Σάββατο 27 Ιουνίου 2009

Ο ΠΟΥΚΕΒΙΛΛ γιά τούς Αρβανίτες και τις Αρβανίτισσες

Ας δουμε τι λεει για τις Αρβανιτισσες ενας Γαλλος γνωστος μας,ο Πουκεβιλλ που και αυτος-σαν προξενος της Γαλλιας-εζησε πολλα χρονια στην Ελλαδα και γνωρισε πολυ καλα τους Αρβανιτες.Οι Τοσκισσες «με το λυγερο αναστημα τους,με την λεπτοτητα των ποδιων τους,θα τις νομιζε κανεις για θεες της Αρχαιοτητας...» («Voyage en Greece»).Με τα ιδια κολακευτικα λογια εκφραζεται για τις Τσιαμησες ο Πουκεβιλλ,καθως και για τις Γκεκισσες για τις οποιες προσθετει πως, παρ'ολο που ειναι στο θρησκευμα οι περισσοτερες Μωαμεθανες,εν τουτοις «Χριστιανη η Θθωμανις (η Γκεκισσα) καμμια δεν φορει το γιασμακι (φερετζε) που η ανατολιτικη ζηλεια εχει εφευρει ...» (στο ιδιο).

Το ιδιο κολακευτικα εκφραζεται ο Πουκεβιλλ και για την ομορφια και την ανδρεια των Αρβανιτων,των Τοσκηδων,των Τσαμηδων και των Γκεκηδων.Αλλα επιφυλασσει τα χειροτερα λογια για τους Λιαπηδες και τις Λιαπισσες.«Ασεβεις,πονηροι,ληστες,βρωμικοι,αδυνατοι,καχεκτικοι,κλεφτες» ειναι για τον Πουκεβιλλ οι Λιαπηδες,ενω οι γυναικες τους ειναι «Σκλαβες,μαραμενες,εξευτελισμενες,αηδιαστικες,

συντροφοι των Δαρδανων,που πλενονταν τρις φορες στη ζωη τους».
Βεβαια οι Λιαπηδες ειναι σαν και τους αλλους Αρβανιτες που επαινει ο Πουκεβιλλ,αλλα αν λαβουμε υπ'οψει μας πως ,οταν ηταν προξενος στα Γιαννενα,ο Αληπασας του ειχε κανει την ζωη μαρτυρικη και οχι μονο δεν τον υπολογιζε,αλλα και τα αλογα του επιταξε για ενα δημοσιο εργο και τις αναφορες του προς την κυβερνηση του καταφερε να του κλεβει,τοτε καταλαβαινουμε το μισος και την εμπαθεια του για καθε τι,που του θυμιζε τους Λιαπηδες.Ο Αληπασας ηταν Λιαπης...Ισως δεν ειχε πολυ αδικο ο Πουκεβιλλ να τους χαρακτηριζει Ληστες,Κλεφτες και βρωμικους τους Λιαπηδες, η τουλαχιστον δεν επεφτε και πολυ εξω σ'αυτους τους χαρακτηρισμους του.Για την εποχη ομως που αναφερομαστε αυτα δεν ηταν τοσο μεγαλα μειονεκτηματα οσο φαινονται σημερα.
Μια τετοια κοινωνια,με τετοιους ανδρες,αλλα και με τετοιες γυναικες,δυσκολα εξαφανιζεται.Επειδη στις παναρχαιες Ελληνικες κοινωνιες,καθως και στις Αρβανιτικες,τιποτα δεν ηταν τυχαιο και τα παντα υποκεινταν σε ορισμενους κανονες,αν τους καλομελετησουμε θα δουμε οτι στηριζονται σε μια πολυ ανθρωπινη και φυσικη Λογικη.Ο αντρας δεν μπορει να ειναι ισος με την γυναικα,ουτε η γυναικα μπορει να ειναι με τον αντρα.Υπαρχει καποιο ειδος διαφορετικοτητας που αποκλειει τετοιου ειδους συγκριση.
Ο αντρας μαζι και μονο μαζι με την γυναικα,αποτελουν εκεινο που λεμε Ανθρωπο,ανθρωπινη οντοτητα και υπαρξη.Ειναι αδιανοητα αυτα τα δυο οντα ξεχωριστα.Καθ'ενα εχει την δικη του θεση και αποστολη στην κοινωνια οπως και στη Φυση.Ο αντρας σπερνει την Φαρα-σπορο και η γυναικα τεκνοποιει και αυτες οι ιδιοτητες δεν ειναι δυνατον να αλλαξουν.Στη φυση λοιπον και στην κοινωνια,τοσο η γυναικα οσο και ο αντρας εχουν δυο διαφορετικους ρολους που συνεπαγονται και διαφορετικες αποστολες.Ο αντρας δεν υποκειται στην αδυναμια καθως και το ανυπερασπιστο και αδυναμο βρεφος της. Δηλαδη ο ρολος του αντρα και της γυναικας στη Φυση,προσδιοριζε και τους ρολους τους στην κοινωνια.(Βλεπε και Λορδο Μπαυρον για τους Αρβανιτες και Αρβανιτισσες)