Μα πόσα τέλος πάντων έχει φάει το μαύρο σκοτάδι από την ιστορία μας;Ως πότε θα αποκρύβονται τέτοια ιστορικά τεκμήρια γιά την καταγωγή τού Λαού μας;Ποιοί είναι εκείνοι πού προσπαθούν να κρύψουν την ιστορική αλήθεια καί γιατί;
Οί Σελλοί δεν ήταν κάποια φυλή-φάρα αλλά οί ανυπτόποδες ιερείς της Δωδώνης! Κάτι σαν τούς υποφήτες,τούς σημερινούς τρελοκαλόγερους,για αυτό καί δασώζεται η λέξη σαλός,ο τρελός καί γιά κάποιον πού κάνει τρέλες λέμε τού σάλεψε.Στο κείμενο επομένως δεν συνδέονται ως φάρα συγκεκριμένη σε σχέση με τούς Γραικούς πού ονομάστηκαν αργότερα Έλληνες.
Οί Έλληνες στα ομηρικά δεν ήταν παρά μία ονομασία φυλής-φάρας καί συγκεκριμένα τού Αχιλλέα πού αργότερα έδωσε το όνομά της καί στις όμορες πολιτισμικά εκείνη την εποχή φυλές.Άλλωστε κέντρο τού Αχιλλέα ήταν η Ήπειρος καί η ιερή Δωδώνη όπως διευκρινίζει ο Αριστοτέλης.
Διαβάστε Παπαρρηγόπουλο(καί όχι μόνο) να δείτε τι λέει γιά Γραικούς καί Έλληνες καί πού οριοθετεί την κοιτίδα τους.Τα υπόλοιπα είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.Να δούμε πότε επιτέλους θα ξεκαθαριστούν απλά πράγματα.
gryka=φαράγγι
Οί Θεσσαλοί ήρθαν από την χώρα
των Θεσπρωτών(Ήπειρο)
Ο πολυγραφότατος συγγραφέας Βαγγέλης Λιάπης,πού τιμήθηκε γιά το έργο του από την Ακαδημία Αθηνών αλλά καί την Ακαδημία των Τιράνων,γράφει γιά το έθιμο πού ο ίδιος πρόλαβε ως παιδί πού λάμβανε χώρα στο τελεστήριο τού Ιερού της Ελευσίνας από τούς Αρβανίτες κατοίκους της Ελευσίνας,της Μάνδρας καί της Μαγούλας.
Κατά τις Αποκριές,τις δύο Κυριακές καί Καθαρή Δευτέρα,γίνονταν κυριολεκτικά ένα αρβανίτικο αντάμωμα στην θέση τού αρχαίου Ιερού της Ελευσίνας.
Περιγράφει,πως η αίσθηση της ιεροτελεστίας ήταν διάχυτη καί όλοι στέκονταν σοβαροί.
Νέοι συγκροτούσαν ομάδες χορού ανά 5-6 άτομα,ήταν μουτζουρωμένοι στα πρόσωπα καί στα χέρια καί χτυπούσαν ρυθμικά τα πόδια τους στη γη ακολουθώντας τον ρυθμό τού νταουλιού.
Κάθε τόσο οί χορευτές ξέκοβαν από τις παρέες τους,γονάτιζαν με το ένα πόδι στις πλάκες καί χτυπούσαν δυνατά την παλάμη τρείς φορές πάνω στην πέτρα,φωνάζοντας δυνατά όλοι μαζί:
Dheu,Çë Fsheh rëposh s' dimë
mos ka fshehur Perendinë.
Δεν ξέρουμε τι κρύβει από κάτω η γη
Μήπως έχει κρύψει τον Θεό;
Τότε οί υπόλοιποι της παρέας φώναζαν όλοι μαζί:
Dhe,ti je Perendia jona.
Γη,εσύ είσαι η Θεά μας.
Καί σαν δυνατή αντιχητική επιβεβαίωση,όλοι οί θεατές πού ήσαν γύρω φώναζαν το ίδιο:
Dhe,ti je Perendia jona!
Γη,εσύ είσαι η Θεά μας!
