Παρασκευή 14 Μαΐου 2010

Οί Πελασγοί-Ιλλυριοί Αλβανοί έχουν δικαίωμα επί τού Κοσσυφοπεδίου

Κλικάρετε την εικόνα σε περίπτωση που θέλετε να δείτε αυτούσιο το άρθρο που όμως είναι στην αλβανική

γλώσσα.

H αλβανική εφημερίδα ‘korrieri.’ σε περίοπτη θέση δημοσιεύει ένα κείμενο του καθηγητή Δρ Mehdi Hyseni, ότι είναι προς το συμφέρον του Βατικανού να ακολουθήσει το παράδειγμα των ΗΠΑ και της Δυτικής Ευρώπης που αναγνώρισαν το Κοσσυφοπέδιο, «χωρίς τύψεις και χωρίς κανένα πόνο για το Βελιγράδι και την Εκκλησία τους, τη Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία που καταδυναστεύει επί αιώνες τα Βαλκάνια», όπως γράφει χαρακτηριστικά.

«Δεν καταλαβαίνουμε γιατί η Καθολική Εκκλησία με τον καρδινάλιο Walter Kasper και το Βατικανό έχουν τόσο μεγάλο πόνο και δίνουν τόση μεγάλη σημασία στη Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία και βρίσκονται σε αντίθεση με τους Αλβανούς του Κοσσυφοπεδίου»…, θα σημειώσει ο συντάκτης του κειμένου και θα συνεχίσει:

«Δεν γνωρίζω γιατί αυτή η γεωγραφική περιοχή των Ιλλυριών- Αλβανών, αποτελεί κατά τον καρδινάλιο Walter Kasper «λίκνο» ή «πληγή», είτε πόνος των Σέρβων, μια περιοχή η οποία επί έναν αιώνα αποτέλεσε αποικία της Μεγάλης Σερβίας, στην καρδιά της Ευρώπης, τόσο μέσα στο μεσαίωνα όσο και τη νεότερη περίοδο (1878-1999).

Οι Σέρβοι αποικιοκράτες ‘φωνάζουν’ για το Κοσσυφοπέδιο, όχι για τα ιερά και τα υπολείμματα της εκκλησίας τους αλλά για το ορυχείο Trepca το οποίο έχει τα μεγαλύτερα αποθέματα χρυσού, αργύρου, ψευδαργύρου μολύβδου κλπ.

Αυτό είναι το μεγαλύτερο ενδιαφέρον της Μεγάλης Σερβίας (1922-1999) και όχι τα μοναστήρια (Decani, Peja, Gracanica και Gazimestani) που χτίστηκαν και εμπλουτίστηκαν στη διάρκεια των χρόνων της Γιουγκοσλαβίας.

Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο η αναγνώριση ενός κράτους από άλλο αποτελεί μια εθελοντική πράξη και δεν έχει δικαίωμα κανείς να επιβάλλει σε άλλο κράτος, την αναγνώριση αυτή ή οποιαδήποτε άλλη μορφή ανεξαρτησίας. Η διεθνής αυτή νομική αρχή ισχύει και για το Βατικανό, ως απόρροια του διεθνούς δικαίου.

Και το Βατικανό μέχρι τώρα δεν έχει αναγνωρίσει τη Δημοκρατία του Κοσσυφοπεδίου.

«Έχουμε, όμως, καθήκον και δικαίωμα να αντιδράσουμε στην ανακοίνωση του Walter Kasper, που είναι μέλος της Συμβουλίου της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας του Πάπα, όταν ισχυρίζεται ότι «το Κοσσυφοπέδιο είναι σοβαρά τραυματισμένο και πονά για αυτό η Ορθόδοξη Σερβική Εκκλησία και ότι αποτελεί κοιτίδα της σερβικής Ορθοδοξίας»

Και ο συντάκτης θα αντιδράσει:

