Αρβών,πόλη της Ιλλυρίας καί το εθνικόν Αρβωνίτης.
Λεξικό τού Στέφανου Βυζάντιου καί συνέχισε να ψάχνεσαι ορέ Αρβανίτη γιά την καταγωγή σου.
Καί αναφερόμαστε σε εποχή τού 5ου αιώνα μ.Χ. φίλες καί φίλοι πού έγραψε το Λεξικό του ο Βυζάντιος.
Καί στα 100 περίπου π.Χ. από την εποχή τού Πολύβιου πού μας έδωσε τούτη την πληροφορία.
Ας μην προτρέξει κανένας καλοθελητής να μας πεί πως άλλο ΑρβΩνιος καί ΑρβΩνίτης καί Αρβανίτης καί άλλο ΑρβΩν καί Αρμπερία - Αρμπενία,αλλά πρώτα ας αναρωτηθεί γιά την απόδοση των εθνικών ονομάτων καί την τελική τους καταγραφή από τούς λογίους διαχρονικά.
Καί φυσικά μέσα σε όλα τ'άλλα έρχεται να προστεθεί καί ο Πτολεμαίος να μας πεί γιά την ιλλυρική φυλή των Αλμπάνι ήδη στην εποχή του.
Ελληνική καί Αλβανική γλώσσα είναι αδελφές γλώσσες.Παρ'όλα αυτά ο συγγραφέας προτείνει την εξαφάνισή της(αλβανική) στα πλαίσια της πλήρους ελληνοποιήσεως.
Υπενθυμίζεται πως ο συγγραφέας αναφέρεται στα όρια της Ελλάδας εκείνης της εποχής.
Τα συμπεράσματα περί...διγλωσσίας ας τα βγάλει αβίαστα ο αναγνώστης άνευ άλλου σχολιασμού:
Γριά Αρβανίτισσα από την Εύβοια.
Τού ερευνητή της Ακαδημίας Αθηνών Τίτου Γιοχάλα.
Γιά την διδασκαλία τού σλαβόφωνου πληθυσμού της βορείου Ελλάδας(Μακεδονία):
Σύσταση επιτροπής τού υπουργείου εσωτερικών της Ελλάδας γιά αλλαγή των ξένων τοπωνυμίων. Αλβανικές καί τουρκικές οί ονομασίες των χωριών καί πόλεων της Ελλάδας.
UN ENFANT GREC (Albanie)
Οί προσπάθειες τού ελληνικού κράτους να μάθουν να μιλάνε ελληνικά οί Αρβανίτες της Κορινθίας καί της Αττικής στα 1917-1920!
Η Μεγάλη Σφαγή των τοπωνυμίων στην Ελλάδα.
Φαινόμενο παγκόσμιας πρωτοτυπίας,παραχάραξης καί ιστορικής διαστρέβλωσης.
Η εθνική ανασφάλεια στο αποκορύφωμά της
Καί άλλοι...Έλληνες,
πολλοί Έλληνες...
Albanian type (Greece)
Albert McKinley
A school history of the Great War (pg. 62), 1919.
Publisher New York, Cincinnati [etc.]
The Library of Congress
Albert McKinley
Η ...ελληνική Σμύρνη καί πως μετατρέπεται μία πόλη σε ελληνική,δηλαδή σωρηδόν ορθόδοξη.
Έξοδος - Μεσολόγγι
Τα περί «χυδαίας» γλώσσας των Αλβανιτών δηλαδή Αρβανιτών θα τα συναντήσει κανείς ούκ ολίγες φορές από τούς λογιώτατους καλαμαράδες καί δεν θέλει πολύ να αντιληφθεί το τι τράβηξε η αρβανίτικη γλώσσα από το επίσημο κράτος την οποία μιλούσε ένας σημαντικότατος αριθμός κατοίκων τού ελληνικού βασιλείου καί φυσικά τού λαού εκείνου πού σήκωσε στις πλάτες του το κύριο βάρος τού εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα.
Μήπως δεν μοιάζει όλο αυτό με εκείνα πού έγραφαν οί αρχαίοι συγγραφείς γιά τούς «βαρβαρόφωνους» Ηπειρώτες καί Θράκες καί λοιπά άλλα φύλα τού ελλαδικού χώρου;
Οί... γνήσιοι Έλληνες κατά Κοραή
Η σημαία τού Ρήγα
Στέφανος ο Βυζάντιος
Να μην υπάρχει καμμία απολύτως αμφιβολία ότι ο συγκεκριμένος αριθμός εκτός των πληθυσμιακών δεδομένων της εποχής καί των γεωγραφικών ορίων τού ελλαδικού κράτους πού θα πρέπει να λάβει υπόψη του κανείς,όπως επίσης καί της τάσης τού ελλαδικού κράτους εξαφάνισης οποιασδήποτε «διαφορετικής» εθνολογικής συνιστώσας,δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα μιάς καί επρόκειτο κυριολεκτικά γιά γυναικόπαιδα αφού οί άνδρες ήταν οί πλέον «εκτός» σπιτιού καί επομένως μιλούσαν καί τα κουτσοελληνικά τους.Καί φυσικά δεν συμπεριλαμβάνονται καί οί κοινότητες εκείνες των Αρβανιτών πού σε παλαιότερο χρόνο είχαν ήδη αρχίσει να υιοθετούν την ελληνική ως κύρια γλώσσα τους με αποτέλεσμα την απώλεια της αλβανικής καί επομένως την ίδια την ανάμνηση της καταγωγής τους.
