετία του ’60 μετέτρεψαν τον Ασπρόπυργο σε βιομηχανική πόλη, η οποία ταυτόχρονα υποδέχτηκε μεγάλο μέρος μεταναστών από το εσωτερικό αλλά και από το εξωτερικό. Κατά την απογραφή του 2001 ο Δήμος αριθμούσε 27.741 κατοίκους, αριθμός σχεδόν διπλάσιος από την απογραφή του 1991, καθιστώντας τον πρώτο σε πληθυσμό δήμο της Δυτικής Αττικής.
Η βιομηχανική ανάπτυξη και η μετανάστευση άλλαξαν πλήρως τη μορφή και την ανθρωπογεωγραφία της πόλης. Οι κάτοικοι της πόλης ασχολούνται πλέον στη βιομηχανία και τις υπηρεσίες και ελάχιστοι (λιγότεροι από το 10% του πληθυσμού) με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Οι παλαιότεροι κάτοικοι του Ασπροπύργου βρίσκονται στην κυρίως πόλη. Στην παραλία έχουν εγκατασταθεί οι Αρκάδες και στις περιοχές Γκορυτσά – Ψάρι επαναπατρισθέντες Πόντιοι που αποτελούν την πολυπληθέστερη ομάδα εσωτερικών μεταναστών. Στη Νέα Ζωή έχουν εγκατασταθεί Τσιγγάνοι και στις περιοχές Νεόχτιστα και Ρουπάκι εργατοτεχνικό προσωπικό από άλλες περιοχές της χώρας μας.
Αρχιτεκτονικό σύμβολο της πόλης είναι το κτίσμα του ρολογιού το οποίο κατασκευάστηκε την περίοδο 1928 - 1931 βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Γ. Τσιρογιάννη. Τα παλαιά ισόγεια ή διώροφα κτίσματα («αρβανίτικα») καθορίζουν την αρχιτεκτονική φυσιογνωμία της πόλης, ενώ η παραλία του Ασπροπύργου, μετά τα έργα ανάπλασής της, αποτελεί ωραίο χώρο περιπάτου με μεγάλο αριθμό από ταβέρνες. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η επίσης η λίμνη Κουμουνδούρου καθώς και η παραλιακή περιοχή Λαιμού – Λουζιτάνια.
Στην πολυπολιτισμική κοινωνία του Ασπροπύργου, εκτός από τους εξωραϊστικούς, πολιτιστικούς και αθλητικούς συλλόγους, ιδιαίτερο ρόλο έχει η δραστηριότητα συλλόγων των διαφόρων κοινοτήτων (Κρητών, Ηπειρωτών, Ποντίων, κ.α.) που με τις εκδηλώσεις τους διαφυλάττουν τα ήθη και τα έθιμα τους, καθώς και το Διαπολιτιστικό κέντρο στο Ρουπάκι που επιχειρεί την προσέγγιση των διαφόρων πολιτιστικών ομάδων. Το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου με ωδείο, παιδική και βυζαντινή χορωδία, τμήμα παραδοσιακών χορών και βιβλιοθήκη έχει σημαντική συμβολή στην πολιτιστική ζωή του Ασπροπύργου. Αξιοσημείωτη είναι η λειτουργία των παιδικών κατασκηνώσεων του δήμου κάθε καλοκαίρι σε μια έκταση 35 στρεμμάτων στα Βίλλια Αττικής με πολλές αθλητικές, καλλιτεχνικές, περιβαλλοντικές δραστηριότητες.
Κάθε Δεκέμβρη, υπό την αιγίδα του δήμου, πραγματοποιούνται οι πολιτιστικές εκδηλώσεις «Θριάσια» με συμμετοχή χορωδιών, φεστιβάλ παραδοσιακών χορών, θεατρικά δρώμενα και συναυλίες. Κάθε Ιούλιο, την παραμονή της εορτής της Αγίας Μαρίνας και τις ημέρες των εορτών της Αγίας Παρασκευής και του Αγίου Παντελεήμονα πραγματοποιούνται τοπικές εορταστικές εκδηλώσεις που η ιστορία τους χρονολογείται από τα μέσα του 19ου αιώνα. Τα τελευταία χρόνια έχει καθιερωθεί η «Πανθριασιακή Έκθεση», που δίνει την ευκαιρία στους επιχειρηματίες της περιοχής να εκθέσουν και να προβάλουν τα προϊόντα τους.
Η ιστορία της πόλης χρονολογείται από τα μέσα του 19ου αιώνα. Τόπος προέλευσης των πρώτων κατοίκων ήταν η περιοχή των Κούνδουρων και της Χασιάς. Το 1960 οι κάτοικοι του Ασπροπύργου ήταν περίπου 2.000, είχαν ως βασικές ασχολίες τη γεωργία και την κτηνοτροφία και προμήθευαν την Αθήνα με κηπευτικά, δημητριακά και γαλακτοκομικά προϊόντα.