Αυτά λοιπόν καί άλλα τόσα όσον αφορά τούς Αρβανίτες,πού όλες αυτές τις πανάρχαιες παραδόσεις δεν τις έμαθαν σε κάποιο σχολείο καί ούτε κανείς τούς τις δίδαξε,αλλά μεταφέρθηκαν προφορικά από στόμα σε στόμα,σε αντίθεση με εκείνους πού σήμερα καμώνονται τον «έλληνα» βρίζοντας καί συκοφαντώντας αυτόν τον πανάρχαιο λαό.
Η Θεά Αθηνά κάθε φορά πού αποφάσιζε να προστατέψει τον αγαπητό της Οδυσσέα,έπαιρνε την μορφή τού Μέντορα - Μέντωρ γιά να δώσει τις σοφές συμβουλές της.
Menduar στην αλβανική σημαίνει την σκέψη καί έναρθρα i menduar σημαίνει ο στοχαστικός,ο σκεπτικός καί άσχετη φυσικά δεν είναι με την ελληνική μέντορας πού σημαίνει τον σύμβουλο,τον πνευματικό καθοδηγητή.
Mend στην αλβανική γλώσσα σημαίνει μυαλό καί Μέντης λεγόταν ο προσωπικός φίλος τού Οδυσσέα μας λέει ο Όμηρος,πού αλληγορικά θα μπορούσε να ταυτιστεί με την ίδια την νοημοσύνη τού Οδυσσέα μιάς καί ήταν πασίγνωστος γιά την εξυπνάδα του καί την επινοητικότητά του.
Προς Χιμαριώτες,απογόνους των Χαόνων: πού καί σε ποιές πηγές αναφέρονται ως «Έλληνες» το ηπειρωτικό φύλο των Χαόνων;
Ο Θουκιδίδης ξεκάθαρα τούς αναφέρει ως «βαρβάρους» σε αντίθεση με τούς Έλληνες Αμβρακιώτες,Λευκαδίους κλπ.
Ήταν «Έλληνες» οί «ΒΑΡΒΑΡΟΙ» Χάονες; Χιμαραίοι αδελφοί μας,γελάνε καί τα τσιμέντα.
«Το Αττικό έθνος(Ίωνες) κατάγεται από τούς βαρβάρους Πελασγούς πού ΔΕΝ μιλούσαν την ελληνική γλώσσα, το οποίο αργότερα αφού αποσχίστηκε από το πελασγικό έθνος μεταβλήθηκε σε ελληνικό μεταβάλλοντας καί την γλώσσα»!!! ΗΡΟΔΟΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ
Πρόβλημα: Οί Αθηναίοι προέρχονται από τούς Πελασγούς. Μόνο πού οί Πελασγοί ΔΕΝ μιλούν ελληνικά,διότι είναι ΒΑΡΒΑΡΟΙ! Με λίγα λόγια αυτά μας λέει ο πατέρας της Ιστορίας ΗΡΟΔΟΤΟΣ.
ΚΟΥΙΖ: Πως λοιπόν όλοι οί αρχαίοι συγγραφείς αναφέρουν πως οί Πελασγοί είναι οί πρόγονοι των Ελλήνων,αλλά όμως δεν ομιλούν την ελληνική γλώσσα καί μάλιστα ο Ηρόδοτος τούς κατονομάζει ως «βαρβάρους»;
Να λοιπόν πού καί οί Δωριείς κατάγονται από τούς «βαρβάρους» Πελασγούς πού ΔΕΝ μιλούσαν την ελληνική γλώσσα. Πολλά μαζεύονται τα «προβλήματα»...
Μπερδέματα Ηροδότου,συνέχεια: Οί Έλληνες παρέλαβαν τούς θεούς τους από τούς Πελασγούς μας λέει ο Ηρόδοτος. Υπενθυμίζεται γιά μία ακόμη φορά πως τα ελληνικά φύλα προέρχονται από τούς Πελασγούς τούς οποίους ο Ηρόδοτος επισκέφθηκε σε δύο πόλεις τους καί ο άνθρωπος παραξενεύτηκε όταν τούς άκουσε να ΜΗΝ μιλούν ελληνικά.
