Ποιητής και δημοκράτης / Demokrat dhe poet
Αυτοί που μας ενώνουν / Ata që na bashkojnë (5)Ο Αλί Ασλάνι γεννήθηκε στο χωριό Βάϊζε(Vajzë) του νομού Αυλώνας(Vlorë) . Μετά το δημοτικό και γυμνάσιο στη πατρίδα, το λύκειο το έκανε στα Γιάννενα στη Ζωσιμαία Σχολή, όπως και η μεγαλύτερη μερίδα των Αλβανών διανοουμένων. Από τα νεανικά του χρόνια, ασχολήθηκε ενεργά με θέματα που αφορούσαν την ανεξαρτησία της πατρίδας απο το Τουρκικό ζυγό, σαν μέλος της γνωστής οργάνωσης «Ένωση»(Bashkimi) με κέντρο στα Γιάννενα.
Για την πατριωτική του δράση φυλακίζεται και εξορίζεται από την Οθωμανική κυβέρνηση στο Χαλέπι της Συρίας, από πού και δραπετεύει για τη Κέρκυρα. Όταν ξαναγυρίζει στην Αυλώνα, αναλαμβάνει περισσότερη δράση και εκπροσωπεί την οργάνωση «Ένωση» στο Συμπόσιο της Ντίμπρας(Dibër), για την ανεξαρτησία της Αλβανίας.
Είναι από της προσωπικότητες που συνέβαλε αποφασιστικά στην κήρυξη της ανεξαρτησίας της χώρας το 1912.
Από το 1930 έως το 1932 ήταν εγκατεστημένος στη Ελλάδα ως πρέσβης αλλα με τον τίτλο του υπουργού. Από το 1934 έως το 1939 όταν και η Ιταλία επιτέθηκε στην χώρα, ήταν εκλεγμένος Δήμαρχος της Αυλώνας(Vlorë).
Είναι από τους ιδρυτές της Ένωσης Αλβανών Λογοτεχνών αλλα λόγω της προπολεμικής του δράσης, η κομουνιστική κυβέρνηση ποτέ δεν τον συμπάθησε. Μόνο λίγα χρόνια πριν το θάνατο του, του δόθηκε μια εικονική σύνταξη.
Έχει εκδώσει σε πολύ μικρή ηλικία. Ένα από τα ποιήματα που τον έκανε πλατιά γνωστό, είναι το «Θεία Χάνκο»(Halla Hanko), που εκδόθηκε το 1942.
Μόνο το 1966 άρχισε να γίνεται γνωστό το έργο του.
Πέθανε στα Τίρανα το 1966 και μετά το ’90, έχουν εκδοθεί πλέον πολλά απο τα έργα του.
Για την πατριωτική του δράση φυλακίζεται και εξορίζεται από την Οθωμανική κυβέρνηση στο Χαλέπι της Συρίας, από πού και δραπετεύει για τη Κέρκυρα. Όταν ξαναγυρίζει στην Αυλώνα, αναλαμβάνει περισσότερη δράση και εκπροσωπεί την οργάνωση «Ένωση» στο Συμπόσιο της Ντίμπρας(Dibër), για την ανεξαρτησία της Αλβανίας.
Είναι από της προσωπικότητες που συνέβαλε αποφασιστικά στην κήρυξη της ανεξαρτησίας της χώρας το 1912.
Από το 1930 έως το 1932 ήταν εγκατεστημένος στη Ελλάδα ως πρέσβης αλλα με τον τίτλο του υπουργού.
Είναι από τους ιδρυτές της Ένωσης Αλβανών Λογοτεχνών αλλα λόγω της προπολεμικής του δράσης, η κομουνιστική κυβέρνηση ποτέ δεν τον συμπάθησε.
Έχει εκδώσει σε πολύ μικρή ηλικία. Ένα από τα ποιήματα που τον έκανε πλατιά γνωστό, είναι το «Θεία Χάνκο»(Halla Hanko), που εκδόθηκε το 1942.
Μόνο το 1966 άρχισε να γίνεται γνωστό το έργο του.
Πέθανε στα Τίρανα το 1966 και μετά το ’90, έχουν εκδοθεί πλέον πολλά απο τα έργα του.
Βλέμμα δραπέτης
Σαν δραπέτης ένα βλέμμα
Απ’τα βλέφαρα κεντημένο
Που είναι το πνεύμα λαξεμένο
Απ’τα μαύρα σου τα μάτια
Σαν με δει είμαι κομμάτια
Απ’τα βλέφαρα κεντημένο
Που είναι το πνεύμα λαξεμένο
Απ’τα μαύρα σου τα μάτια
Σαν με δει είμαι κομμάτια
Καίγομαι σαν μου λέει όχι
Και πεθαίνω ναι σαν λέει
Μεγαλώνει η νύχτα, τρέχει
Το ρολόι δεν τη φτάνει
Μένω, κάνω προσευχές
Προσευχή, στα άστρα-μοναχές!
Και πεθαίνω ναι σαν λέει
Μεγαλώνει η νύχτα, τρέχει
Το ρολόι δεν τη φτάνει
Μένω, κάνω προσευχές
Προσευχή, στα άστρα-μοναχές!
Προσεύχομαι σένα να βρω
Φρύδια και μάτια να δω
Στο δικό σου μαύρο μάτι
Και στο μαύρο σου το μάτι
Απ’τα χείλη μου σημάδι μένει
Φως του δειλινού που πέφτει
Φρύδια και μάτια να δω
Στο δικό σου μαύρο μάτι
Και στο μαύρο σου το μάτι
Απ’τα χείλη μου σημάδι μένει
Φως του δειλινού που πέφτει