Τρίτη 13 Αυγούστου 2013

ΑΘΗΝΑ-Θεά Αθηνά


Η Αθηνά,Θεά της Σοφίας αλλά καί τού ένοπλου αγώνα,της μάχης.Της απαραίτητης καί αναγκαίας μάχης.Της μάχης της ξεκομμένης από την στείρα βαρβαρότητα,την αιματοχυσία καί μόνο,αλλά την σοφή καί έλλογη μάχη,την δίκαιη καί έντιμη μάχη σε αντίθεση με εκείνον τον Άρη το θεό τού πολέμου.Τον σέβονταν βέβαια οί αρχαίοι καί γνώριζαν πως ήταν μία πραγματικότητα σκληρή καί φρικώδης μα οί αρχαίοι είχαν μιά ιδιαίτερη αγάπη στην Αθηνά καί γι'αυτό άλλωστε ιερά καί ναούς δεν είχαν γιά τον θεό τού πολέμου,εκείνον το παλαβιάρη τον Άρη, μα γιά την θεά γέμισαν τούς τόπους τους με ιερά καί δόξες σπουδαίες.Η ίδια η θεά ήταν μία από τις τρείς  ορκισμένες παρθένες,τις θεές πολεμίστριες.
Πριν ν'αρχίσουμε λοιπόν να ασχοληθούμε με αυτήν την μεγάλη θεά στην προσπάθειά μας να ξεδιπλωθεί το μεγαλείο της αλλά καί το μεγαλείο της σοφίας των προγόνων μας θα παρουσιαστεί η σχέση της θεάς με την σουρβιά καί την κρανιά καί τις λαϊκές παραδόσεις στο θέμα αυτό,δηλ.με όλο το θάρρος της γνώμης καί της αγάπης μας γιά την παράδοση καί την ιστορία τού λαού μας διαπιστώνουμε μία προφανώς αρχαιότερη σύνδεση της θεάς με σουρβιά-κρανιά σε σχέση με την ελιά καί ό,τι αυτό το συνοδεύει.  
Η Σουρβιά καί η Κρανιά ταυτίζονται θα μπρούσαμε να πούμε μεταξύ τους καί αν κρίνουμε εκ πρώτης όψεως μοιάζουν καταπληκτικά:
Σουρβιά:
 Βλέπε εδώ

Κρανιά:
 Βλέπε εδώ
  Βλέπε εδώ

Σουρβιά λέγεται στη Θράκη το κλαδί φρεσκοκομμένης καί μπουμπουκιασμένης Κρανιάς:
Σούρβα-σουρβιά καί κρανιά(Α.Θράκη):
 Βλέπε εδώ

Η Σούρβα ή Σορβιά ή Σουρβιά ταυτίζεται στην αρχαιότητα με την Αθηνά καθώς η  ίδια προσέφερε στον μάντη Τειρεσία το ραβδί φτιαγμένο από σουρβιά γιά να διαβάζει το μέλλον καί να ανακοινώνει τις προφητείες του,αυτός ο μεγάλος μάντης της αρχαιότητας.Τονίζουμε τα περί μαντείας καί προφητειών διότι στην πορεία θα έχει την ύψιστη σημασία του: 
Αθηνά καί η Σουρβιά,ο Τειρεσίας:
Βλέπε εδώ

Σούρβα λέγονται τα κάλαντα σε περιοχές της Μακεδονίας όπου τα παιδιά περίμεναν το φιλοδώρημα μεταξύ των οποίων καί  καρπούς της σουρβιάς,τα σούρβα.Η σουρβίνα ήταν μία ξύλινη σούβλα συνήθως από ξύλο κρανιάς όπου πέρναγαν κομματάκια χοιρινού καί λουκάνικα πού έδιναν στα παιδιά:   
Το έθιμο της Σούρβας,η σουρβίνα:
 Βλέπε εδώ
Είναι φανερό λοιπόν πως Σουρβιά καί Κρανιά αλληλοσυμπληρώνονται καί θα λέγαμε πως ταυτίζονται.

Κολιάντου τα κάλαντα στη Δράμα,οί βέργες από κρανιές πού λέγονται σουρβίτσες,η σουρβάκα η βέργα από σουρβιά ή κρανιά: 
Βλέπε εδώ

Κιελιëντρύσσε.Θα αναρωτηθεί κανείς τι σχέση έχουν τα κάλαντα με την άνοιξη,καμμιά εκ πρώτης όψεως μα νομίζουμε πως αξίζει τον κόπο να παρουσιαστεί γιά να καταδειχτεί η ιερότητα τού δέντρου αλλά καί οί παραδόσεις πού συνδέουν συγγενείς λαούς από τα κατάβαθά τους.Η Παράδοση,μέγα προϊόν τού αστείρευτου ποταμού αίματος τού Λαού μας,με την ποικιλία της από τόπο σε τόπο από χωριό σε χωριό καί από φάρα σε φάρα όπως οί παραπόταμοι τού ενός καί πρωταρχικού ποταμού: 
Λεξικό Κ.Χριστοφορίδη σελ.91