ΙΛΛΥΡΙΟΙ - ΕΛΛΑΣ
«Η Αφροδίτη με τη μορφή του Εσπερινού άστρου, βουτώντας πίσω από τον βυθισμένο Ήλιο, για να τον συναντήσει το επόμενο πρωί με τη μορφή του Αυγερινού»:
Nagy G., «The White Rock of Leukas», Harvard Studies in Classical Philology 77 (1973).
Ο πρωταρχικός μύθος συνδέει την Αφροδίτη ως άστρο της Αυγής,εκείνη δηλαδή πού προμηνύει το Φως-Ήλιο.
Ο μύθος πού αναδύεται από την θάλασσα είναι αρκετά μεταγενέστερος.
Afër(ë προφέρεται αμυδρά) στην αλβανική γλώσσα σημαίνει κοντά,πλησίον καί ditë σημαίνει ημέρα,δηλαδή άφερντίτα σημαίνει πως πλησιάζει η ημέρα.
Αλλά καί με βάση τον μεταγενέστερο μύθο της Θεάς πού σχετίζεται με την θάλασσα η αλβανική πάλι, γιά την θάλασσα έχει την λέξη deti πού ενάρθρως σημαίνει η θάλασσα πού δεν είναι άλλη από τη μητέρα τού Αχιλλέα Θέτιδα-Θέτις,εγγονή τού Τιτάνα Ωκεανού.
Μπαίνοντας στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού διαβάζουμε πως οί Αμαζόνες ήταν μία γυναικεία φυλή πολεμιστών με κυριολεκτική λατρεία στα άλογα.
Οί συγγραφείς μας λένε πως οί Αμαζόνες εξέτρεφαν θαυμάσια πουλάρια.
Η πρώτη λοιπόν Αμαζόνα κατά την αρχαία παράδοση ήταν η Μαζώ.
Προστάτης Θεός των Αμαζόνων ήταν ο Άρης,ο Θεός τού πολέμου.
Οί Αμαζόνες διατηρούσαν το πολεμικό έθιμο της θυσίας των αλόγων προς τον προστάτη Θεό τους Άρη.
Περιττό βέβαια να τονιστεί πως οί Αμαζόνες ήταν δεινές ιππεύτριες.
Πολλά από τα ονόματα των Αμαζόνων είχαν την λέξη ίππος-άλογο δηλωτικό δηλαδή της αγάπης πού έτρεφαν γιά τα άλογα. Η Ιππώ καί η Ιππολύτη ήταν περιβόητες πολέμαρχοι.
Στο αλβανικό λεξικό τού Κωνσταντίνου Χριστοφορίδη βλέπουμε την λέξη μασ-ζι στην γκεγκική απόδοση πού σημαίνει το πουλάρι πού στον πληθυντικό είναι μάζατë.
Μëζε στην τοσκική(ë αμυδρά στην προφορά) μëζετë στον πληθυντικό.
Ζόνjë σημαίνει η κυρία,η δέσποινα.
Μα μήπως θα εθεωρείτο άσχετη η ιερή Ζώνη της Ιππολύτης όπως καί μεταγενέστερα η Τίμια Ζώνη της Παναγίας,πού με ευφυή τρόπο πέρασε στούς νεοέλληνες ως αρχιστράτηγος τού ελληνικού στρατού;!
Μα μήπως στην λαογραφία δεν συναντούμε την λεβέντισσα Αρβανίτισσα επιδεικνύοντας τα κλειδιά τού σπιτιού κρεμασμένα στην Ζώνη της καί εννίοτε τις πιστόλες της ως δείγμα της δικής της εξουσίας;
Α-μαζ-ζόνιε,η κυρία-κυρά τού αλόγου-αλόγων,των πουλαριών. Πού εκτρέφει πουλάρια,άλογα καί ασχολείται προφανώς με αυτά.