«Αυτή η δήλωση του καρδιναλίου Walter Kasper δείχνει ότι δεν αναγνωρίζει την ιστορία του Κοσσυφοπεδίου. Από που έχει εκλάβει το δικαίωμα και το συμπέρασμα ότι το Κοσσυφοπέδιο είναι λίκνο της Σερβικής Ορθοδοξίας;

Γιατί ο καρδινάλιος Walter Kasper υποστηρίζει ένα κράτος και μια εκκλησία που επί αιώνες όλες οι κρίσεις, οι συγκρούσεις, οι αιματηροί πόλεμοι στη βαλκανική χερσόνησο προκλήθηκαν από αυτούς. Κι αυτό το βλέπουμε από τους τρεις τελευταίους πολέμους και της γενοκτονικής σερβικής επίθεσης κατά της Κροατίας, της Βοσνίας και αυτή του Κοσσυφοπεδίου (1989-1999).

Το Βατικανό θρηνεί για το σερβικό κράτος και τη σερβική εκκλησία που είναι οι κύριοι ένοχοι για την Κροατία, τη Βοσνία και το Κοσσυφοπέδιο που μετέτρεψαν σε ποταμούς αίματος με εκατοντάδες χιλιάδες θύματα και μαζικών τάφων!

Οφείλει να ζητήσει συγνώμη ο κ. Walter Kasper για τη δήλωσή του ότι ο Κοσσυφοπέδιο είναι λίκνο των Σέρβων και της σερβικής εκκλησίας γιατί το Κοσσυφοπέδιο είναι λίκνο των Πελασγών-Ιλλυριών-Αλβανών».

Ο συντάκτης στη συνέχεια αναφέρεται σε ιστορικά στοιχεία για την περιοχή του Κοσσυφοπεδίου όπως παρουσιάζονται από τους βυζαντινούς συγγραφείς και θα συνεχίσει στη μακροσκελή αναφορά του:

Οι Πελασγοί-Ιλλυριοί Αλβανοί έχουν δικαίωμα επί του Κοσσυφοπεδίου και όχι οι Σέρβοι και η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία, που έχουν εκσερβίσει τους κατοίκους και συμπεριφέρονταν ως αποικιοκράτες στους εθνικά Αλβανούς του Κοσσυφοπεδίου.

Και αν ο καρδινάλιος Walter Kasper εξακολουθεί να μην γνωρίζει την ιστορία του Κοσσυφοπεδίου ας διαβάσει την ιστορία από το βιβλίο του καθηγητή Δρ Noel Malcolm «Σύντομη ιστορία του Κοσσυφοπεδίου»- 1999. και το βιβλίο του Δρ Frank Muenzel « Το Διεθνές Δίκαιο και η ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου».

Γιατί χωρίς την ανάγνωση των δύο αυτών βιβλίων ο αγαπητός κ. Walter Kasper δεν γνωρίζει τη σημαίνει Κοσσυφοπέδιο!

Πέρα από την τρομοκρατία, τη γενοκτονία και την εθνοκάθαρση των Αλβανών (1912-1999) πρέπει να παραδεχτούν και το σερβικό κράτος και η Ορθόδοξη Σερβική Εκκλησία πως η αποικία τους, το Κοσσυφοπέδιο, έχει χαθεί για πάντα. Αυτή είναι η αλήθεια και πρέπει να την παραδεχθούν!

Τέλος, ούτε ο καρδινάλιος Walter Kasper ούτε το Βατικανό πρέπει να αισθάνονται οποιαδήποτε πόνο για τη Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία και τους Σέρβους όταν πρόκειται για το Κοσσυφοπέδιο, γιατί οι Σέρβοι από την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας είχαν μια προνομιακή σχέση στα Βαλκάνια.

Και τα περί σερβικού Κοσσυφοπεδίου είναι θρύλοι αιώνων οι οποίοι βασίζονται σε ψευδή στοιχεία για τη λεγόμενη Јужна Србија (νότιο Σερβία).