Μπαίνοντας στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού διαβάζουμε πως οί Αμαζόνες ήταν μία γυναικεία φυλή πολεμιστών με κυριολεκτική λατρεία στα άλογα.
Οί συγγραφείς μας λένε πως οί Αμαζόνες εξέτρεφαν θαυμάσια πουλάρια.
Η πρώτη λοιπόν Αμαζόνα κατά την αρχαία παράδοση ήταν η Μαζώ.
Προστάτης Θεός των Αμαζόνων ήταν ο Άρης,ο Θεός τού πολέμου.
Οί Αμαζόνες διατηρούσαν το πολεμικό έθιμο της θυσίας των αλόγων προς τον προστάτη Θεό τους Άρη.
Περιττό βέβαια να τονιστεί πως οί Αμαζόνες ήταν δεινές ιππεύτριες.
Πολλά από τα ονόματα των Αμαζόνων είχαν την λέξη ίππος-άλογο δηλωτικό δηλαδή της αγάπης πού έτρεφαν γιά τα άλογα. Η Ιππώ καί η Ιππολύτη ήταν περιβόητες πολέμαρχοι.
Στο αλβανικό λεξικό τού Κωνσταντίνου Χριστοφορίδη βλέπουμε την λέξη μασ-ζι στην γκεγκική απόδοση πού σημαίνει το πουλάρι πού στον πληθυντικό είναι μάζατë.
Μëζε στην τοσκική(ë αμυδρά στην προφορά) μëζετë στον πληθυντικό. Ζόνjë σημαίνει η κυρία,η δέσποινα.
Μα μήπως θα εθεωρείτο άσχετη η ιερή Ζώνη της Ιππολύτης όπως καί μεταγενέστερα η Τίμια Ζώνη της Παναγίας,πού με ευφυή τρόπο πέρασε στούς νεοέλληνες ως αρχιστράτηγος τού ελληνικού στρατού;!
Μα μήπως στην λαογραφία δεν συναντούμε την λεβέντισσα Αρβανίτισσα επιδεικνύοντας τα κλειδιά τού σπιτιού κρεμασμένα στην Ζώνη της καί εννίοτε τις πιστόλες της ως δείγμα της δικής της εξουσίας;
Α-μαζ-ζόνιε,η κυρία-κυρά τού αλόγου-αλόγων,των πουλαριών. Πού εκτρέφει πουλάρια,άλογα καί ασχολείται προφανώς με αυτά.
Το -α(άλφα) στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχει να κάνει με το -α στερητικό αλλά με την επίταση,δηλαδή τονίζει καί επαυξάνει το λεκτικό νόημα(το -α στην αλβανική πού χρησιμοποιείται ως πρόθεμα προέρχεται από την λέξη asht=εστί!,είναι,δηλαδή επιβεβαιώνει το κύριο νόημα-ιδιότητα).
Μα,μην πηγαίνουμε μακριά φίλες καί φίλοι καί κοιτάξτε στην Αλβανία το έθιμο της γυναίκας πού ορκίζεται στο Κανούν αιώνια παρθενία!(οί περίφημες Ορκισμένες Παρθένες) έχοντας με αυτόν τον τρόπο το δικαίωμα να ντύνεται καί να συμπεριφέρεται ως ισότιμος άνδρας φέροντας όπλα,με δικαίωμα στην εκδίκηση καί σε ό,τι άλλο συνεπάγεται από την αλλαγή αυτή.
Μα καί στο πάνθεον τού αρχαίου ελληνικού κόσμου διασώζεται αυτούσια η παράδοση των Ορκισμένων Παρθένων Θεαινών! πού ήταν Θεές πολεμίστριες όπως πχ.η Άρτεμις καί η Αθηνά.