Σκοπιανό: Η ώρα των ανατροπών
του κ. Ελευθέριου Καραγιάννη πρέσβη ε.τ.(Ομιλία στο Βελλίδειο την 21η Νοεμβρίου σε εκδήλωση της “Ομάδας 21″)
«Η ανάπτυξη ενός εθνικού θέματος όπως είναι η επιβουλή ορισμένων Σλάβων κατά της ιστορίας και του πολιτισμού της χώρας μας ,απαιτεί πάρα πολλές ώρες και δεν είμαι βέβαιος ότι θα καλυφθούν και όλες οι πτυχές του ζητήματος. Για τον λόγο αυτό θα μου επιτρέψετε να αναφέρω τα γεγονότα τα οποία έζησα, ενδιαφέρουσες παραμέτρους και τις απόψεις και εκτιμήσεις μου.
Τα θέματα που θα θίξω αφορούν τις επίσημες διμερείς διαπραγματεύσεις της περιόδου 1990-1993, την πολιτική της Ελληνικής πλευράς και την αδιαλλαξία των Σλάβων των Σκοπίων και τις ενδεχόμενες παραλήψεις μας, την προσπάθεια...διαμόρφωσης της Ελληνικής Κοινής Γνώμης από τα ΜΜΕ, την Αμερικανική πολιτική στο Σκοπιανό, την προϊστορία του γεωγραφικού προσδιορισμού, τις σχέσεις των Σκοπίων με το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. και την άποψη μου για την λύση του προβλήματος.
Ως γενική παρατήρηση θα ήθελα να αναφέρω ότι στο πρόβλημα αυτό, όπως και στα άλλα δύο εθνικά θέματα, το Βοριεοηπειρωτικό και το Κυπριακό- Ελληνοτουρκικά παρουσιάστηκε η ίδια σχεδόν παθογένεια εκ μέρους της χώρας μας, τουτέστιν, έλλειψη στρατηγικής ,πολιτικού θάρρους, ρεαλισμού και ειλικρίνειας τόσο μεταξύ των πολιτικών όσο και μεταξύ των πολιτικών και του λαού
Διμερείς επίσημες διαπραγματεύσεις και ανεπίσημη διαμεσολάβηση
Κατά την περίοδο 1990-1993 έλαβαν χώρα τρεις διμερείς επίσημες συναντήσεις μεταξύ Ελλάδος και Σκοπίων και μία διαμεσολάβηση του Προέδρου της Σερβίας.
Στα μέσα Νοεμβρίου του 19991 ο τότε Πρόεδρος των Σκοπίων απηύθυνε δισέλιδη επιστολή στον τότε Πρωθυπουργό της Ελλάδος «ως ένδειξη καλής θέλησης και ετοιμότητας για έναρξη διαλόγου» και αφού αναφέρει τις τυπικές γενικότητες περί αρχών καλής γειτονίας και της λύσης των προβλημάτων δια μέσου των διαπραγματεύσεων, εκφράζει την πεποίθηση του ότι σε ένα τέτοιο πνεύμα μπορούν να βρεθούν αμοιβαία αποδεκτές λύσεις για μία σειρά ζητημάτων « Ανθρωπιστικού, Περιουσιακονομικού χαρακτήρα καθώς και όσον αφορά το ζήτημα της βίζας και παρόμοια ,με βάση τους κανόνες του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συμβάσεων». Κλείνοντας την επιστολή του ζητά από τον ΄Ελληνα Πρωθυπουργό να ενημερωθεί για τις απόψεις του για τα ζητήματα αυτά καθώς και για την δυνατότητα ανοίγματος διαλόγου για όλα αυτά και άλλα ζητήματα, προς το συμφέρον της παραπέρα συνεργασίας.
Η επιστολή αυτή αποτέλεσε το έναυσμα για την πρώτη επίσημη διμερή συνάντηση μεταξύ των δύο πλευρών. Στις 5 Δεκεμβρίου 1991 μετέβην στα Σκόπια για να συζητήσω με τον Πρόεδρο των Σκοπίων τα διμερή θέματα τα οποία ήσαν:
α) εδαφικές διεκδικήσεις εις βάρος της χώρας μας
β) διεκδίκηση μειονότητος στη χώρα μας και
γ) το θέμα του ονόματος.
Μετά πολύωρη διαπραγμάτευση η συζήτηση επικεντρώθηκε στο όνομα. Ο Πρόεδρος των Σκοπίων απαντώντας στην επιχειρηματολογία μου ανέφερε ότι ο όρος Μακεδονία έχει για τους κατοίκους του Κράτους του γεωγραφική μόνο έννοια καθ όσον «είναι Σλάβοι οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στην περιοχή τον 7ο μ.χ αιώνα και ουδεμία ιστορική ή πολιτιστική συγγένεια έχουν με τους Μακεδόνες» ,τονίζοντας ότι « το ιστορικό και πολιτιστικό παρελθόν ανήκει σε σας, αυτό είναι σαφές. Εσείς είσθε οι κληρονόμοι των αρχαίων Μακεδόνων». Πρόσθεσε δε και το εξής σημαντικό στοιχείο ότι « οι Σλάβοι της περιοχής των Σκοπίων εγκαταστάθηκαν εκεί τον 18ο αιώνα και επειδή διέφεραν από τους εκεί υπάρχοντες Σέρβους και Βουλγάρους έλαβαν το όνομα τμήματος του εδάφους για να μην απορροφηθούν από τους Σέρβους ή τους Βουλγάρους». ΄Όταν τον ρώτησα «γιατί θα πρέπει ο Ελληνισμός να πληρώσει το τίμημα μίας ενδοσλαυϊκής διαφοράς» μου απήντησε « δυστυχώς έτσι έχει εξελιχθεί η ιστορία».
Την απάντηση που μου έδωσε ο Πρόεδρος των Σκοπίων την πολλές φορές ακόμη και ευρισκόμενος στο επανέλαβε εξωτερικό, εκτός από την φράση για απορρόφηση τους από τους Σλάβους γείτονες τους, την οποίαν επανέλαβε, εμμέσως πλην σαφώς, μετά από 18 χρόνια . περί τις αρχές του παρελθόντος Οκτωβρίου ο π. Υπουργός των Σκοπίων Φρτσκόφσκι σε συνέντευξη του στην εκπομπή « Ανιχνεύσεις». Επισημαίνω ότι η παραδοχή αυτή του Σκοπιανού Προέδρου ουδέποτε χρησιμοποιήθηκε από την Ελληνική πλευρά ως επιχείρημα έναντι των ξένων Κυβερνήσεων και ως απάντηση στις Σκοπιανές αιτιάσεις».
---
Υπουργός Εξωτερικών τότε δεν ήταν ο Σαμαράς;
----