Τσάμικος χορός: Το όνομά του σημαίνει «χορός των Τσάμηδων», που δεν είναι άλλοι από τους Αρβανίτες που κατοικούν, από την αρχαία εποχή, στην παράκτια περιοχή της βορειοδυτικής Ηπείρου. Είναι επίσης γνωστός ως «Κλέφτικος», δηλαδή ως ο χορός του κλεφτών (της Οθωμανικής περιόδου), αλλά και ως «Αρβανίτικος» ή και ως «Πηδειχτός».
Ο τσάμικος χορός ακολουθεί έναν αυστηρό και αργό ρυθμό, επιμένοντας στα βήματα και ειδικά στη "στάση, το ύφος και τη χάρη" του χορευτή.
Οι χορευτές κρατούν τα χέρια τους λυγισμένα κατά 90 μοίρες προς τα πάνω με τις παλάμες στο επίπεδο των ώμων. Χρειάζεται σταθερό χέρι και ειδικά γι΄ αυτόν που κρατάει τον πρώτο-χορευτή, ο οποίος εκτελεί τις ακροβατικές φιγούρες (άλματα σε ύψος, ισορροπία στο έδαφος, κλπ).
Τα βήματα είναι σχετικά απλά αλλά πρέπει να είναι ακριβή και αυστηρά σε ρυθμό. Με την πάροδο του χρόνου ο χορός αυτός έχει πάρει πολλές παραλλαγές.
Στο παρελθόν, χορευόταν αποκλειστικά από άντρες, αλλά σήμερα χορεύεται τόσο από άντρες όσο και από γυναίκες.
Αυτός ο χορός μας παραπέμπει σε παλαιότερες εποχές, όπως είναι αυτή της επανάστασης του 1821.
Στην Ελλάδα, οι χορευτές, συνήθως, φορούν την παραδοσιακή αρβανίτικη φορεσιά, που δεν είναι άλλη από την στρατιωτική στολή των Ευζώνων, δηλαδή αυτή με την φουστανέλα.
Αυτός ο χορός συχνά χορεύεται με αφορμή διάφορα εθνικά γεγονότα (όπως είναι η επέτειος της έναρξης του Αγώνα της Ανεξαρτησίας). Επίσης, ακόμα και ο ελληνικός εθνικός ύμνος μπορεί να χορεύεται με τον ρυθμό του τσάμικου.
Τα τραγούδια: O Aϊτόs , O Πλάτανος, Σήκω Διαμάντω, είναι όλα στον ρυθμό του τσάμικου.