«Η Αφροδίτη με τη μορφή του Εσπερινού άστρου, βουτώντας πίσω από τον βυθισμένο Ήλιο, για να τον συναντήσει το επόμενο πρωί με τη μορφή του Αυγερινού»:
Nagy G., «The White Rock of Leukas», Harvard Studies in Classical Philology 77 (1973).
Ο πρωταρχικός μύθος συνδέει την Αφροδίτη ως άστρο της Αυγής,εκείνη δηλαδή πού προμηνύει το Φως-Ήλιο.
Ο μύθος πού αναδύεται από την θάλασσα είναι αρκετά μεταγενέστερος.
Afër(ë προφέρεται αμυδρά) στην αλβανική γλώσσα σημαίνει κοντά,πλησίον καί ditë σημαίνει ημέρα,δηλαδή άφερντίτα σημαίνει πως πλησιάζει η ημέρα.
Αλλά καί με βάση τον μεταγενέστερο μύθο της Θεάς πού σχετίζεται με την θάλασσα η αλβανική πάλι, γιά την θάλασσα έχει την λέξη deti πού ενάρθρως σημαίνει η θάλασσα πού δεν είναι άλλη από τη μητέρα τού Αχιλλέα Θέτιδα-Θέτις,εγγονή τού Τιτάνα Ωκεανού.