Στην Κερατέα μπορεί οι βόμβες μολότωφ και τα χημικά να πέφτουν βροχή και ο αγώνας να συνεχίζεται σκληρός, όμως οι ντόπιοι έχουν αναδείξει και στηρίξει με σθένος και την αρβανίτικη καταγωγή τους. Είναι ένα από τα ατράνταχτα επιχειρήματα που χαλυβδώνει την πίστη στον αγώνα τους και τους διαφοροποιεί από τους υπόλοιπους “λαπάδες”, είτε πρόκειται για πολιτικούς είτε για γηγενείς που δεν προέρχονται από τους σκληροτράχηλους κατοίκους της Νότιας Αλβανίας.
Βέβαια το φαινόμενο της Κερατέας και της επίκλησης των προγόνων δεν είναι καινούριο και το έχουμε ξανασυναντήσει για παράδειγμα στην Κρήτη (βλ. Ανώγεια και χασισοκαλλιέργειες) ή στην Πελοπόννησο (βλ. Μάνη και βεντέτα). Η ανυπακοή στην κεντρική εξουσία υπαγορεύεται από ένα “εθιμικό δίκαιο” που ικανοποιεί την κοινή περί δικαίου αντίληψη.
Στην περίπτωση της Κερατέας έχει ενεργοποιηθεί το πρότυπο του αγέρωχου, ορεσίβιου Αλβανού, εννοείται άντρα, που αδικημένος από τα κέντρα των αποφάσεων, φτωχός και χωρίς ελπίδα σηκώνει το μπαϊράκι της ανυπακοής.
Είμαι σίγουρος ότι η σύγκριση του αγώνα των κατοίκων της Κερατέας με αυτόν των Κλεφτών και Αρματωλών κατά των τοπικών αρχόντων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας θα έχει, αν μη τι άλλο, αναδειχθεί τον τελευταίο καιρό. Ο φόβος είναι απαγορευτική λέξη στο λεξιλόγιο των κατοίκων, καθώς ως γνωστόν “είμαστε Αρβανίτες” (ακούστε εδώ τη μαρτυρία από ένα οκτάχρονο κοριτσάκι).
Οι κινητοποιήσεις στην Κερατέα αποκάλυψαν -εκτός των άλλων- ότι τα ήθη και έθιμα ενός τόπου, η πολιτιστική κληρονομιά, η “καταγωγή” μπορούν με εύκολο τρόπο να χρησιμοποιηθούν για την διευθέτηση κοινωνικών και πολιτικών ζητημάτων και να προσδώσουν χαρακτηριστικά που όχι μόνο δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα αλλά παραπέμπουν σε μορφές οργάνωσης προνεοτερικών κοινωνιών. Δεν είναι εξάλλου και λίγοι (βουλευτές, δήμαρχοι κλπ.) που στην αγωνία τους για συλλογή ψήφων τιμούν δεόντως την αρβανίτικη παράδοση της Αν. Αττικής. Έτσι η σύγκρουση γίνεται πιο απλή και κατανοητή, μεταξύ αναγνωρίσιμων «εχθρών», ξένων και ντόπιων, πλούσιων και φτωχών.
Βέβαια δε γνωρίζω κατά πόσο ήταν περήφανοι για την καταγωγή τους οι γηγενείς της Αν. Αττικής τη δεκαετία του 1990, όταν συνέρρεαν κατά εκατοντάδες οι Αλβανοί στη χώρα μας και κατά πόσο φάνηκαν αλληλέγγυοι στα αυτονόητα δικαιώματά τους όταν τους είχαν στη δούλεψή τους. Ίσως κάποτε κάποιος κοινωνιολόγος ή κοινωνικός ανθρωπολόγος μελετήσει εκείνη την περίοδο.
Τα “παλικάρια” της Κερατέας
Τα “παλικάρια” της Κερατέας. Posted on Φεβρουαρίου 19, 2011 by το φελέκι. Στην Κερατέα μπορεί οι βόμβες μολότωφ και τα χημικά να πέφτουν βροχή και ο αγώνας ...
feleki.wordpress.com/.../τα-παλικάρια-της-κερατέας/ - Προσωρινά αποθηκευμένη
feleki.wordpress.com/.../τα-παλικάρια-της-κερατέας/ - Προσωρινά αποθηκευμένη