«...Πάρε τα ωρέ καί φόρεσε τα τούτα δω τα ρούχα,λέει στον πρώτο αγωνιστή πού είταν σιμά του,καί δως' μου τα δικά σου.Γίνου σήμερα εσύ Καραϊσκάκης!
Ντύνεται ο αγωνιστής την κόκκινη σκοντριάνικη φορεσιά* τού Καραϊσκάκη καί καβαλικεύει το μουλάρι του....(Φωτιάδης«Καραϊσκάκης», σελ.220)
Ντύνεται ο αγωνιστής την κόκκινη σκοντριάνικη φορεσιά* τού Καραϊσκάκη καί καβαλικεύει το μουλάρι του....(Φωτιάδης«Καραϊσκάκης», σελ.220)
*Φορεσιά αρβανίτικη από την Σκόντρα,πού φορούσε ο Καραϊσκάκης(σημείωση τού συγγραφέα).
Κόκκινη εννοεί το ολόσωμο καί εφαρμοστό πανωφόρι πού κάλυπτε όλο το σώμα καί έφτανε μέχρι τον περίγυρο της φουστανέλας.Το ντύσιμο αυτό θα το δούμε σε αρκετούς πίνακες ζωγραφικής της εποχής.
Κόκκινη εννοεί το ολόσωμο καί εφαρμοστό πανωφόρι πού κάλυπτε όλο το σώμα καί έφτανε μέχρι τον περίγυρο της φουστανέλας.Το ντύσιμο αυτό θα το δούμε σε αρκετούς πίνακες ζωγραφικής της εποχής.
«...Η ατημέλητη δίπλα τού κίτρινου κεφαλοδεσμού του,πού έπεφτε στα πλάγια τού προσώπου του κατά την αρβανίτικη συνήθεια,έδινε στη χλωμή κι αδύνατη φυσιογνωμία του μιά άγρια-θα'λεγα μιά διαβολικιά έκφραση...»
(Φωτιάδης «Καραϊσκάκης», σελ. 199).
Δημ.Φωτιαδης (ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ) σελ.460.
Γιατί ο Φωτιάδης βάζει στο στόμα τού Καραϊσκάκη αρβανίτικες κουβέντες;Γιατί αρχίζει με αρβανίτικα καί μετά το συνεχίζει με ελληνικές;Τις ελληνικές τις βάζει ο ίδιος ο Φωτιάδης ως συγγραφέας.
Ο Φωτιάδης είναι βέβαιος γιά την αρβανίτικη καταγωγή τού Στρατηγού.Αλλά δεν τολμά να το πεί καθαρά.Είναι πολύ βαρύ να παρουσιάσει Αρβανίτη τον Καραϊσκάκη,την μεγαλύτερη ίσως μορφή τού επαναστατικού αγώνα.Εδώ από συστάσεως τού ελληνικού κράτους φρόντισαν να αποσιωπηθεί η προσφορά της Αρβανιτιάς στο αγώνα,θα μας έβγαινε (καί) ο Καραϊσκάκης Αρβανίτης;Διαβάζοντας όμως τον «Καραϊσκάκη» τού Φωτιάδη θα διαπιστώσουμε εύκολα ότι πραγματικά Αρβανίτη τον θεωρεί(καί ήταν) τον ήρωα,παραθέτοντας τα
γεγονότα.Προσθέτουμε ότι δεν είναι επίσης τυχαία(με τόσα άλλα αρβανίτικα χούγια,συνήθειες καί αρβανίτικες φιλίες πού είχε ο Καραϊσκάκης)καί η φιλία με τον Κίτσο Τζαβέλα πού στην ουσία ήταν σχέση πατέρα καί γιού.Ο Καραϊσκάκης είχε λάβει μέρος στην δεύτερη πολιορκία κατά τού Σουλίου από την μεριά τού Αλήπασα,όπου ο πρώτος υπηρετούσε στην αυλή τού δεύτερου.Τι έδενε επομένως αυτούς τούς δύο;Μα ένα κοινό όραμα,όπως βγαίνει από την μελέτη της εποχής εκείνης:Η δημιουργία ανεξάρτητου Ελληνο-Αλβανικού κράτους!Αυτό προσπάθησαν απόγονοι τού Τζαβέλα με την δημιουργία της «Αλβανικής Ένωσης» Αθηνών.Αυτό προσπάθησαν ξανά απόγονοι Σουλιωτών με την περίφημη προκήρυξη στα 1897.Το ίδιο πίστευε καί ο μεγάλος Σουλιώτης ήρωας Μάρκος Μπότσαρης όπως αναφέρει
στο βιβλίο του ο Γ.Αθάνας «Ιστορικά Μελετήματα-οί Μποτσαραίοι» σελ.14.Το ίδιο καί ο Αλήπασας όπως αποκάλυψε ο Ρώσος ιστορικός Γκριγκόρι Άρς καί δημοσίευσε ο ιστορικός Τάσος Βουρνάς στο«Αλή πασάς,τύραννος η ιδιοφυής πολιτικός;» Το ίδιο ακριβώς προσπάθησαν αργότερα στα μέσα τού 1800 στην Αλβανία οί γόνοι των δύο αυτών πιστών συντρόφων όπως διαβάζουμε στο«Ιστορία της Αλβανίας»:
