Βλέπε γιά Κάρες-Λέλεγες σελ.359 εδώ
Λεξικό Κ.Χριστοφορίδη
Το «όπισθεν κομμώοντες» των αρχαίων!Το κλασσικό αρβανίτικο ξύρισμα των κροτάφων καί η διατήρηση αλογοουράς:
Από σκίτσα,σχέδια καί πίνακες ζωγραφικής
ΠΕΛΑΣΓΙΚΑ
Γκεκαριά:
Δηλαδή προέρχεται από τη λέξη:
Λεξικό Κ.Χριστοφορίδη
ΒΛΕΠΕ:ΛΕΛΕΓΕΣ-ΠΕΛΑΣΓΟΙ
Λέ-λε (γες),η επανάληψη τού πρώτου συνθετικού δεν σημαίνει παρά αυτό πού θέλει να τονίσει,το πολύ,το υπερβολικό.Οί Λέλεγες ταυτίζονται με τούς Πελασγούς,δηλ.πρόκειται γιά τον ίδιο λαό.
Όπως έχουμε τονίσει καί άλλες φορές,το πρωταρχικό νόημα μιάς λέξης χάνεται στην πορεία τού χρόνου από τούς ίδιους τούς ονοματοδότες.Οφείλεται στο ότι η γλώσσα είναι ένας ζωντανός οργανισμός πού συνεχώς εξελίσσεται.Καί πολλές λέξεις χάνονται γιά πάντα καί χρειάζεται μακροχρόνια έρευνα γιά να εντοπιστούν ρίζες πού διασώζονται τυχόν σε παράγωγες λέξεις.
Λόγω λοιπόν αυτής της διαδικασίας,λέξεις ταυτίζονται με άλλες ομόηχες.Ταυτίζονται,με αποτέλεσμα να αλλοιώνεται ακόμη περισσότερο το πρωταρχικό τους νόημα.
Αξίζει λοιπόν την προσοχή μας ως προς το χαρακτηριστικό γνώρισμα των Αρβανιτών,την χαρακτηριστική κόμμωση με το ξύρισμα της κεφαλής καί την διατήρηση αλογοουράς,Πελj-Πελασγός:
Λεξικό Κ.Χ.σελ 306
Βλέπε γιά Πέλλα της Μακεδονίας καί άλλες πόλεις εδώ
Στιγμιότυπο από βόρεια Αλβανία,αξίζει προσοχής η αλογουρά τού καπέλου(πρόκειται γιά την γνωστή φούντα στούς Έλληνες φουστανελάδες) στον αριστερό
Είναι φανερή η ταύτιση τού αλόγου με τούς Πελασγούς-Λέλεγες.Η ταχύτητα τού ζώου,η υπερηφάνεια πού εκπέμπει καί το συναίσθημα της ελευθερίας,η κόμη του,ενέπνευσαν τούς προγόνους μας.Ακόμη καί η όψη τού αρχαιοελληνικού κράνους με το λοφίο εκεί παραπέμπει.
Το άλλο συμπέρασμα πού βγαίνει αβίαστα είναι η πανάρχαια ύπαρξη τού αλόγου καί τού ρόλου του στο λαό μας.Επομένως μας γυρνά πολύ πίσω στο χρόνο ως πρός την ύπαρξη καί εξημέρωση αυτού τού ζώου στον Έλληνο-Πελασγικό κόσμο απ'ό,τι γνωρίζουμε(βλέπε γιά Κενταύρους).
Πύρρος ο Αετός
Πύρρος,ο βασιλιάς των Μολοσσών
Ο Πύρρος στην προστασία τού Βασιλιά της Ιλλυρίας Γλαυκία:
Λεξικό Κ.Χριστοφορίδη σελ.219
Βλέπε Malësia,η περιοχή των βορειοαλβανών Γκέκηδων
Βλέπε Μάλεσι(Ελασσώνα)
Βλέπε Μαλεσίνα
Μal=βουνό
Μολοσσοί-Μολοττοί:
ΒΛΕΠΕ:Λάρισσα-Λάριττα
Λεξικό Κ.Γ.Παπαφίλη,εκδόσεις Μ.Σιδέρη
στό ίδιο
Μαλόκ(το δικό μας «μαλάκας»,πού δεν έχει καμμιά σχέση με το μαλακός καί τα σχετικά.Ο μαλακός άνθρωπος,ο πράος άνθρωπος,δεν σημαίνει αναγκαστικά πως είναι καί «μαλάκας».Πιθανόν όμως,με το χρόνο πήρε καινούργιες διαστάσεις η έννοια.Οί βουνίσιοι είναι σκληροί άνθρωποι,πολεμικοί καί βεντετιστές.Η απώλεια της θέσης αυτής προσδίδει μία άλλη έννοια.Την μαλθακότητα,το μαλάκωμα τού χαρακτήρα.Δηλ.η πρωταρχική έννοια είναι ο χαρακτήρας καί ο τρόπος σκέψης τού ορεσίβιου,αργότερα ξεμακρύνοντας ακολούθησε την δύναμη της λεξιπλασίας καί τον πολιτιστικό πλούτο τού λαού καί της γλώσσας του),είναι χαρακτηρισμός πού αποδίδεται από τούς νοτίους Αλβανούς στούς βόρειους ως βουνίσιους,άξεστους.Μαλόκ γενικώς,σημαίνει τον άνθρωπο με έλλειψη πλαστικότητας σκέψης,ότι διαθέτει δηλ. έναν συγκεκριμένο τρόπο σκέψης.Είναι ο άνθρωπος ο κατ'εξοχήν ξεροκέφαλος,ο πείσμων(καλό,οί υπόλοιποι Αλβανοί τι είναι;Γνωστό το «αρβανίτικο κεφάλι»,αλλά τέλος πάντων).Είναι ο ορεσίβιος,πού ζεί με συγκεκριμένο τρόπο σε ένα συγκεκριμένο τόπο,με έλλειψη θάλασσας,κάμπου,πού διαμορφώνει η γεωμορφολογική ποικιλία καί έναν ανάλογο χαρακτήρα καί ψυχισμό.Ανοιχτό προφανώς σε νέες ιδέες,σε νέες απόψεις αλλά καί πλουσιότερες γνώσεις,αποτέλεσμα επαφής άλλων πληθυσμών καί λαών.
