Στο «Αρβανίτες,οί Δωριείς τού Νεωτέρου Ελληνισμού» διαβάζουμε:
Στο εξαίρετο αυτό έργο τού Μπίρη,παρ'όλη την ουσιαστική γνώση τού συγγραφέα,παρατηρεί κανείς τα υπολείμματα της θρησκευτικής πεποίθησης(η τού σκεπτικισμού του προς το ευρύτερο κοινό της εποχής;Εδώ υπάρχει ακόμη καί ας φτάσαμε αισίως το 2012).Το παρατηρεί κανείς γιά παράδειγμα στις διατυπώσεις του γιά τούς Χειμαριώτες,την αγωνία του να τονίσει τα ελληνικά ονοματά τους καί τα ελληνικά τοπωνύμια της Χειμάρας.Πράγμα πού δεν αντέχει σε περεταίρω έρευνα.Αλλά ο καθείς αντιλαμβάνεται την εθνολογική αλήθεια των Χειμαριωτών,πού στην ουσία ο ίδιος ο συγγραφέας παρουσιάζει καί αποκαλύπτει,καί ξεκάθαρα ομολογεί.Εμείς βέβαια γιά μία ακόμη φορά θα πούμε πως θεωρούμε τούς Χειμαριώτες,Έλληνες καί αδελφούς μας,όχι γιατί δεν είναι Αρβανίτες,μα γιά το ότι ήταν είναι καί θα είναι Αρβανίτες,άσχετα από την όποια άρνησή τους καί στάση τους πού προέκυψε στην πορεία τού χρόνου καί των γεγονότων.Γιατί το «αίμα νερό δεν γίνεται»...
2
3
4
5
6
---
Στο ίδιο σελ.209
---
Στο ίδιο σελ.260.Φανερό είναι πλέον πως Αρβανίτες θεωρεί ο Μπίρης(καί όχι μόνο) τούς Χειμαριώτες
(Αρβανίτες τούς αποκαλούν οί Σουλιώτες καί άλλοι Αρβανίτες τού Αρβανίτικου Συνδέσμου Αθηνών η «Αλβανική Ένωση» τούς Χειμαριώτες,στην προκηρυξή τους προς τούς «Αρβανίτες της Αρβανιτιάς»).