σελ.152(Δεν λένε όλη την αλήθεια καί οί απ'εδώ καί οί από 'κεί.Παρουσιάζουν τα πράγματα μισά.Καί τα κοιτάμε καί τα κρίνουμε από την εθνική καί κρατιστική συνείδηση ο καθένας από την μεριά του.Αλλά είπαμε,μας κατάντησαν την ιστορία μας οί ιστοριογράφοι αστυνομικό αίνιγμα,καί εκείνοι πού ενδιαφέρονται πραγματικά πρέπει να είναι αετοπούλια ντετέκτιβς)
«...Την 1 του Σεπτέμβρη 1821 Έλληνες καί Αρβανίτες(«Αρβανίτες» εννοεί τούς μουσουλμάνους) κάνουνε σάρτια(συνθήκες) να πελεμήσουνε μαζί.Οί Αρβανίτες ποτές δε χώνεψαν τούς Τούρκους.Ονόμαζαν όπως καί οί Ρωμιοί,περιφρονητικά τούς ντόπιους Κονιάρους καί τούς Ανατολίτες Χαλδούπηδες.Το μόνο πού τούς έδενε,όσους παραδέχτηκαν γιά προφήτη τους τον Μωάμεθ,ήταν η θρησκεία.Γυρεύανε όμως πάντα την ανεξαρτησία τους κι αυτό είχαν μισοπετύχει με τον Αλήπασα,πού τονε λογαριάζανε γιά πραγματικό τους Σουλτάνο...»(Φωτιάδης«Καραϊσκάκης»σελ.128).
Αυτοί λοιπόν ήταν οί Τούρκοι.
Ας διαβάσουμε λοιπόν μιά θεάρεστη αντιστασιακή πράξη των καλογέρων μας,εννοείται κατά των «τούρκων»,από τον Φωτιάδη στον «Καραϊσκάκη»,γιά να δούμε καί τι ρημάδα ιστορία μαθαίνουμε καί πως εξηγούνται μερικά πράγματα..
«...πήραν τον Ανδρούτσο κι όπως μάθανε πως φτάνει ο Καραϊσκάκης(γιά να τον σώσει) από τον Μοριά,τον περνάνε με γρήγορη πορεία,από το μοναστήρι τού Οσίου Λουκά,όπου οί καλόγεροι πετροβολάνε τον ήρωα,καί τον πάνε στο μοναστήρι τού οσίου Σεραφείμ τού Δομπού στον Ελικώνα.Στο μεταξύ ο Καραϊσκάκης,προτού ακόμα διαβεί από το Μοριά στη Ρούμελη,μαθαίνει όλα τούτα καί γίνεται θεριό...»(Φωτιάδης «Καραϊσκάκης»,σελ. 248).
Ένας θεός ξέρει καί μάλιστα θεός «χριστιανός ορθόδοξος» το τι θα τράβηξε ο δυστυχής Ανδρούτσος από τα καθάρματα αυτά,πού μετά από λίγο στραγγαλίστηκε καί πετάχτηκε από την Ακρόπολη,νύχτα.Σε άλλο κεφάλαιο θα θίξουμε καί την περίφημη «ιατροδικαστική εξέταση» πού έκαναν ξένοι καί δικοί μας,γιά να έχουνε καί επίσημα χαρτιά οί Φαναριώτες με τους συνεργούς τους,ότι τάχα μου ήταν από φυσικά αίτια,ο θάνατος τού ήρωα,έχει ψωμί η δουλειά.
Καί οί δύο είναι πλέον γνωστό ότι δολοφονήθηκαν,ο Ανδρούτσος από τον φιλοχρήματο Γκούρα(άνθρωπος της κυβέρνησης καί τού Μαυροκορδάτου καί πρωτοπαλίκαρο μάλιστα τού ίδιου τού Δυσσέα) καί ο Καραϊσκάκης στον Πειραιά,από,«αδελφικό βόλι»όπως λέει καί ο Βλαχογιάννης,καί μάλιστα λέει ότι ήταν συνομωσία τού Φαναριώτη Μαυροκορδάτου,πού αυτοί οί Φαναριώτες,ευθύνονται γιά τόσα δεινά σε αυτόν τον τόπο(Ας εξετάσουμε την σχέση αυτού τού χαραμοφάη Φαναριώτη,γνωστό είναι ότι αποτελούσαν οί Φαναριώτες καί την αιχμή τού δόρατος της Οθωμανικής πολιτικής με το Πατριαρχείο,καί θα δούμε τότε τι τρίλιζα γίνεται καί το αν στέκουν οί «χριστιανομουσουλμανικές» συνεννοήσεις Ελλήνων(έτσι ονομάζονται οί χριστιανοί Αρβανίτες ενώ οί μουσουλμάνοι Αρβανίτες ως «τουρκαλβανοί»,«τουρκαρβανίτες» η απλώς «Αλβανοί»)καί Αλβανών γιά δημιουργία κοινού μετώπου,με συνδετικό κρίκο φυσικά των Ελλήνων Αρβανιτών).