αλλά καί Κολιέντρë:
σελ.161
Εκείνο λοιπόν πού μας έρχεται στο μυαλό ως ένα από τα πιό γνωστά προσωνύμια της Αθηνάς(κάτι σαν τα χίλια ονόματα της Παναγίας)
είναι η Κραναία,η Αθηνά Κραναία καί δεν είναι άσχετο να ταυτιστεί με την πολεμική της εξάρτηση καί φυσικά με εκείνο το κράνος πού έχει στο κεφάλι της.
Η Θεά όπως λέει καί ο Ησίοδος γεννήθηκε πάνοπλη από το κεφάλι τού πατέρα της καί αρχηγού των Θεών Δία.Καί το τελευταίο μην το ξεχνάτε...
Στο Λεξικό τού Χριστοφορίδη βρίσκεται μιά λέξη,η κρανέα η κρανιά:
σελ.125
 -ε είναι το άρθρο το οποίο έπεται η καί προηγείται τού ουσιαστικού.Την ίδια σημασία έχει με τα ονόματα,σε κατάληξη -ος αρσενικού καί -α θηλυκού γένους.
Στη αλβανική λοιπόν τό άρθρο τοποθετείται στην κατάληξη ή πρό της λέξης δηλ.
θάνë-α ή ε-αθάν,όπου Αθάνα είναι ο δωρικός τύπος τού Αθηνά,Αθήνη.
Πρόκειται γιά λόγια απόδοση της κρανιάς.Κρανιά λοιπόν καί Κρανέα,τα κράνα οί καρποί της.
Επειδή κρανέα καί κραναία είναι ομόηχες λέξεις ταυτίστηκαν καί υπερίσχυσε προφανώς το δεύτερο λόγω καί τού κράνους πού φορά η Αθηνά αλλά καί της υιοθέτησης καινούργιων συμβολισμών από την ίδια όπως η ελιά.Δηλ.ατόνισε η δυναμική της αρχαιότερης σύνδεσή της με την κρανιά-σουρβιά πέραν κάποιων αναφορών.
Ίσως το κραναία να είναι παλαιότερο από το κρανέα λόγω καί των βασικών ιδιοτήτων της Θεάς όπως θα εξηγήσουμε παρακάτω.Δηλ.η ονομασία κρανέα στο δέντρο δόθηκε λόγω της Κραναίας Αθηνάς.Καί φαίνεται να είναι ίσως καί το πιό πιθανό διότι όπως είπαμε η θεά από γεννησιμιού της ήταν πάνοπλη καί κρανοφορούσα.
Με την σειρά τους τώρα εντοπίζουμε επομένως πρώτα το κραναία μετά το κρανέα το δέντρο καί μετέπειτα την ελιά.
Εν πάσει περιπτώσει όπως καί να 'χει δεν αλλοιώνεται τίποτα απολύτως από τον συμβολισμό καί την ουσία πού εμπεριέχει η ίδια η οντότητα της Αθηνάς.
Η κρανιά αποτελούσε το εξαίσιο υλικό γιά την κατασκευή όπλων,όπως δόρατα,βέλη καί τόξα καί σίγουρα άσχετο δεν είναι με την πάνοπλη ιδιότητα της Αθηνάς.   
Είπαμε λοιπόν πως από το κεφάλι τού Δία γεννήθηκε πάνοπλη η θεά,δηλ.έτοιμη καί ολοκληρωμένη καί για να γεννηθεί από το κεφάλι τού μεγαλύτερου θεού σίγουρα δεν θα μπορούσε να βγεί ημιτελής:
 σελ.99
Βλέπε δι-δάσκω,δι-δαχή,δι-δάσκαλος κτλπ.
Είναι η προσωποποίηση της Σοφίας ο Δίας,είναι ο παντογνώστης Θεός όπως πέρασε στον Χριστιανισμό.
Γι'αυτό η Αθηνά είναι θεά της Σοφίας πού επιβεβαιώνεται καί από το όνομα της ίδιας της μητέρας της πού είναι η Μήτις(σκέψις) ο οποίος μάλιστα Δίας την «κατάπιε». 
 Έχει επομένως σχέση με την σοφία καί με την σκέψη η θεά αλλά καί με το λόγο καθώς αυτή χάρισε το ραβδί στον μάντη Τειρεσία(βλέπε τηράω-τηρώ-τηρέω,παρατηρώ,σύ στ'αρβανίτικα είναι το μάτι,αλλά καί ρε-ωρέ-βε ρε,βρε =παρατηρώ!) να λέει τις προφητείες του:
σελ.125
τού ρήματος θεμ=λέω:
σελ.127
athina=λόγος,thua=λέγεις,thone=λένε,themi(θέμι)=λέμε,thoni=λέτε
Βλέπε Θέμις η θεά της δικαιοσύνης,των αποφάσεων δηλ.
Η Θεά Αθηνά είναι η ιδρυτής τού δικαστηρίου τού Αρείου Πάγου.
Αρεία ήταν ένα από τα ονόματα της Αθηνάς προφανώς λόγω της πολεμικότητάς της καί «πάγος»:
σελ.297
Βλέπε:παγκουΐ,η πληρωμή
πάγκος καί bank,οί πάγκοι στην αγορά όπου γίνονται οί αγοροπωλησίες 
Βλέπε Βωμός τού Αγοραίου Διός-Πνύκα-Άρειος Πάγος:
ΒΛΕΠΕ:πάγια,τα πάγια έξοδα
πάγιος,σταθερός
εξού καί πάγος
Η σταθερότητα δηλ. τού θεσμού τού Δικαίου τού Αρείου Πάγου,πού βρίσκεται σε ετοιμότητα καί μάλιστα ένοπλη ανά πάσα στιγμή να επιβάλλει το Δίκαιο με την αναλογούσα πληρωμή των πράξεων εκείνων πού παραβαίνουν τον Νόμο:
μάρ=παίρνω(μάρπτω=παίρνω καί απτός
πάγë=πληρωμή καί συνεκδοχικά η εκδίκηση 
καί άξιο προσοχής επίσης είναι:
απαραίτητη κατάσταση γιά όλα τα παραπάνω
Καθόλου τυχαίο μιάς καί ο Άρειος Πάγος κατά την παράδοση φόνο δίκασε με την ίδρυσή του.
Ένα άλλο προσωνύμιο της Αθηνάς είναι Παλλάς,Αθηνά η Παλλάδα:
σελ.300
το -λ προφέρεται παχυά,την ίδια σημασία έχει καί η ύπαρξη των δύο λάμδα στην λέξη Παλλάς
καί Παλάτι,το κέντρο άσκησης εξουσίας,βλέπε palace
H Aθηνά αναφέρεται επίσης καί ως Τριτογένεια,Τριτογενής,βλέπε στο αμέσως πιό πάνω:τρού καί τρούτ(ρωτήστε τον τελευταίο Αλβανό να σας το πεί)=εγκέφαλος,βλέπε truth=αλήθεια
δηλ.τρού-τ γjëνι=εγκεφαλογεννημένη η μυαλογεννημένη
καί:
σελ.79
Η κόρη της Σοφίας της Μήτις καί τού Δία,τι άλλο θα μπορούσε να ήταν.

