Αναφερόμενες στα σλαβικά φύλα, τώρα, οι πηγές είναι σαφείς: αποκαλούν τους επήλυδες Σκλαβηνούς, Σκλαβίνους, Σκλάβους, Σκλαβησιάνους, Σθλαβησιάνους, Σκλαβογενείς, ανδράποδα Σκλαβόα (694-695), Σκύθες, βάρβαρον φυλήν(67) ή, εξειδικεύοντας, παραδίδουν το όνομα, με το οποίο εκείνοι αυτοπροσδιορίζονταν (Δρογουβίτες, Σαγουδάτοι, Βελεγεζήτες, Βερζήτες, Σμολεάνοι, Σεβέρεις, Βαϊουνήτες και, ίσως, Mηλιγγοί)(68) ή τους αποδίδουν όνομα σχετικό με τον άμεσο - «στενό» - τόπο εγκατάστασής τους (οι του Στρυμόνος, Ρυγχίνοι, πιθανόν από τον ποταμό Ρήχιο, Εζερίτες, από σλαβικό ουσιαστικό που σημαίνει λίμνη, έλος)(69) ή άλλη συμβατική ονομασία (επτά γενεαί)(70).