Ημερομηνία Κυριακή, 20 Μάιος στις 00:05:00 EEST
Θέμα Δελτία Τύπου
 | Στον εφιάλτη που έζησαν 20.000 γυναίκες, θύματα βιασμού κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Βοσνία εστιάζει η «Εμπόλεμη Ζώνη» του Σωτήρη Δανέζη με το ντοκιμαντέρ «Vilina Vlas - Τα μαλλιά της Νεράιδας» που γυρίστηκε στην πόλη Βίζεγκραντ κοντά στο Σεράγεβο και μεταδίδεται την Τρίτη 29 Μαϊου 2007 στις 23.50 στο MEGA. |
Ο χώρος είχε μετατραπεί σε στρατόπεδο συγκέντρωσης για γυναίκες που φυλακίζονταν εκεί για να ικανοποιούν τα κατώτερα ένστικτα των Τσέτνικ.
«Ήμασταν κάπου διακόσιες γυναίκες, λίγες γλιτώσανε. Είχαν ακόμη και κοριτσάκια 13 ετών...», υποστηρίζει η Νούνι που ζει με το φόβο ότι οι βιαστές της θα επιστρέψουν για να την εκδικηθούν. «Έζησα μια φρίκη έφτασα τα 30 κιλά. Πριν από τον πόλεμο ζύγιζα 80. Είχα μακριά μαλλιά, τα άφηνα κάτω και ήμουν όμορφη...»
Την άνοιξη του 1992, οι ομαδικοί βιασμοί γυναικών χρησιμοποιήθηκαν ως όπλο απ’ όλες τις πλευρές. Ήταν μια συνηθισμένη εφιαλτική πρακτική, κυρίως, των Σέρβων παραστρατιωτικών ομάδων που έδρασαν στη Βοσνία. Ο βιασμός, συνώνυμο του εξευτελισμού και της ταπείνωσης, χρησιμοποιήθηκε και ως μέσο εθνοκάθαρσης. Στόχος των βιαστών ήταν να απαξιώσουν το σύμβολο της γονιμότητας ενός έθνους, να διακόψουν τη συνέχειά του, να απειλήσουν την ύπαρξή του. Τα όσα διαδραματίστηκαν στο ξενοδοχείο «Vilina Vlas» αποτελούν μια από τις πιο σκοτεινές σελίδες στην ιστορία του πολέμου της Βοσνίας.
Η γέννηση του παιδιού του εχθρού σου είναι, λένε, η πιο εφιαλτική μορφή εθνοκάθαρσης. Οι ομαδικοί βιασμοί γυναικών στη Βοσνία δεν έσπερναν μόνο τον τρόμο αλλά και τους απογόνους των βιαστών που θα νόθευαν το έθνος...
Τα θύματα ήταν κυρίως Βόσνιες μουσουλμάνες που οι βασανιστές τους προσπαθούσαν να αφήσουν έγκυες και τις κρατούσαν φυλακισμένες μέχρι τη στιγμή που δεν θα μπορούσαν να κάνουν έκτρωση. «Άλλοι λένε «δεν θέλω το παιδί του Τσέτνικ». Άλλοι λένε «δεν θέλω το παιδί του μουσουλμάνου αλλά το παιδί δεν φταίει σε τίποτα», υποστηρίζει η γυναίκα που η ιστορία της καταγράφεται για πρώτη φορά στον τηλεοπτικό φακό.
Σύμφωνα με τις μαρτυρίες δεκάδων γυναικών από το Βίζεγκραντ, επικεφαλής της συμμορίας των βιαστών και δολοφόνων ήταν ένας ντόπιος Σέρβος εθνικιστής, ο αρχηγός των «Λευκών Αετών», ο 25χρονος Μίλαν Λούκιτς. Τα ίχνη του εντοπίστηκαν μόλις το 2005, στην Αργεντινή όπου και συνελήφθη για να οδηγηθεί ενώπιον του διεθνούς δικαστηρίου της Χάγης. Ο Λούκιτς βαρύνεται με 21 κατηγορίες για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Το ντοκιμαντέρ ακολουθεί τη Νούνι που μετά από χρόνια επιστρέφει στα ερείπια του σπιτιού της στο Βίζεγκραντ. Η σωρός του παιδιού της, μέχρι σήμερα, δεν έχει βρεθεί. Η απώλεια του, τη φέρνει συχνά στα όρια της παράνοιας... «Μένω στο Σαράγεβο γιατί εδώ γεννήθηκε ο μικρός μου. Πολλές φορές φαντάζομαι ότι θα έρθει κάποια στιγμή σαν να μην έγινε τίποτα απ’ όλα αυτά. Και πολλές φορές όταν βγαίνω έξω είναι σαν να με ακολουθεί το παιδί μου».
Λίγα χιλιόμετρα έξω από το Βίζεγκραντ, σε ένα ξέφωτο στο δάσος, το ξενοδοχείο «Vilina Vlas», λειτουργεί ακόμη ως θεραπευτήριο και spa. Η 50χρονη μουσουλμάνα είναι σημαντική μάρτυρας κατηγορίας για τα εγκλήματα που διέπραξαν οι σερβοβόσνιοι παραστρατιωτικοί και βρίσκεται υπό καθεστώς προστασίας από τη βοσνιακή δικαιοσύνη...