 Η Αθηνά όπως περιγράφεται στον Όμηρο εμφανιζόταν συχνά ως Μέντωρ,
έπαιρνε την μορφή τού Μέντορα,βλέπε εδώ γιά Μέντωρ,έτσι εμφανιζόταν στον προστατευόμενό της τον πανούργο Οδυσσέα.
Επομένως η Αθηνά συνδέεται με την Σοφία τον Λόγο καί την Σκέψη,τις καθαρές καί έντιμες αποφάσεις.Μα όλα τούτα γιά να διατηρηθούν απαιτείται σταθερότητα καί συνεχής ετοιμότητα από την Πόλη καί τον Πολίτη.Απαιτείται λοιπόν η κοινότητα να είναι ετοιμοπόλεμη,γι'αυτό καί η Θεά είναι πάνοπλη.Επιβεβαιώνεται επίσης από το άλλο προσωνύμιο της θεάς ως Αρεία  καί Άρειος Πάγος.
Να λοιπόν πού βρίσκεται καί το σημείο πού κάνει την διαφορά μεταξύ Άρη καί Αθηνάς.
Οί αρχαίοι όπως είπαμε τον σέβονταν καί τον εκτιμούσαν τον Άρη μα δεν τούς έφτανε,θέλανε το κάτι παραπάνω,να δώσουν νόημα καί ουσία στην σύγκρουση καί στον αγώνα.Να λοιπόν γιατί δεν τού 'τρεχε τού Άρη η ναοδόμηση καί η λατρεία όπως της Αθηνάς.
Η βαρβαρότητα,η σκληρότητα καί το στείρο πολεμικό μένος δεν φτάνει.Θέλει καί κάτι άλλο,θέλει σκέψη-λόγο,απαιτεί σοφία με όλα τα παρελκόμενα αυτής,θέλει όλα εκείνα πού απορρέουν από την σοφή σκέψη.Θέλει μυαλό ξουράφι καλά ακονισμένο.
Οί Ρωμαίοι τον Άρη τον έλεγαν Μάρς εξού καί το στρατιωτικό παράγγελμα «μάρς».
Στ'αρβανίτικα μαρ-ι έλεγαν τον τρελό,τον παλαβιάρη καί γι'αυτό μας έμεινε αμανάτι το γνωστό «άρες μάρες» όταν κάποιος λέει παλαβο-μάρες.Μάρσ-ι επίσης στ'αρβανίτικα είναι ο μήνας Μάρτιος,ο μήνας τού Άρη.Ακόμη Μάρτë είναι η ημέρα Τρίτη,ντίτ'ε μάρτë=η τρίτη μέρα(πρώτη η Κυριακή).Mardi στα γαλλικά καί Μartes είναι η Τρίτη πού συνδέεται με τον πλανήτη Άρη.  
Βλέπε:παλαβός
  
 ΒΛΕΠΕ:Βοδενά


Άρειος Πάγος,η εκδίκαση των φόνων: 






Προφανώς το όνομα Κραναός υποδηλώνει την πανάρχαια παράδοση της ιερότητας της κρανιάς.