Να τι λέει καθαρά λοιπόν ο Φωτιάδης...
«...Ο Μαυροκορδάτος όμως,καθώς κι όλοι οί άλλοι Φαναριώτες καί κοτζαμπάσηδες,τα λογάριαζαν αυτά γιά αναρχικά κ'επαναστατικά πράγματα.Υποστήριζαν πως μιά καί οί Έλληνες σήκωσαν «παράκαιρα τ' άρματα»,έπρεπε να κάνουν ένα στενό εθνικό καί φανατικά θρησκευτικό πόλεμο,...γιά να μην τούς παρεξηγήσει η Ευρώπη καί τούς πεί Καρμπονάρους...»
Συνεχίζει ο Φωτιάδης,πως όταν οί μουσουλμάνοι Αρβανίτες έστειλαν αντιπροσώπους στην Νότια Ελλάδα γιά να δούν πως εξελίσσεται η επανάσταση,τότε είδαν ότι πολλοί μουσουλμάνοι είχαν σκοτωθεί καί είχαν διαπραχθεί «ανουσιουργήματα»...«Έτσι γίνεται πάντα,άμα γυρεύεις από τον άλλον με το ζόρι ν 'απαρνηθεί την πίστη του...»(σελ.131)
Εν μέσω δηλαδή συμμαχίας καί επανάστασης κατά των Τούρκων.
Στην φονική λοιπόν ενέδρα πού τού στήσανε τού Καραϊσκάκη,όπως λέει ο Βλαχογιάννης καί ο Φωτιάδης,στον Άϊ Σπυρίδωνα πού κλείστηκαν οί Γκέκηδες,τονίζεται,οί Γκέκηδες,είχε γίνει συμφωνία μεταξύ Ελλήνων καί Γκέκηδων τού τουρκικού στρατού,να φύγουν ήσυχα με τον οπλισμό τους καί με τα πράγματά τους καί εγγύηση γιά αυτό μπήκε ο Καραϊσκάκης.Στην αποχώρηση των Γκέκηδων τούς συνόδευε καί ο ίδιος ο Καραϊσκάκης.Αυτό πού επακολούθησε,ήταν κάποιος «έλληνας»να αρπακτεί με έναν «τούρκο»ώστε να τού πάρει τα όπλα,δηλαδή κατά παράβαση της συμφωνίας.Τότε έγινε καί η σφαγή,από τούς Γκέκηδες γλίτωσαν ελάχιστοι,ο Φωτιάδης παραστατικότατα περιγράφει την ντροπή πού έννοιωθε ο Καραϊσκάκης καί ότι ήθελε να πεθάνει με τούτο το κακό πού έγινε.Το λογικό βέβαια οί Γκέκηδες πάνω σε αυτήν την αναταραχή καί βλέποντας ότι,ποιός άλλος ευθύνεται λογικά(;)καί ότι αθετήθηκε η μπέσα πού δόθηκε γιά παράδοση,θα ορμούσαν φυσικά στον Καραϊσκάκη.Όμως δεν έγινε αυτό!!!Οί Αλβανοί Γκέκηδες κάνουν ασπίδα στον Καραϊσκάκη,καί περικυκλωμένος από αυτούς δεν παθαίνει απολύτως τίποτα.Αυτή ήταν καί η τελευταία απόπειρα πριν την δολοφονία του ,όπως λέει ο Βλαχογιάννης καί ο Φωτιάδης.
Χαρακτηριστικά αναφέρει ο τελευταίος...
Από το έργο τού Ιωάννη Ζαμπέλιου πού περιγράφει το πόσο κόστισε ψυχικά η μη τήρηση της ΜΠΕΣΑΣ καί η εξόντωση των Αλβανών Γκέγκηδων.
Από το έργο τού Ιωάννη Ζαμπέλιου πού περιγράφει το πόσο κόστισε ψυχικά η μη τήρηση της ΜΠΕΣΑΣ καί η εξόντωση των Αλβανών Γκέγκηδων.
από Ιωάννη Ζαμπέλιου «Καραϊσκάκης»
«...Πρόσφερνε μιά μοναδική ευκαιρία να λείψει από την μέση ο Καραϊσκάκης δίχως κανείς κανέναν να μπορέσει να κατηγορήσει.Αν σώθηκε το χρωστάει στούς Αρβανίτες αρχηγούς,πού βλέποντας πως όχι μονάχα δεν έφταιξε σε τίποτα,μιά καί κινδύνευε καί αυτός το ίδιο όπως κι εκείνοι κ' έκανε ό,τι μπορούσε να τούς σώσει,τον σεβάστηκαν καί δεν τον άγγιξαν...»(Φωτιάδης,«ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ» σελ. 448).
Τι είδους,αλήθεια,αβροφροσύνες είναι αυτές μέσα σε μιά σφαγή,πού συντελούνται μέσα στην οργή της μάχης από κατσαπλιάδες Αλβανούς μουσουλμάνους;Τι είδους εμπιστοσύνη είναι αυτή πού υπάρχει μεταξύ Καραϊσκάκη καί Αλβανών,μάλιστα Γκέγκηδων καί μουσουλμάνων;Τι τούς ένωνε τόσο,πού ο Καραϊσκάκης φορούσε καί φουστανέλα(καί όλη του γενικά η εμφάνιση) από τα μέρη τους;Ο ήρωας είχε καταγωγή από εκεί,από τα μέρη της Γκεκαριάς καί πρέπει να το γνώριζε αυτό.
Καί συνεχίζει ο Φωτιάδης...
«...Οί μπλοκαρισμένοι στην Ακρόπολη(Έλληνες)μάθανε το χαμό τού Καραϊσκάκη από τούς Αρβανίτες(Δηλαδή δεν υπήρχαν Αρβανίτες στην Ακρόπολη;Όλοι τους ήταν Αρβανίτες).
-Ωρέ ,πέθανε ο Καραΐσκος! φώναξαν στούς δικούς μας «με φωνήν λυπημένης ψυχής,ως να μην επεθύμουν τον θάνατον τοιούτου ανδρός»*....(σελ.468 Φωτιάδη,«ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ»).*(Κασομούλης τ.β'.,σελ.512).
Γιατί λοιπόν«δεν επεθύμουν»οί Αλβανοί Γκέκηδες μουσουλμάνοι,τον θάνατο τού Καραϊσκάκη;Γιατί τέτοια χολοσκασίλα των μισθοφόρων αυτών καί μάλιστα τού μεγαλύτερου καί ικανότερου εχθρού τους;
Σιγά-σιγά θα ξεδιπλωθεί η φιλία καί το δέσιμο Οδυσσέα Ανδρούτσου,Καραϊσκάκη καί Σουλιωτών,καθώς καί οί κινήσεις τους καί τα γεγονότα της περιόδου εκείνης αλλά καί μεταγενέστερα,πού η φιλία καί το δέσιμο αυτό είναι σαφέστατα γνωστά,τουλάχιστον σε όσους έχουν ανοίξει πάνω από δύο,σοβαρά,σχετικά,βιβλία...
Αυτό όμως πού «δεν επεθύμουν» οί «Αρβανίτες»(Μουσουλμάνοι,γιατί είπαμε πως εάν πρόκειται γιά Χριστιανούς τότε αναφέρονται ως«Έλληνες»)το επιθυμούσαν άλλοι...
«...Ο Καραϊσκάκης έπεσε θύμα της εγγλέζικης πολιτικής στην Ελλάδα κ' εμπνευστές της σατανικής δολοφονίας του στάθηκαν ο Κόχραν,ο Τσώρτς κι ο Μαυροκορδάτος...»
Αυτές ήταν οί αιτίες των δολοφονιών τού Καραϊσκάκη καί τού Ανδρούτσου,καί οί κατηγορίες περί συμμαχίας με τούς«τούρκους»καί οί αφορισμοί πού δέχτηκαν από την εκκλησία.
Βέβαια τέτοιου είδους ιστορικές έρευνες,απαιτούν ανοιχτό νού καί δυνατότητα κριτικής σκέψης πού να βρίσκεται μακριά από εγωπαθείς καταστάσεις καί ανούσιες ψευτοπατριοκορώνες καί παπαγαλισμούς,αποτέλεσμα μιάς επιδερμικής δήθεν ιστορικής μελέτης τύπου τετάρτης τάξης τού Δημοτικού.
http://www.egolpion.com/dolofonia_karaiskaki.el.aspx
Η δίκη τού Καραϊσκάκη
ΒΛΕΠΕ:«ΚΑΠΑΚΙΑ»
Καραϊσκάκης καί αρβανίτικα
Λιβανάτα-Αντρούτσος
Βλέπε γιά Καραϊσκάκη-Νταβέλη-Νούσα-Καρατάσο
