Τού Arben Llalla
«Δεν θα μιλήσω χρησιμοποιών όρους της τεχνοκριτικής, διότι δεν είμαι κριτικός, ούτε τρέφω συμπάθειες γιά την κριτική. Δεν θα μιλήσω ως αισθητικός, διότι η αισθητική είναι αντιποιητική, καί, εκπορευομένη από τα εκλογικευτικά στοιχεία της διανοίας, αντί να οξύνη, ουσιαστικώς, αμβλύνει τις αισθήσεις. Δε θα μιλήσω ως φιλόσοφος ή κοινωνιολόγος, όπως είναι της μόδας να κάμνουν σήμερα άνθρωποι τελείως άσχετοι με αυτές τις ειδικευμένες επιστήμες, διότι η φιλοσοφία καί η κοινωνιολογία όπως καί η πολιτική είναι άσχετες με την ποίηση καί τη ζωγραφική, όταν δεν είναι η ίδια η διενέργειά των πράξις ποιητική. Θα μιλήσω μόνον ως θαυμαστής τού Νικολάου Εγγονοπούλου, τού μεγάλου ημών ποιητού καί ζωγράφου, γιά να τού πλέξω το εγκώμιον καί γιά να τού ανταποδώσω με προβολές συναισθηματικής υφής τις βαθύτατα συγκλονιστικές συγκινήσεις πού μας δίδει πάντοτε η ποίησίς του. Κοιτάξτε τον. Νικόλαε Εγγονόπουλε, βράχε τραχύτατε τού Ελμπασάν, καί πράσινη απαλή δαντέλλα τού Βοσπόρου, σε χαιρετώ αλβανιστί, με το δεξί μου χέρι εμπρός είς την καρδιά, καί τη θερμή παλάμη μου απλωμένη παράλληλα στο οιονδήποτε χώμα πού πατώ...» : Ανδρέας Εμπειρίκος