Η εγκατάσταση μικρών και μεγάλων βιομηχανιών από τη δεκαετία του ’60 μετέτρεψαν τον Ασπρόπυργο σε βιομηχανική πόλη, η οποία ταυτόχρονα υποδέχτηκε μεγάλο μέρος μεταναστών από το εσωτερικό αλλά και από το εξωτερικό. Κατά την απογραφή του 2001 ο Δήμος αριθμούσε 27.741 κατοίκους, αριθμός σχεδόν διπλάσιος από την απογραφή του 1991, καθιστώντας τον πρώτο σε πληθυσμό δήμο της Δυτικής Αττικής.
Η βιομηχανική ανάπτυξη και η μετανάστευση άλλαξαν πλήρως τη μορφή και την ανθρωπογεωγραφία της πόλης. Οι κάτοικοι της πόλης ασχολούνται πλέον στη βιομηχανία και τις υπηρεσίες και ελάχιστοι (λιγότεροι από το 10% του πληθυσμού) με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Οι παλαιότεροι κάτοικοι του Ασπροπύργου βρίσκονται στην κυρίως πόλη. Στην παραλία έχουν εγκατασταθεί οι Αρκάδες και στις περιοχές Γκορυτσά – Ψάρι επαναπατρισθέντες Πόντιοι που αποτελούν την πολυπληθέστερη ομάδα εσωτερικών μεταναστών. Στη Νέα Ζωή έχουν εγκατασταθεί Τσιγγάνοι και στις περιοχές Νεόχτιστα και Ρουπάκι εργατοτεχνικό προσωπικό από άλλες περιοχές της χώρας μας.
Αρχιτεκτονικό σύμβολο της πόλης είναι το κτίσμα του ρολογιού το οποίο κατασκευάστηκε την περίοδο 1928 - 1931 βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Γ. Τσιρογιάννη. Τα παλαιά ισόγεια ή διώροφα κτίσματα («αρβανίτικα») καθορίζουν την αρχιτεκτονική φυσιογνωμία της πόλης, ενώ η παραλία του Ασπροπύργου, μετά τα έργα ανάπλασής της, αποτελεί ωραίο χώρο περιπάτου με μεγάλο αριθμό από ταβέρνες. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η επίσης η λίμνη Κουμουνδούρου καθώς και η παραλιακή περιοχή Λαιμού – Λουζιτάνια.
Στην πολυπολιτισμική κοινωνία του Ασπροπύργου, εκτός από τους εξωραϊστικούς, πολιτιστικούς και αθλητικούς συλλόγους, ιδιαίτερο ρόλο έχει η δραστηριότητα συλλόγων των διαφόρων κοινοτήτων (Κρητών, Ηπειρωτών, Ποντίων, κ.α.) που με τις εκδηλώσεις τους διαφυλάττουν τα ήθη και τα έθιμα τους, καθώς και το Διαπολιτιστικό κέντρο στο Ρουπάκι που επιχειρεί την προσέγγιση των διαφόρων πολιτιστικών ομάδων. Το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου με ωδείο, παιδική και βυζαντινή χορωδία, τμήμα παραδοσιακών χορών και βιβλιοθήκη έχει σημαντική συμβολή στην πολιτιστική ζωή του Ασπροπύργου. Αξιοσημείωτη είναι η λειτουργία των παιδικών κατασκηνώσεων του δήμου κάθε καλοκαίρι σε μια έκταση 35 στρεμμάτων στα Βίλλια Αττικής με πολλές αθλητικές, καλλιτεχνικές, περιβαλλοντικές δραστηριότητες.
Κάθε Δεκέμβρη, υπό την αιγίδα του δήμου, πραγματοποιούνται οι πολιτιστικές εκδηλώσεις «Θριάσια» με συμμετοχή χορωδιών, φεστιβάλ παραδοσιακών χορών, θεατρικά δρώμενα και συναυλίες. Κάθε Ιούλιο, την παραμονή της εορτής της Αγίας Μαρίνας και τις ημέρες των εορτών της Αγίας Παρασκευής και του Αγίου Παντελεήμονα πραγματοποιούνται τοπικές εορταστικές εκδηλώσεις που η ιστορία τους χρονολογείται από τα μέσα του 19ου αιώνα. Τα τελευταία χρόνια έχει καθιερωθεί η «Πανθριασιακή Έκθεση», που δίνει την ευκαιρία στους επιχειρηματίες της περιοχής να εκθέσουν και να προβάλουν τα προϊόντα τους.