ΠΕΛΑΣΓΟΙ-ΕΛΛΗΝΕΣ-ΑΛΒΑΝΟΙ

Ιστορικές ακρίβειες και ανακρίβειες

Θα πρέπει η Wikipedia να είναι λίγο πιο αυστηρή στους κανόνες της διότι είναι ανεπίτρεπτο να υπάρχουν προπαγανδιστικές αναρτήσεις όσον αφορά τόσο λεπτά ζητήματα. Δεν γνωρίζω ποιος είναι ο κ. Κουτουζής ή ποιος ανεβάζει τις αναρτήσεις στο όνομα του ανθρώπου αυτού, αλλά οι συγκεκριμένες παρεμβάσεις είναι αστείες. Ίσως κάποιοι δεν γνωρίζουν τι ακριβώς σημαίνει λήμμα και τι εγκυκλοπαίδεια...

Οι Ιλλύριοι και οι Έλληνες είναι συγγενικές φυλές. Δεν γνωρίζουμε αν προέρχονται οι πρώτοι από τους δεύτερους (σύμφωνα με τον μύθο του Κάδμου) ή το αντίστροφο (σύμφωνα με τον Αριστοτέλη και τον Άλκμαν). Μικρή σημασία έχει, μιας και θεωρώ πως όταν έλαβε χώρα αυτή η μετακίνηση και οι δύο λαοί ήταν μια ομόγλωσση φυλή.

Το μεγαλύτερο μέρος του ιστορικού κόσμου σήμερα, θεωρεί επικρατούσα την εκδοχή της Ιλλυρικής καταγωγής των Αλβανών-Σκυπετάρων για τον απλούστατο λόγο πως η συντριπτική πλειοψηφία των γλωσσολογικών, εθιμολογικών και ανθρωπολογικών στοιχείων που υπάρχουν αποδεικνύουν την εκδοχή αυτή.

Ο μεγάλος Πλούταρχος μας πληροφορεί πως στην περιοχή του Καυκάσου ζούσε μια φυλή Αλβανική, η οποία αφού υποτάχθηκε στους Ρωμαίους, προσέφερε ομήρους οι οποίοι οδηγήθηκαν στο εσωτερικό της Αυτοκρατορίας, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΖΕΤΑΙ ΠΟΥ! Όμως και να διευκρινιζόταν, οι όμηροι αυτοί δεν γίνεται να ήταν πάνω από 3.000 με 5.000, αριθμός ο οποίος δύσκολα θα εξόντωνε τους πολυπληθέστερους Ιλλύριους, χωρίς κάποια μάχη και χωρίς αυτό το αξιοσημείωτο γεγονός να έχει αναφερθεί από κάποιον αρχαίο Ιστορικό! Επίσης, μην ξεχνάμε πως οι Αλβανοί του Καυκάσου δεν εξαφανίστηκαν ύστερα από την κατάληψη του κράτους τους αλλά αντίθετα ο πολιτισμός τους γνώρισε άνθηση, ανέπτυξαν γραφή, δημιούργησαν δικό τους αρχιτεκτονικό στυλ και γίναν χριστιανοί. Απλά λόγω πολλών επιδρομών, παρήκμασαν και όντας υπόδουλοι, μη έχοντας να προσφέρουν κάτι στον πολιτισμό διαλύθηκαν εθνικά (δεν έχουμε, πληροφορίες ότι εγκατέλειψαν το τόπο τους). Σταδιακά σταμάτησαν να αναφέρονται σε κείμενα μετά τον 4ο αιώνα μ.χ.

Τώρα, σε αυτο το σημείο θεωρώ πως είναι τρομερά ενδιαφέρον να εξετάσουμε το ΠΟΙΟΣ εξέφρασε για πρώτη φορά την θεωρία περι καυκάσιας καταγωγής των Αλβανών, έχοντας το αποτέλεσμα να υποστηρίζεται σήμερα με τόσο ζήλο από τους Έλληνες Εθνικιστές.

