Αρβανίτες μισθοφόροι στην Αίγυπτο
(καί αυτός αριστερά με την κόκκινη βράκα,από Σκόντρα)
Η κατ'εξοχήν «τέχνη» των Αρβανιτών ήταν ο πόλεμος καί η μισθοφορία.
Ο Αρβανίτης από την μικρή του ηλικία μεγάλωνε με το εθιμικό δίκαιο,με τον νόμο της τιμής καί τού αίματος,καί της αρχέγονης παράδοσης της αντεκδίκησης.Μεγάλωνε σε ένα σκληρό καί αυστηρό περιβάλλον.Οί Αρβανίτες ήταν περιβόητοι πολεμιστές πού επιδίδονταν φυσικά καί στη λαφυραγώγηση ως φυσικό προϊόν της μισθοφορίας τους καί της πολεμικής τους φύσης.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πού ο Μπίρης καί άλλοι ερευνητές τούς αποκάλεσαν Δωριείς,οί Δωριείς τού νεωτέρου Ελληνισμού.Μα καί στην αρχαιότητα οί προγονοί μας διακρίνονταν,όπως μας λέει ο Θουκιδίδης,στην ληστεία,στην πειρατεία καί στην μισθοφορία καί η «Κάθοδος των Μυρίων» δεν είναι τίποτα άλλο παρά μιά ελεγεία αυτού τού αρχέγονου χαρακτηριστικού της φυλής μας.Το ακρωτήριο Ταίναρο στα αρχαία χρόνια αποτελούσε ένα από τα μεγάλα κέντρα μισθοφορίας.
Προϊόν λοιπόν όλων αυτών φυσικά είναι ο ίδιος ο βιοπορισμός γιά τούς παλαιούς Αρβανίτες.Δεν θα μπορούσε φυσικά να είναι τίποτα άλλο παρά τα «λεφτά»,τα χρήματα:
Λεξικό Κ.Χριστοφορίδη σελ.214
ε αμυδρά
Βλέπε λάφυρα
Βλέπε «καπάκια»
Bλέπε λευτεριά-λεφτεριά-ελευθερία
Προϊόν τού λjούφτë λοιπόν είναι τα λεφτά καί τα δύο δίνουν την κατάσταση της όποιας αυτοδυναμίας καί της όποιας αυτάρκειας,την λεφτεριά.
ΒΛΕΠΕ:ρέστα