Με λίγα λόγια θα προσδιορίζαμε τη συγκεκριμένη λέξη(μαλάκας-μαλόκ-ου) με την έννοια όπως είπαμε τού ξεροκέφαλου ορεσίβιου αποτέλεσμα της αυστηρής-εθιμικής κοινωνίας του.Ο βουνίσιος άνθρωπος πού έχει δημιουργήσει την σκληρή του κοινωνία βασιζόμενη στη πατριά-φάρα δύσκολα παρεκλίνει από τον κοινωνικο-ιδεολογικό του κώδικα,με αποτέλεσμα αρκετές φορές τα γεγονότα να τον προσπερνούν.
Μαλίσινα(Μαυροβούνιο):
Πύρρος-Μπίρ-Μπίρος
Πύρρος,ο αετός:
Πύρρος-Γλαυκίας:
Ο Πύρρος από μικρός έμεινε ορφανός.Βρήκε άσυλο στην Ιλλυρία μας λένε οί συγγραφείς,στην Β.Αλβανία δηλ.στη Γκεκαριά(ο Κ.Σάθας μας λέει πως οί Μπούα-Σκόντρα- κατείχαν το οικόσημο τού Πύρρου καί ότι η κατάγωγή τους ήταν από τη γενιά τού Αχιλλέα),όπου συνεχώς προσπαθούσαν οί ανταγωνιστές της φαμίλιας τού Πύρρου να τον εξοντώσουν.Ήταν ένα παιδί κυνηγημένο,κατατρεγμένο,ένα βασιλόπαιδο από τρανή γενιά καί συγγενής τού Αλεξάνδρου.Δηλαδή ο τελευταίος βασιλικός απόγονος από την γενιά αυτή:
Λεξικό Παπαφίλη
Λεξικό Κ.Χ.
Βλέπε τροπή τού -μπ -β -π
Πόλεμος,«στο μπόλεμο»,Μπότσαρης καί Βότσαρης κατά τούς λογίους:
«αρχίξανε το μπόλεμο»
Μπουντούρης-Βουδούρης-Πουτούρης
Δεν γνωρίζουμε αν η αιτία υπήρξε ο εκλογικός κατάλογος,μα είναι γνωστό πως λόγω της στείρας αρχαιοπληξίας οί λογιότατοι καί οί κρατικοί υπάλληλοι «εκπολίτιζαν» τα βαριά καί πολυσύνθετα ονόματα σε πιό «ελληνοπρεπή»(το ίδιο ακριβώς συμβαίνει από την αρχαιότητα).Υπήρξαν βέβαια καί πολλές περιπτώσεις πού οί ίδιοι οί κάτοχοι των ονομάτων μετέτρεπαν τα ονόματά τους,εξελισσόμενοι με τον καιρό κοινωνικά καί οικονομικά.
ΣΚΕΝΤΕΡΜΠΕΗΣ:
«Δεν τούς ξέρεις καλά εσύ τούς Αρβανίτες μου...Οί προγονοί μας ήταν Ηπειρώτες,από τούς οποίους εβγήκεν εκείνος ο Πύρρος,στού οποίου την ορμή μόλις πού μπόρεσαν να αντισταθούν οί Ρωμαίοι.Εκείνος πού πολεμώντας εκυρίευσε τον Τάραντα καί άλλες χώρες της Ιταλίας...Αν λάβεις δε υπ'οψει σου ότι η Αλβανία αποτελεί μέρος της Μακεδονίας,θα ομολογήσεις ότι ακόμα πιό ευγενείς ήσαν οί προγονοί μας,πού με τον Μ.Αλέξανδρο επικεφαλής έφθασαν έως τις Ινδίες.Από εκείνους κατάγονται αυτοί πού εσύ ειρωνεύεσαι...»(Κ.Μπίρη:«Αρβανίτες,οί Δωριείς τού Νεωτέρου Ελληνισμού» σελ. 24)