Ο ιστορικός ο οποίος διατύπωσε την θεωρία αυτή, ήταν ο Ιάκωβος Φίλιππος Φαλμεράϋερ. Ο οποίος όσο και αν φαίνεται παράλογο, το έκανε για να πλήξει τους Έλληνες και όχι τους Αλβανούς!

Ο μεγάλος ανθέλληνας, στο βιβλίο του “Geschichte der Hailbinset Mores”, διατύπωσε ότι «Οι Νεοέλληνες ουδεμία σχέση δεν έχουν με τους Αρχαίους Έλληνες. Είναι μίγμα Σλάβων, ΑΡΒΑΝΙΤΩΝ-ΙΛΛΥΡΙΩΝ και Βλάχων». Το έργο του αυτό παρουσιάστηκε στην Βαυβαρική Ακαδημία Επιστημών, όπου μερικοί ιστορικοί έθεσαν το θέμα της συγγένειας των Ιλλυρίων με τους Αρχαίους Έλληνες. Η απόδειξη της συγγένειας τους, έδειχνε οτι τελικά στους κατοίκους του Νεοσύστατου Ελληνικού κράτους τελικά έτρεχε ακόμη μια ρανίδα Αρχαιοελληνικού αίματος. Ο Φαλμεράϋερ, βλέποντας οτι αυτό κατέρρυπτε τον στόχο του, έψαξε εξωνυχιστικά να βρει τρόπο ώστε να καταρρίψει την Ιλλυρική καταγωγή των Αρβανιτών-Αλβανών. Τελικά βρήκε τις αναφορές του Πλούταρχου και του Πλινιού, για την Καυκάσια Αλβανία και έτσι έσπευσε και στην επόμενη έκδοση του έργου του πρόσθεσε το κεφάλαιο περι της καταγωγής των Αρβανιτών-Αλβανών, οι οποίοι τώρα πια δεν είχαν καμμία σχέση με τους Ιλλύριους. Έτσι από τη μια στιγμή στην άλλη οι Αρβανιτές-Ιλλύριοι έγιναν Αρβανίτες-Καυκάσιοι Αλβανοί. Τώρα πια για τον Φαλμεράϋερ το πρόβλημα είχε διευθετηθεί και ο σκοπός του είχε επιτευχθεί. Ποιός ήταν ο σκοπός του; Ο σκοπός του ήταν ένας. Να αποδείξει ότι στην Ελλάδα δεν ζουν πια αυτόχθονες πλυθησμοί ή τουλάχιστον παλαιότεροι των Σλάβων, γιατί υποκεινούμενος από τον Τσάρο Νικόλαο της Ρωσίας ο οποίος, πρέσβευε τον πανσλαβισμό, που άνθιζε εκείνη την εποχή, είχε την εντολή να παρουσιάσει ότι οποιαδήποτε Σλαβική διεκδίκηση στον Ελλαδικό χώρο να θεωρείται δικαία και εύλογη(είναι γνωστότατες οι περιοδείες, στα Βαλκάνια του Φαλμεράϋερ μαζί με τον τσάρο Νικόλαο).

Ο Φαλμεράϋερ όπως εσκεμμένα και αυθαίρετα έκανε τις διαπιστώσεις του για την καταγωγή των Νεοελλήνων το ίδιο αυθαίρετα και εσκεμμένα έκανε και τις διαπιστώσεις του για τους Αλβανούς. Σήμερα όλος ο επιστημονικός κόσμος έχει αποφανθεί για το έργο του Φαλμεράϋερ.

Όμως θα παραθέσω και κάποια ακόμη στοιχεία που στηρίζουν την εκδοχή της καταγωγής των Αλβανών από τους Αρχαίους Ιλλύριους.

Τον 1ο αι. μ.χ. δηλαδή την εποχή που έζησε και ο Πλούταρχος, ένας άλλος Ρωμαίος γεωγράφος ο Κλαύδιος Πτολεμαίος στα Γεωγραφικά του, μαρτυρούσε:

«Ανατολικά της Επιδάμνου,βρίσκεται πόλη επωνομαζόμενη Αλβανόπολις. Αυτή κατοικείται ως επι το πλείστον από Ιλλυρική φυλή, καλούμενη Αλβανοί.Οι ντόπιοι κάτοικοι της ονομάζουν αυτήν και την γύρω περιοχή ως την Επίδαμνο, ως ΑΡΜΠΝΙ ή ΑΡΜΠΕΝΙ…..» ΚΛΑΥΔΙΟΣ ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΣ (Γ’ 13,23)

Σημείωση: «Αρμπνί-Αρμπρί», αποκαλούν εως και σήμερα οι Αλβανοί το Άρβανον η αλλιώς την Αρβανιτιά.

Έχοντας αυτό το στοιχείο που ομιλεί για την περιοχή που ζουν σήμερα οι Αλβανοί και που επιβεβαιώνει την αιώνια πεποίθηση ενός λαού, είναι λογικό να θεωρούμε ως λογικότερη την εκδοχή που έρχεται από τον Καύκασο; Χρειάζεται να ψάξουμε στον Καύκασο, την στιγμή που έχουμε δίπλα μας την απάντηση;

Γλωσσολογικά, ένα στοιχείο, που χρησιμοποιούν οι Αλβανοί εθνικιστές στην προπαγάνδα τους είναι η γλώσσα του Ομήρου. Στα Ομηρικά Έπη, πάμπολλες λέξεις, αν μεταφραστούν στα Αλβανικά είναι σχεδόν ολόιδιες. Αυτό κατ’ αυτούς αποδεικνύει την Ιλλυρικότητα-Αλβανικότητα του Ομήρου και κατεπέκτασιν την Αλβανικότητα της Ομηρικής Ελλάδας (ιστορική διαστροφή λόγω ιστοριοπληξίας).

Βέβαια το συμπέρασμα αυτό μόνο γέλια μπορεί να προκαλέσει στον επιστημονικό κόσμο. Όμως τα επιχειρήματα για την γλώσσα του Ομήρου είναι αληθή. Για να βρούμε τι αποδεικνύει αυτό, δεν χρειάζεται να φτάσουμε στα άκρα. Η αλήθεια βρίσκεται στο μέσον. Η εποχή που συνέθεσε τα έπη του ο Όμηρος είναι μια εποχή πολύ κοντά στην Πελασγική. Έτσι ειναι λογικό η γλώσσα του να είναι πολύ κοντά στην Πελασγική, καθώς η Ελληνική γλώσσα προέρχεται από την Πελασγική. Το στοιχείο αυτό λοιπόν δεν αποδυκνύει έναν ανύπαρκτο πανιλλυρισμό κατά την αρχαιότητα, αλλά την Πελασγική καταγωγή Αλβανών και Ελλήνων. Επίσης Ιλλυρικές τοποθεσίες και ονόματα μεταφράζονται μόνο στα αλβανικά. Όπως ο Βασιλεύς Βαρδύλιος (Λευκό Αστέρι), το βουνό Τόμαρος, το οποίο πρώτος ο Στράβωνας το κατ’ονόμασε ως Τάμουρος, Τάμιρος, Τομίρος (εμφανείς η σύγχυση του Στράβωνα στα φωνήνετα) λόγω τον ιερέων που κατοικούσαν εκεί τους Ταμούριους, Ταμίριους. Η σύγχυση του Στράβωνα για το πως θα αποδώσει τα φωνήεντα οφείλεται στο ότι το όνομα Ταμούριος...δέν ήταν Ελληνικό αλλά ντόπιο

(Αλβανικά = Te miret = οι αγαθοί,οι άγιοι. Το e είναι με umlaut διαλυτικά και προφέρεται σαν πνεύμα δηλαδή η λέξη προφέρεται κάπως έτσι:Τ’ΜΙΡ’Τ).

Το όνομα Ιλλυρία: στα Αλβανικά το I LIR σημαίνει: ελεύθερος. Η Ταυλάντια (Tauland): από το that + land δηλαδή άφορη χώρα. Το land στα γκέκικα σημαίνει χώρα-γη, στα τόσκικα και επίσημα Αλβανικά σημαίνει τα υλικά που βγάζουμε από την γη. Βέβαια το land το συναντούμε και στις Σαξονικές γλώσσες. Για αυτό θα μιλήσω αργότερα.

