Πόλεμος μεταξύ παλιών και νέων μεταναστών

Πόλεμος μεταξύ παλιών και νέων μεταναστών

Από Factorx | Δευτ. 22 Δεκ 2008, 12:32 στην/στις κατηγορίες Πρώτη Σελίδα.

Πετρούπολη, 6 π.μ. έξω από το κατάστημα μεγάλης εταιρείας ειδών υγιεινής. Στη μια πλευρά του δρόμου Μαροκινοί και Ιρακινοί, στην άλλη Ιρανοί και Αφγανοί. Κοινό σημείο τους ο λίγος χρόνος παραμονής τους στην Ελλάδα. Μεροκάματο 20 – 25 ευρώ για τους πρώτους· ελάχιστα ευρώ έως τίποτα για τους δεύτερους, κυρίως τους Αφγανούς, οι οποίοι δεν γνωρίζουν τη γλώσσα και εξαπατώνται από εργοδότες που αρνούνται να τους πληρώσουν.

Κάνιγγος, ίδια ώρα. Πιάτσα μπογιατζήδων. Το μεροκάματο ανέρχεται στα 50 – 55 ευρώ για τους μάστορες και σε 40 ευρώ για τους βοηθούς. Χώρες προέλευσης Αλβανία, Πολωνία, Ρωσία. Ομόνοια. πιάτσα κτιστάδων και σοβατζήδων. Δεκάδες Αλβανοί, 2 – 3 Έλληνες και ένας Τούρκος πολιτικός πρόσφυγας. Το μεροκάματο ανεβαίνει στα 60 – 65 ευρώ για τον ειδικευμένο τεχνίτη και σε 40 ευρώ για τον βοηθό…

Οι εθνότητες χωρίζονται σε πιάτσες νέων και παλιών μεταναστών, όμως η ειδίκευση αποδεικνύεται σχεδόν αποκλειστικό προνόμιο των Αλβανών ή Ανατολικοευρωπαίων. Κοινό πρόβλημα όλων, η αναδουλειά και τα μεροκάματα που πέφτουν σαν τους δείκτες του χρηματιστηρίου. Οι Έλληνες κατηγορούν τους Αλβανούς διότι τα προηγούμενα χρόνια έριξαν την τιμή από 80 σε 55 – 60 ευρώ το μεροκάματο για τον ειδικευμένο τεχνίτη. Οι Αλβανοί και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι κατηγορούν τους Ασιάτες διότι έριξαν το μεροκάματο του εν μέρει ειδικευμένου από 40 στα 25 ευρώ. Οι Ασιάτες (Πακιστανοί και Ινδοί) έχουν αποδεχθεί τα 20 ευρώ μεροκάματο. Οι Αφγανοί και οι προερχόμενοι από τη Μαύρη Ήπειρο (όλοι από εμπόλεμες ζώνες) ζουν ανεπιθύμητοι στην κόψη του ξυραφιού.

Οι Αλβανοί κτιστάδες, σοβατζήδες και καλουπατζήδες κατηγορούν τους εργοδότες για την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει….Κάποιοι Αλβανοί είναι επικριτικοί απέναντι σε άλλους λαούς για τα ημερομίσθια που αποδέχονται: «Βλέπεις κανέναν Αλβανό να δουλεύει για 15 ευρώ στο βενζινάδικο;», ρωτά ένας. «Μόνο μαύρους βλέπεις»… Κι ένας άλλος: «Πήγα μια φορά σε μεγάλο ξενοδοχείο και με έβαλαν στη λάντζα. Δώδεκα ώρες δουλειά για 40 ευρώ. Μόνο μαύρους είχε εκεί».

Τους Αλβανούς αποφεύγει ιδιαιτέρως μια άλλη εθνότητα παλιών μεταναστών, οι Ινδοί. Ο πρόεδρος της Ινδικής Κοινότητας κ. Ραμ εξηγεί ότι «έχουμε καλές σχέσεις με Αιγύπτιους, Ρώσους, Πολωνούς, όχι όμως με Αλβανούς διότι έχουν πολύ επιθετική φύση…Το 70% των Ινδών εργάζονται στη γεωργία και την κτηνοτροφία. Οι πρόσφυγες από το Μπανγκλαντές εργάζονται κυρίως στη μεταποίηση και παίρνουν πέντε ευρώ την ώρα. Με παρόμοια ημερομίσθια εργάζεται και η πλειονότητα των Πακιστανών.

