Για την προληψη του Λαγου δεν θα γνωριζουν ισως ουτε οι σημερινοι Αρβανιτες.Σημερα το λαγοποδαρο το θεωρουν γενικα οι Ελληνες σαν πολυ γουρλιδικο,μα πριν απο 150 χρονια τα πραγματα ηταν εντελως αντιστροφα.
Το συναπαντημα σκοτωμενου λαγου,ηταν προμηνυμα κακων.Να τι μας λεει ο Αγγλος περιηγητης Edward Daniel Clarke που επισκεφθηκε την Βοιωτια στις αρχες του 1880:
-«Στην περιοχη υπηρχε αφθονο κυνηγι,αλλα οι κατοικοι ειχαν την δυσιδαιμονια,οπως αλλωστε και οι Αρχαιοι,να μην τρωνε τον σκοτωμενο λαγο...Αν σε ενα σπιτι μαγειρευεται λαγος,ο Αρβανιτης σηκωνεται και φευγει» (Σιμοπουλου μεταφραση,απο το εργο του «Ξενοι ταξιδιωτες στην Ελλαδα» Τ.Γ1 σελ. 79).
Βλεπουμε πως η προληψη και η δυσιδαιμονια για τον λαγο εχει παναρχαια καταβολη και σημερα μας ειναι αγνωστη,μα οι Βαρβαροι Αρβανιτες τη διεσωσαν μεχρι τα νεωτερα χρονια.Αναφερεται πως ενας σκοτωμενος λαγος,παραλιγο να στοιχισει την διαλυση του Ελληνικου Στρατοπεδου πριν τη μαχη στο Βαλτετσι.Καθως προειπαμε αυτη η δυσιδαιμονια ηταν Αρβανιτικη και το πιο πανω ιστορικο περιστατικο δειχνει κοντα στα αλλα και την συνθεση των Ελληνικων επαναστατικων στρατευματων.Κατα τους ιστορικους μας ομως οι Αρβανιτες δεν φαινονται πουθενα.Η μαλλον φαινονται μονον οταν ειναι Μουσουλμανοι στο αντιθετο στρατοπεδο και τοτε τους λεμε «Τουρκαρβανιτες».Μα στην Επανασταση πολεμησαν Χριστιανοι Αρβανιτες που ηταν η συντριπτικη πλειοψηφια του Πληθυσμου της Ρουμελης και του Μωρηα.Και γι'αυτον τον Λαο,ο εχθρος δεν ηταν οι μουσουλμανοι συμπατριωτες τους αλλα Τουρκοι Χαλδουπηδες Μουσουλμανοι η Χριστιανοι!, γιατι υπηρχαν πολλοι απο δαυτους που καμωνονταν τον Ελληνα.