Το -α(άλφα) στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχει να κάνει με το -α στερητικό αλλά με την επίταση,δηλαδή τονίζει καί επαυξάνει το λεκτικό νόημα(το -α στην αλβανική πού χρησιμοποιείται ως πρόθεμα προέρχεται από την λέξη asht=εστί!,είναι,δηλαδή επιβεβαιώνει το κύριο νόημα-ιδιότητα).
Μα,μην πηγαίνουμε μακριά φίλες καί φίλοι καί κοιτάξτε στην Αλβανία το έθιμο της γυναίκας πού ορκίζεται στο Κανούν αιώνια παρθενία!(οί περίφημες Ορκισμένες Παρθένες) έχοντας με αυτόν τον τρόπο το δικαίωμα να ντύνεται καί να συμπεριφέρεται ως ισότιμος άνδρας φέροντας όπλα,με δικαίωμα στην εκδίκηση καί σε ό,τι άλλο συνεπάγεται από την αλλαγή αυτή.
Μα καί στο πάνθεον τού αρχαίου ελληνικού κόσμου διασώζεται αυτούσια η παράδοση των Ορκισμένων Παρθένων Θεαινών! πού ήταν Θεές πολεμίστριες όπως πχ.η Άρτεμις καί η Αθηνά.
Τι άλλαξε καί οί Έλληνες πλέον ΔΕΝ κατάγονται από τούς Πελασγούς κατά το νέο εκπαιδευτικό «εθνικό» σύστημα;
Μήπως η άμεση σύνδεση των Αλβανών(άμεσων συγγενών των Ελλήνων) με τούς πανάρχαιους Πελασγούς;
Καί επομένως θα έπρεπε να αποσιωπηθούν;
Ο Μύθος της Περσεφόνης είναι γνωστός καί οί ερευνητές μας λένε πως συνδέεται με την καρποφορία της γης.
Η Περσεφόνη αποτελεί την τέλεια Κόρη,την κατεξοχή Κόρη πού δεν είναι άλλη από την ίδια την Κόρη της Γης,την Δήμητρα.
Η Περσεφόνη μένοντας 4 μήνες στον Κάτω Κόσμο καί τούς υπόλοιπους στον Πάνω Κόσμο συνδέεται άμεσα με την καρποφορία καί φυσικά με την σπορά καί το θερισμό,μιάς καί κατά την διάρκεια αυτής της διαδικασίας η Κόρη βρίσκονταν στον Πάνω Κόσμο.
Στην αλβανική γλώσσα οί λέξεις korrës πού σημαίνει τον θεριστή καί korr πού σημαίνει συγκομιδή καί θερίζω με το δρεπάνι καί kosë πού σημαίνει το δρεπάνι,έρχονται να επιβεβαιώσουν το πρωταρχικό νόημα τού πανάρχαιου μύθου,πού η λέξη Κόρη αποδόθηκε σε όλες τις τσούπρες-κόρες τιμώντας την μυθική καί ιερή Κόρη.
Ἀριστοτέλους «Μετεωρολογικά», 1 352 a: Έκδοση Λειψείας 1832 . Σελ: 39, «περί την Ελλάδα την αρχαίαν. Αύτη δ' εστίν η περί την Δωδώνην και τον Αχελώον... Ώκουν γαρ οι Σελλοί ενταύθα και οι καλούμενοι τότε μεν Γραικοί, νυν δ' Έλληνες».
«Κι η κόρη στον οίκο του ευγενή Δευκαλίωνα, η Πανδώρα με τον πατέρα Δία, τον οδηγό των Θεών όλων, σμιγμένη στην αγάπη γέννησε το χαιρομαχητή Γραικό.» Ησίοδος. Κατάλογοι ή Ηοίαι. ΧΧ. Ησιόδου Ποιήματα. 1841. Παρίσι. Εκδόσεις Αμβροσίου Ντιντώ.
Οι πέτρες που πετούσαν πίσω τους ο Δευκαλίωνας και η γυναίκα του Πύρρα και γίνονταν άνθρωποι λέγονταν Γραικοί και μετά μετονομάστηκαν σε Έλληνες από τον βασιλιά Έλληνα, γιο του βασιλιά Δευκαλίωνα. Απολλόδωρος, Α, 7, 1 – 3. 1841. Σελ. 111. Παρίσι. Εκδόσεις Αμβροσίου Ντιντώ.
