ΕΛΛΗΝΕΣ-ΑΛΒΑΝΟΙ: μασαμπούκα

ΒΛΕΠΕ:μασαμπούκα

Λεξικό Κ.Χριστοφορίδη σελ.222

ε αμυδρά

Βλέπε:μέτρο-μέτρημα καί μετρώ

Βλέπε:μάτι καί Μάτι

Βλέπε:μασιά-μασέ(Ντρέδες,Σουλιμοχώρια)-μάσα(Αιτωλοακαρνανία)

η μασιά δεν είναι λαβίδα αλλά εργαλείο πού χρησιμοποιείται ως μικρό τσαπάκι(μοιάζει καί με μυστρί) ώστε να μαζεύει τις στάχτες καί τα αποκαΐδια αλλά συνάμα να τακτοποιεί καί να σπρώχνει τα ξύλα,έλεος ....Άλλωστε είναι συγγενική η λέξη με το ρ. μαζεύω ουσ.μάτσο,μάζα,ένα μάτσο λουλούδια.

Έχει σχέση δηλ. με το πλήθος,τα πολλά όπως ακριβώς όταν σχηματίζεται όγκος όταν μαζεύεται το καμμένο καί άχρηστο υλικό.Το μάσημα καί μασώ είναι μεταγενέστερη έννοια καί επιβεβαιώνεται από την φράση «δεν μασάω» δεν υπολογίζω,με λίγα λόγια δεν τα παίρνω «τοίς μετρητοίς» αυτά πού βλέπω,ακούω καί πού συμβαίνουν.

Γι'αυτό καί μάσα,το μπόλικο φαΐ εξού καί μασαμπούκα πού έχει πιό «αποκρυσταλωμένη» καί θα λέγαμε υπερθετική έννοια.Το χαρακτηριστικό φούσκωμα στα μάγουλα λόγω της μπουκιάς,μάσα-μάζα,γι'αυτό καί μπούκωσα,γέμισα,ήρθα σε πλήρωση.Μάστα,μαζεψέτα στην επαρχία σε ορισμένες περιοχές,«τά 'μασες»; «τα έμασες»; τα μάζεψες;

http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2014/06/blog-post_21.html

καί:

σελ.223

ε αμυδρά

Μάτεσης επώνυμο

ΒΛΕΠΕ:Α.Μάτεσης

σελ.217

τροπή τού -τ σε -θ

σελ.54

ε αμυδρά

προσέξτε το τελευταίο,ο αχάριστος ο αγνώμων,αυτός πού συνέφαγε «ψωμί» με κάποιον ή αυτός πού έφαγε «ψωμί» από κάποιον

ΒΛΕΠΕ:boυκë-βάλjë=ψωμί με λάδι,Mπουκουβάλας επώνυμο

β-άλjë,-λ παχύ όπως ελιά

Μπουκουβαλαίοι Βλέπε εδώ

(δυστυχώς άλλα έγραφε στο συγκεκριμένο καί άλλα τώρα,φαίνεται φοβήθηκαν αυτοί πού το άλλαξαν μην τυχόν καί δεν τούς πούν Έλληνες,καί συγκεκριμένα είναι απόγονος των Μπουκουβαλαίων αυτός πού το συνέταξε.Μάλιστα είχε επικοινωνήσει μαζί μας καί μας έλεγε ότι το ξέρουνε πως είναι από την Αλβανία καί έχουν παράδοση γιά αυτό καί γνώριζαν μάλιστα ότι το όνομά τους σημαίνει αυτό ακριβώς πού λέμε καί εμείς.Σημειώνουμε ακόμη πως πρόκειται γιά φοιτητή,τρομάρα του...Την ίδια άποψη έχει καί ο ακαδημαϊκός Τίτος Γιοχάλας γιά το «Μπουκουβάλα» καί μάλιστα το είπε στην εκπομπή τού Κ.Αρβανίτη «από πού κρατάει η σκούφια σου».Έφτασαν δυστυχώς στο σημείο να αλλάζουν ολόκληρα κείμενα στη βικιπαίδεια καί να μετατρέπονται σε καραγκιόζ μπερντέ.Δεν πειράζει εμείς συνεχίζουμε να λέμε αυτά πού πρέπει όσο γίνεται εμπεριστατωμένα καί με στήριγμα την ιστορική αλήθεια καί μόνο.Τα άλλα τα αφήνουμε γιά τούς άλλους)

