ΘΑΥΜΑ!
Προχωράτε,προχωράτε,καί ...τσούπ, προς το τέλος εμφανίζεται καί η...«Βόρειος Ήπειρος».
Αlbanian peasants 1878
(Μην σοκάρει καί μην βιαστεί κανείς να κρίνει γιά εκείνες τις εποχές. Αν ψάξει κανείς στον ελλαδικό χώρο,σε νησιά καί μάλιστα σε χριστιανικούς πληθυσμούς θα συναντήσει την ίδια ακριβώς γυναικεία ενδυμασία ,τουλάχιστον ως προς το κάλυμμα της κεφαλής,καί δεν υπερβάλλω καθόλου. Θα εκπλαγείτε αν τα δείτε).
Ο άνδρας προέρχεται από την βόρεια Αλβανία.
Κ. Παπαρρηγόπουλος (1815-1891).
Καθηγητής Ιστορίας Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Διδάκτωρ Ιστορίας Πανεπιστημίου Μονάχου. Ιστορία του Ελληνικού Έθνους.
Από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι του 1930.
Έκδοσις 6η εικονογραφημένη (Εκατονταετηρίδος).
Τόμος Δ. Μέρος Α’. Σελ 298.
Εκδοτικός Οίκος Ελευθερουδάκη Α.Ε.
Εν Αθήναις. 1930.
Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ
Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, ο Μ. Αλέξανδρος, μετά τον φόνο του Κλείτου, εφώναξε τους σωματοφύλακές του «Μακεδονιστί». Δηλαδή, η Μακεδονική γλώσσα ήταν διαφορετική από την Ελληνική (!!!).
Αλλά ποια ήταν αυτή η Μακεδονική γλώσσα;
Φυσικά δεν μπορούσε να ήταν η σημερινή «Νοτιοσλαβική», αφού οι Σλάβοι, ως γνωστόν, ήρθαν στην Χερσόνησο του Αίμου 900 και πλέον χρόνια μετά την εποχή του Αλεξάνδρου.
Οι απόψεις όσων ασχολήθηκαν με το θέμα της «Μακεδονικής» γλώσσας διαφέρουν και κυρίως αυτών που μπερδεύουν την επιστήμη της γλωσσολογίας με την πολιτική σκοπιμότητα. Τελικά, εξετάζοντας τις διάφορες απόψεις και τα επιχειρήματα της κάθε πλευράς, μπορεί να χαθείς στις «λεπτομέρειες» και να μην μπορέσεις να καταλήξεις πουθενά (!!!).
Κατά την άποψή μας, η απάντηση στο ερώτημα αυτό, κρύβεται στα αρχαία τοπωνύμια της Μακεδονίας (Αρέθουσα, Άργος, Βέργη, Βεργίνα, Βέροια, Θεσσαλονίκη, Κρηστώνα, Πέλλα, Σέρρες, Φύσκα κλπ.), που ερμηνεύονται όλα με την Αρβανίτικη γλώσσα, αλλά και στην αναφορά του Στράβωνα περί της ομοιότητας της γλώσσας των Θεσπρωτών, των Μολοσσών και των Μακεδόνων, οι οποίοι αποκαλούσαν τους γέροντες και τις γερόντισσες, όπως τις αποκαλούν και σήμερα οι Αρβανίτες.
Ο Αλέξανδρος λοιπόν, όταν φώναξε τους σωματοφύλακες «Μακεδονιστί», δεν έκανε τίποτε άλλο από αυτό που έκανε και ο ναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης, ο οποίος, προκειμένου να εμψυχώσει τους Υδραιο-Σπετσιώτες του θωρηκτού «Αβέρωφ», λίγο πριν την ναυμαχία με τον τουρκικό στόλο, τους μίλησε στη «γλώσσα του λαού», στη γλώσσα που μιλούσαν οι Υδραίοι και Σπετσιώτες.
Δηλαδή, τους μίλησε … στα ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΑ (!!!). Μην ψάχνετε λοιπόν να βρείτε την γλώσσα του αρχαίου μακεδονικού λαού στις «επιγραφές», γιατί αυτές που είναι γραμμένες στην αρχαία Ελληνική γλώσσα, έχουν την ίδια αξία με τις επιγραφές των καταστημάτων της σύγχρονης Αθήνας, οι οποίες είναι γραμμένες στην … Αγγλική γλώσσα, αλλά ούτε και στα «ιδιαίτερα μαθήματα» του Αριστοτέλη, προς τον νεαρό Αλέξανδρο, γιατί και αυτά είναι σαν τα μαθήματα «Γαλλικών και πιάνου» τα οποία διδάσκονταν μέχρι πρόσφατα τα παιδιά των «καλών οικογενειών».
Γιατί εάν επηρεαστείτε απ΄ αυτά και από την «γλώσσα της διοίκησης», τότε θα πρέπει να δεχτείτε, πως οι Αρβανίτες της Ύδρας και των Σπετσών, ότι μιλούσαν την «Καθαρεύουσα» και πως ο ναύαρχος Κουντουριώτης, του οποίου το όνομα ήταν το «Παύλος», ότι ήταν συμπατριώτης … του Απόστολου «Παύλου» και της ίδιας καταγωγής μ΄ αυτόν (!!!).
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΙΧΑΣ
