Κυριακή 5 Ιουλίου 2009

Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΩΤΩΝ-ΚΑΜΟΡΡΑ (2)

Βλέπε:http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2009/07/1.html Η Καμορρα εμφανιζεται (επισημα) στην Ν.Ιταλια το 1820 και εχει σαν αρχικο σκοπο την προστασια των μελων της απο την Τυρρανια των Βουρβονων.
Ξεκινα απο τους φυλακισμενους και με το χρονο γινεται κανονικη οργανωση,που εχει σαν σκοπο να προφυλασσει οχι μονον τα μελη της αλλα και να πουλα προστασια επι πληρωμη.
Η δραση της,αν την εξετασουμε απο τη σκοπια ενος δικαιου και ευνομουμενου κρατους,οπωσδηποτε μπορει να χαρακτηρισθει «εγκληματικη»,δεδομενου οτι η αυτοδικια σε ενα τετοιο κρατος αποτελει αδικημα.Αλλα τετοιο κρατος δεν υπηρχε στην εποχη που ιδρυθηκε η Καμορρα και η δραση της εξεταζομενη με αυτο το δεδομενο θεωρειται συγγνωστη.
Καθως δειχνουν ομως και αλλα στοιχεια,ηταν και ακριβοδικαιη,δεδομενου οτι εφτασε εποχη που εθεωρειτο τιμητικο να εισαι μελος της Καμορρα.
Εξεχοντες αντρες,ακομα και υπουργοι,υπερηφανευονταν πως ειναι μελη της Καμορρα.
Την Καμορρα διοικουσε 12μελες συμβουλιο.Στις ταξεις της περιελαμβανε φτωχους,μεσαιους και αριστοκρατες,ανδρες και γυναικες και διαιρειτο σε 12 βαθμους.Για να γινει καποιος μελος και να ανελθει την ιεραρχικη κλιμακα επρεπε να υποστει πολυ σκληρη δοκιμασια.
Βλεπουμε λοιπον εδω τρια βασικα Σουλιωτικα στοιχεια: Το 12 μελες διευθυντικο Συμβουλιο,που εχει βεβαια παναρχαιες καταβολες (Βλπ. Το δωδεκαθεο συμβουλιο του Ολυμπου),την πωληση της «προστασιας» και την χρονολογια εμφανισης της Καμορρα,που συμπιπτει με τα χρονια της πτωσης του Σουλιου και της αναγκαστικης προσφυγιας,οχι μονο στην Ελλαδα,αλλα και στην Μ.Ασια,Ιταλια,Ρωσσια,ακομα δε και στη Γαλλια και την Αφρικη.
Ο κυριος ογκος ομως διεκπεραιωθηκε ως γνωστον στην Κερκυρα,που ειναι η γεφυρα μεταξυ Ιταλιας και Ελλαδας,απο τα παναρχαια χρονια. Η Ιταλια και κυριως η Νοτια Ιταλια και Σικελια,ανεκαθεν εκατοικειτο απο Ελληνοπελασγικα φυλα της Β.Δ Βαλκανικης.
Η τελευταια καθοδος Ελληνοπελασγικων φυλλων στην Κ.Ιταλια και Σικελια,γινεται μετα τον θανατο του Σκεντερμπεη και την τελικη υποταγη της Αλβανιας στους Τουρκους.
Οσοι μεταναστευσαν αυτη την εποχη διατηρουν ως σημερα την ιδιαιτεροτητα τους,την ορθοδοξη πιστη τους και την Αρβανιτικη γλωσσα(Βλπ.για τους Χειμαρριωτες και τα περιφημα «Ελληνοαλβανικα ταγματα»). Την εποχη στην οποια αναφερομαστε οι Σουλιωτες εχουν σαφη επιγνωση των δεσμων τους με αυτους τους κατοικους της Κ.Ιταλιας που ειναι γνωστοι σαν «Αρμπερεσηδες». Θα αναφερω μονο το γεγονος οτι οι περισσοτεροι εξοριστοι Σουλιωτες με επικεφαλης τον Μαρκο Μποτσαρη ,περνανε στην Ιταλια και εκει δουλευουν σαν μισθοφοροι.Αργοτερα ο ιδιος ο Μ.Μποτσαρης,στελνει την οικογενεια του στην Ιταλια θα παει και θα επιστρεψει το 1822.Υπηρχαν λοιπον εντονοι δεσμοι των Σουλιωτων με τους Αρβανιτες της Κ.Ιταλιας (Καλαβριας) και Σικελιας,αλλα ειναι ελαχιστα τα ιστορικα στοιχεια που διαθετουμε για την δραση των Σουλιωτων στην Ιταλια.Χρειαζεται μια διεξοδικη μελετη της τοπικης Ιταλικης ιστοριας,απο εναν ιστορικο ερευνητη που να εχει στο χερι του τη μια ακρη του «μιτου της Αριαδνης». Ενας ιστορικος,που στο μυαλο του οι εννοιες «Ιταλος»,«Ελληνας»,«Αλβανος»,ειναι σαφως διαφορετικες,δεν θα καταλαβει απολυτως τιποτα,εστω κι αν το ιστορικο ντοκουμεντο ειναι κατω απο τη μυτη του...
Για να επανελθουμε λοιπον,λεμε οτι η Ιταλικη «Καμορρα» δημιουργειται μετα την εξορια των Σουλιωτων και φτανει στο σημειο να γινει σημαντικη οργανωση το 1820,εχει δε ολα τα στοιχεια της Σουλιωτικης κοινωνιας. Εχει γινει αποδεκτο απο τους ιστορικους ερευνητες,οτι η λεξη «Καμορρα» ειναι Ισπανικη (Camorra) και σημαινει ερις,φιλονικια.
Ομως η μυστικη αυτη οργανωση,δεν ειχε σε καμμια περιπτωση σχεση με εριδες και φιλονικιες.
Ειχε σαν σκοπο την υπερασπιση των μελων της απο τις αδικιες των Βουρβονων αρχικα και γενικα σαν στοχο της ειχε την απονομη δικαιοσυνης εκει που η κρατικη εξουσια και δικαιοσυνη ηθελημενα η αθελητα παρελειπε να την απονειμει.Βασικο λοιπον χαρακτηριστικο γνωρισμα της οργανωσης ειναι η εκδικηση με ολη τη σημασια της λεξης,δηλ. η απονομη μη κρατικης δικαιοσυνης,η οργανωμενη αυτοδικια.
Οπως στη Σικελικη Μαφια,ετσι και στην Καλαβρεζικη Καμορρα δεν επιτρεποταν να καταφευγουν τα μελη της στη κρατικη δικαιοσυνη.
Η απονομη δικαιοσυνης με τη μορφη εκδικησης γινοταν απο την ιδια την οργανωση η και τα μελη της τα οποια εσεβοντο και ετηρουσαν απαρεγκλιτα τους αγραφους εθιμικους κανονες της εκδικησης. Στην Αρβανιτικη υπαρχει η σχετικη φραση «Μορρα Χακ» (Morra Hak),που σημαινει «πηρα εκδικηση»,η οποια βεβαια μπορει να ειπωθει και με αντιστροφη σειρα:«Hak Morra»=«Εκδικηση Πηρα».Ειναι η σταθερη φραση της παλιας Αλβανικης Βεντεττας,η οποια χρονολογειται απο αιωνων και χιλιετιων και στην εποχη του Σκεντερμπεη,ολοι αυτοι οι αγραφοι νομοι και κανονες της Αλβανικης Βεντεττας,κωδικοποιηθηκαν απο τον Λεκκα Ντουγκαγκινη και ειναι πλεον γνωστοι ως «Kanuni i Lek Dukaginit»=Ο κανων του Λεκκα Ντουγκαγκινη.
Αυτοι οι κανονες της Βεντεττας μεταφερθηκαν και επεζησαν μεχρι τις μερες μας αρκετα βεβαια αλλοιωμενοι στα μερη που κατοικησαν κυριως Αλβανοι της βορειας Αλβανιας,δηλ Γκεγκηδες,οπως η Μανη,η Δ.Κρητη (Σφακια),η Κορσικη,η Κ.Ιταλια και Σικελια,στην οποια μετοικησαν Μανιατες μετα τις καθοδους των Αρβανιτων (Βλπ.«Η Μανη και η Μανιατες» του Μεξη,καθως και Σαθα,περι της ταυτισης της Μανιατικης αντεκδικησης με την Αλβανικη).
Το ιδιο περιπου θα συμβει και στην Σικελια,οπου ανεκαθεν κατεφευγαν Ελληνοπελασγικα φυλα.
Η Σικελια και η Ν.Ιταλια μετα τις δωρικες καθοδους και τους εξωελλαδικους αποικισμους,εντασσεται στην Ελληνικη πολιτισμικη επικρατεια με το ονομα «Μεγαλη Ελλαδα». Με την υποταγη στη Ρωμη εκλατινιζονται,αργοτερα με τον Ιουστιανιανο περνανε στην Βυζαντινη επικρατεια και γενικα επι αιωνες ανακυκλωνονται Ελληνοπελασγικα φυλα στον χωρο αυτο με σποραδικες εισβολες αλλοφυλων καθως Φοινικων και Αραβων.
Με την εισβολη των Σλαυων στη Βαλκανικη,εχουμε μια μεγαλη εισβολη Βαλκανικων ελληνοπελασγικων φυλων στην ιδια αυτη περιοχη περιπου τον 6ο μ.Χ. αιωνα.
Ως την εποχη αυτη,η Ελληνικη και Λατινικη γλωσσα ειναι οι επικρατεστερες γλωσσες και αυτων των εποικων,δεδομενου οτι οι εποικοι ειναι κυριως οι κατοικοι των πλουσιων πεδινων και παραλιακων περιοχων.Οι χωρικοι και οι ορεσιβιοι θα παραμεινουν στην περιοχη της παλιας Ιλλυριας και αρκετοι μεν απο αυτους θα εκσλαυιστουν (τετοιοι ειναι οι σημερινοι Μαυροβουνιοι),ενω αλλοι θα διατηρησουν την παμπαλαια λαικη τους γλωσσα και τα βασικα πολιτισμικα τους χαρακτηριστικα ξεκομμενοι στα ορεινα και σε καποια χρονικη στιγμη θα κανουν δυναμικα την εμφανιση τους στον ευρυτερο χωρο με το εθνικο ονομα «Αλβανοι» η «Αλβανιται».Πρωτοαναφερονται απο την Αννα Κομνηνη σαν συμμαχοι των βυζαντινων αυτοκρατορων (11ος μ.Χ. αιωνα).Μετα την υποταγη της Βαλκανικης στους Τουρκους,θα τους συναντησουμε σαν Αρματωλους οι οποιοι δεν ηταν τιποτε αλλο παρα μισθοφοροι στην υπηρεσια της Οθωμανικης αυτοκρατοριας.Αυτη ειναι η αληθεια στο συνολο της.
Το οτι οι Αρματωλοι αυτοι αγωνιστηκαν για την Ελληνικη επανασταση ειναι αληθεια,αλλα ειπωμενη ετσι μονον δεν αποτελει παρα τη μιση αληθεια. Υπηρχαν σπουδαιοι αγραφοι νομοι που δεν τους παρεβαιναν ευκολα οι «μισθοφοροι» αυτοι.Υπηρχε μεγαλειο και Ιπποτισμος, υπηρχαν στοιχεια αξια θαυμασμου και επαινου,τα οποια βεβαια χαθηκαν κι αυτα στο βωμο των σκοπιμοτητων των λογιων που εγραψαν την Ελληνικη ιστορια εξιδανικευοντας καταστασεις,γεγονοτα και προσωπα που κατα την κριση τους ησαν αξια θαυμασμου και αποσιωποντας αλλα που θεωρουσαν ασημαντα η υποτιμητικα.
Στην Αλβανια υπηρχαν τα αναλογα με τα δικα μας παλια Ρεμπετικα τραγουδια της φυλακης,τα λεγομενα «budrumesh»=«της φυλακης»,τα οποια βεβαια εχουν πλεον ξεχαστει και χαθει.
Οι φανατισμενοι ανθρωποι,παντος ρυθμου και δογματος και πασης πολιτικης η αισθητικης ιδεολογιας,εχουν την ταση η να εξιδανικευουν περαν του δεοντος ορισμενα πραγματα η να τα αφανιζουν απο προσωπου γης,αναλογα με τα πιστευω τους.
Δεν υπαρχει η αισθηση του αρχαιου μετρου.
Μια καταγραφη των τραγουδιων της φυλακης θα ηταν προσφορα πολιτισμου και ντοκουμεντο ιστοριας.
Τωρα ειναι απλα μια απωλεια χωρις ελπιδα επανορθωσης.
Στην Ελλαδα εγινε το αντιστροφο και σε καποια εποχη χαθηκε καθε μετρο και τα ρεμπετικα θεωρηθηκαν αξονας μουσικης και πολιτισμικης αναφορας.
Ειναι αυτο που ειπα πιο πανω:Απωλεια της αισθησης του Μετρου.

Η αλβανική μαφία

http://en.wikipedia.org/wiki/Lek%C3%AB_Dukagjini