προσέξτε το τούρκικο bογdάϊ=στάρι,bούκë(καί bοκ,βλέπε στο λεξικό πιό πάνω)+dάϊ,νταής-δαής-δάων=ισχυρός-δυνατός,Ποσει-δών ο κύριος(ισχυρός) των υδάτων,Don τίτλος ευγενείας,με δούνε=με βία με δύναμη καί αστου ντούα=με το έτσι θέλω,εκ τού σίτου πηγή της διατροφής καί της ανάπτυξης,άλλωστε φτιάχνεται το ψωμί,εξού καί μπούγιο μπόλικος καί μπουγιάρ(βογιάροι)δηλ. ο νταβραντισμένος ο ψωμωμένος καί επομένως ο δυνατός, βλέπε σιτίζω ταΐζω,σίτιση διατροφή καί σιτοδεία ,η σίτα με την οποία σκέπαζαν τα φαγητά να μην κάθονται μύγες καί τα σχετικά.Μπογδάνος λοιπόν ο «ψωμωμένος»,ο νταβραντισμένος με την κατάληξη -αν Σκοντρι-άν-ος,Πρεβεζ-άν-ος.

http://www.translatum.gr/etexts/idoikas/libro.htm

Βλέπε Δαναοί οί ισχυροί οί δυνατοί δηλ.Το Μπογδάνος συναντάται από την Αλβανία καί την Ελλάδα καί σε όλες τις σλαυϊκές χώρες καί την Τουρκία.Είναι θα λέγαμε ένα πανβαλκανικό όνομα.Μπουκντάν-Μποκντάν-Μπογκντάνος-Μπογδάνος-Μπογκντάν είναι μία από τις καμιά δεκαριά παλαιότερες οικογένειες των Τιράνων καί συχνό επώνυμο στην Αλβανία αλλά καί Ελλάδα.Μόνο ένας λαός εξηγεί την εξάπλωση αυτού τού ονόματος σε όλες αυτές τις περιοχές πού απαντάται,ο λαός εκείνος πού μετακινήθηκε καί (ξανά)εξαπλώθηκε-ειδικά επί οθωμανικής αυτοκρατορίας όπου σημειώθηκε μια απίστευτη εκ νέου έκρηξη μετακινήσεων πληθυσμών-γιά χιλιάδες χρόνια,η μεγάλη φυλή των Έλληνο-Πελασγών.

καί:

σελ.55

ο ψωμωμένος,παλαιότερα πρότυπο ομορφιάς γιά τον άντρα καί την γυναίκα

Μπούκουρας επώνυμο

Μπούκουρης επώνυμο

ΒΛΕΠΕ:bakery

ΒΛΕΠΕ:μπουκιά

Ψωμί,η βασική τροφή τού λαού μας με όλες του τις μορφές.Ακόμη καί στη φράση λοιπόν όταν θέλουμε να πούμε πως περάσαμε πολλά με κάποιον καί πόσο δεμένοι είμαστε λέμε «φάγαμε ψωμί κι αλάτι» μαζί ή όταν τιμάμε τον μισθό μας λέμε πως «τιμώ το ψωμί πού τρώω»-το αντίθετο δεν το σέβομαι είμαι αχάριστος-καί δεν λέμε π.χ. τιμώ τα...γιουβαρλάκια.

Μπούκης επώνυμο

Βλέπε τη φράση σκέλj bούκëνë...,επί αγνωμοσύνης: