Ο Σουλιώτης οπλαρχηγός Λάμπρος Κουτσονίκας γράφει στην ιστορία του γιά την Αλβανία πως η αλβανική γλώσσα είναι η γλώσσα των παναρχαίων Πελασγών.
Η αρχαία ελληνική γλώσσα προέρχεται από την πελασγική καί η αλβανική διατηρεί την πρωταρχική μορφή της πελασγικής.
Την εποχή εκείνη ήταν γενική η πεποίθηση πως όλα τα ευρωπαϊκά φύλα προέρχονταν από τον Καύκασο.Μα καί τώρα είναι καθολική η άποψη πως από την Ασία προέρχονται.
Ο Κουτσονίκας,Σουλιώτης ο ίδιος,είναι το κλασσικό παράδειγμα «ελληνοποίησης» των Αρβανιτών στο νέο κράτος καί στο πλαίσιο αυτό αυτομάτως αποκλειόταν αναφορά άλλου εθνωνυμικού πέρα τού «Έλλην».Αποτελεί πλέον ο ίδιος την «ανώτερη» τάξη πού εμπλουτισμένος με την ελληνική γλώσσα καί την αρχαία ιστορία της Ελλάδας-μορφωμένος πιά- συντάσσεται με το κλίμα της εποχής.Αποφεύγει σαν ο διάβολος το λιβάνι να αναφερθεί στην αρβανίτικη καταγωγή των Σουλιωτών-ακολουθώντας ο ίδιος την γενική τάση αρχαιοπληξίας τού λογιωτατισμού-μα τον τρώει μέσα του συνεχώς καί αποδεικνύεται με το να καταπιάνεται με την ιστορία της Αλβανίας πού τούς Αλβανούς ταυτίζει με τούς Έλληνες ως αδελφούς μιάς καί τούς θεωρεί στην ουσία ως προπάτορες των τελευταίων.