«Η κοιτίς του μικρού Πελασγικού έθνους των Ελλήνων, είναι η εν Ηπείρω πρώτη Ελλάδα, στη Δωδώνη όπου λατρευόταν ο Πελασγικός Ζεύς...» Σελ. ν’. Παύλου Καρολίδου καθηγητού ιστορίας Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Εισαγωγή στην ιστορία του Ελληνικού Έθνους. Κ. Παπαρρηγοπούλου. Από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι του 1930.Έκδοσις 6η εικονογραφημένη (Εκατονταετηρίδος). Τόμος Πρώτος. Μέρος Α’. Εκδοτικός Οίκος Ελευθερουδάκη Α.Ε. Εν Αθήναις. 1930.
«Το όνομα Γραικοί, όπως και το Έλλην, έλκει την καταγωγή από την κοιτίδα του έθνους των Ελλήνων στην Ήπειρο...» Σελ. ογ’. Παύλου Καρολίδου καθηγητού ιστορίας Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Εισαγωγή στην ιστορία του Ελληνικού Έθνους. Κ. Παπαρρηγοπούλου. Από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι του 1930.Έκδοσις 6η εικονογραφημένη (Εκατονταετηρίδος). Τόμος Πρώτος. Μέρος Α’. Εκδοτικός Οίκος Ελευθερουδάκη Α.Ε. Εν Αθήναις. 1930.
«Εύκολα εννοεί ο καθένας, οτι ο λόγος του Αριστοτέλη αναφέρεται σε κάποια στενή περιοχή, τοπική περί τον άνω Αχελώο και τη Δωδώνη και οι Γραικοί που μετονομάσθηκαν σε Έλληνες είναι ο ίδιος μικρός λαός της Ηπείρου...» Σελ. ογ’. Παύλου Καρολίδου καθηγητού ιστορίας Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Εισαγωγή στην ιστορία του Ελληνικού Έθνους. Κ. Παπαρρηγοπούλου.
Από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι του 1930.
Έκδοσις 6η εικονογραφημένη (Εκατονταετηρίδος).
Τόμος Πρώτος. Μέρος Α’.
Εκδοτικός Οίκος Ελευθερουδάκη Α.Ε. Εν Αθήναις. 1930.
«Οι Θεσσαλοί, οι οποίοι πριν, κατοικούσαν στην Ήπειρο, εισέβαλαν τότε στη χώρα η οποία ονομάσθηκε από αυτούς Θεσσαλία».
Σελ. 34. Κωνσταντίνου Παπαρρηγοπούλου.
Ιστορία του Ελληνικού Έθνους.
Από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι του 1930.
Έκδοσις 6η εικονογραφημένη (Εκατονταετηρίδος).
Τόμος Πρώτος.
Μέρος Α’. Εκδοτικός Οίκος Ελευθερουδάκη Α.Ε.
Εν Αθήναις. 1930.
Το γνωστό απόσπασμα του Ομήρου εδώ: Ρ.2,Στ:685
«Και τώρα αυτοί που κατοικούσαν στο Πελασγικό Άργος και αυτοί που ζούσαν στην Άλο και στην Αλόπη και στην Τραχίνα και όσοι από τη Φθία και την καλλιγύναικα Ελλάδα λεγόταν Μυρμιδόνες και Έλληνες και Αχαιοί, αυτοί είχαν πενήντα πλοία με αρχηγό τους τον Αχιλλέα».
Προέλευσις και κατανομή των Ελληνικών φύλων.
Σελ. 7. Κωνσταντίνου Παπαρρηγοπούλου.
Ιστορία του Ελληνικού Έθνους.
Από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι του 1930.
Έκδοσις 6η εικονογραφημένη (Εκατονταετηρίδος).
Τόμος Πρώτος.
Μέρος Α’.
Εκδοτικός Οίκος Ελευθερουδάκη Α.Ε.
Εν Αθήναις. 1930.
Ο Στράβων περί «βαρβάρων»
της Ηπείρου καί άλλων...
.svg){kind=link}