Μετά την ένταξη της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας, οι παλιοί παράνομοι έγιναν νόμιμοι πολίτες της Ε.Ε. και ανταγωνιστές των αλλοδαπών από τρίτες χώρες, αφού δεν έχουν πια ανάγκη ενσήμων και άδεια παραμονής και προτιμώνται στα χαμηλά μεροκάματα. Όπως σημειώνει ο συντονιστής του Ελληνικού Φόρουμ Μεταναστών κ. Αχμέτ Μοαβία, «οι διαφορές μεταξύ νέων και παλαιών κρατών-μελών οδηγούν σε ένα νέο είδος εργασιακού ρατσισμού και ενδο-ευρωπαϊκού αποκλεισμού. Γραφεία ευρέσεως εργασίας μεταφέρουν φτηνούς εργαζόμενους από τη μια χώρα στην άλλη. Πέρυσι ένα τέτοιο γραφείο μετέφερε νέες κοπέλες από την Πορτογαλία και την Ισπανία στην Ολλανδία. Ενώ στην αγγελία αναγραφόταν ότι θα πληρώνονταν 913 ευρώ για οκτάωρη εργασία σε ολλανδικές καλλιέργειες, τελικά οι κοπέλες αναγκάζονται να δουλεύουν 12 ώρες την ημέρα προς 600 ευρώ. Αντιστοίχως στην Ελλάδα, επειδή δεν έχουν ανάγκη τα ένσημα για να αποδείξουν τη νομιμότητά τους, Βούλγαροι και Ρουμάνοι κοστίζουν λιγότερο από άλλους μετανάστες που έχουν ανάγκη από ένσημα»…

Ενήλικοι Αφγανοί εργάζονται για τρία ευρώ την ώρα ως γαζωτές. Τα ανήλικα 14-15 ετών βρίσκονται σε ακόμη χειρότερη κατάσταση. «Δουλεύουν όλα παράνομα, με αποτέλεσμα να υπάρχει μεγάλη εκμετάλλευση και ποικιλόμορφα προβλήματα». Αυτές οι «μαύρες» επιχειρήσεις, που αλλάζουν συχνά διεύθυνση, ανήκουν κυρίως σε …Αιγύπτιους και Σύριους.

«Οι λευκοί δεν εμπιστεύονται τους μαύρους για δουλειά. Γι’ αυτό δεν πηγαίνουμε στις πιάτσες», εξηγεί στα αγγλικά ο Ανταμ, πρόεδρος του Συνδέσμου Σουδανών Προσφύγων. «Οι πιο τυχεροί εργάζονται σε εταιρείες καθαρισμού μαζί με Αφγανούς, Πακιστανούς, πρόσφυγες από το Μπαγκλαντές και παίρνουν 24-25 ευρώ για 11 ώρες δουλειάς. Αλλά η πλειονότητα πηγαινοέρχεται στην επαρχία για να δουλέψει στις συγκομιδές. Εκεί μένουν σε εγκαταλελειμμένα σπίτια, πληρώνονται 16-20 ευρώ την ημέρα για 12 ώρες δουλειάς και σπανίως φθάνουν τα 25 ευρώ. Αλλά και στην επαρχία δεν μπορούν να μείνουν. «Όταν τελειώνει η δουλειά, έρχεται η αστυνομία και μας διώχνει. Μερικές φορές ούτε μας πληρώνουν. Το αφεντικό λέει αύριο… αύριο και μετά έρχεται η αστυνομία», εξηγούν.

Και ποια είναι η τύχη όλων αυτών στο τέλος; Όταν δεν υπάρχει δουλειά, καταλήγουν να κάνουν τράφικινγκ, να πουλάνε CD, το κορμί τους, πλαστά διαβατήρια, ναρκωτικά…

(Καθημερινή, 21/12/2008: Οι δύο «τάξεις» μεταναστών της Αθήνας)