Το όνομα Δήμητρα: το όνομα αυτό δημιουργήθηκε στην Ελλάδα κατά την εποχή που επινοήθηκε το δωδεκάθεο. Δηλαδή στα τέλη της Πελασγικής εποχής. Ας πάρουμε το πρώτο συνθετικό, το Δη. Όπως γνωρίζουμε το η αρχαίοτερα προφερόταν εε. Άρα το Δη για την ακρίβεια μπορεί να ήταν Δεε. Dhe στα Αλβανικά σημαίνει γη. Ο Δημήτριος Φάριος είχε Ελληνικότατο όνομα, όπως και δεν αποκλέιεται να ήταν Έλληνας καθώς καταγόταν από την ελληνική αποικία της Επιδάμνου. Τέλος τείθεται και θέμα πολλών στοιχείων της δακικής γλώσσης με την Αλβανική. ΑΛΗΘΕΣ! Όμως και πάλι ο Στράβων μας πληροφορεί πως οι Δάκες, οι Μύσες, οι Ιλλύριοι και οι Θράκες ομιλούν πολύ όμοια γλώσσα. Τέλος όσον αφορά τα γλωσσολογικά, θα μιλήσω για τον παραλληλισμό μεταξύ Ετρούσκων, Τοσκιδων και Ιλλυρίων. Οι Ετρούσκοι, θεωρούνται μετανασθέν Ιλλυρικό φύλο. Οι αρκετές Ετρουσκικες επιγραφές, που έχουν βρεθεί, είναι ένα ακόμη στοιχείο που μαρτυρεί την ομοιότητα της Ετρουσκοιλλυροπελασγικής γλώσσας με την σύγχρονη Αλβανική.

Έχει τεθεί επίσης θέμα και για κέλτικη καταγωγή των Ιλλυρίων. Πράγματοι, οι δύο λαοί έχουν πολλά κοινά (σύμβολα, έθιμα, ονόματα, λέξεις). Όμως τα στοιχεία μιλούν για μετακίνηση πληθυσμού από την Βαλκανική προς τον Βορρά και όχι το αντίστροφο. Στα πιο σπουδαία χρονικά της Αλβιόνας (Βρετανίας), και της (Albany) Σκοτίας, του Gefrey of Manmoyths και το Nenniu, αναγράφεται πως την Βρετανία την κατοικήσαν πολλές φυλές της ίδιας καταγωγής, οι οποίες μετανάστευσαν από την Δαρδανική Τροία προς την Ιταλία και από εκεί στην Αλβιόνα, οδηγούμενοι από τον αργηχό τους Βρεττό όταν ο τελευταίος σκότωσε άθελα του τον πατέρα του. MBRET στα Αλβανικά σημαίνει βασιλιάς. Το ίδιο συμβαίνει και με την Ιρλανδία την οποία την αποίκησε μια φυλή Τρωοδαρδανική ή TEUTA DENAN. TEUTA λεγόταν και η τελευταία βασίλισσα της Ιλλυρίας όπως και το όνομα TEUTA φαίνεται να μοιάζει με το όνομα της φυλής των TAULAND.

Να διευκρινήσω πως τα ευρήματα που έχουν βρεθεί στην Τροία είναι παρόμοια με τα Δαρδάνικα και πολλοί ιστορικοί θεωρούν τον Τρωικό πολιτισμό ως έναν ανεπτυγμένο Δαρδανικο.

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΣΥΓΚΡΙΣΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΟΜΗΡΙΚΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΜΕ ΑΛΒΑΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΕΣ
ΟΜΗΡΙΚΕΣ-----ΑΛΒΑΝΙΚΕΣ-----ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΕΣ
Όσσε (δυικ.)-----Σύ (Sy)-----μάτι
Εκκαιδεκά-δωρ-ος-----Ντορ(Dore)-----Χέρι (έχων μήκος 16 παλαμών(δώρων))
Λάσιος(μαλλιαρός)-----Λέσ(Lesh)------Μαλλί
Μύς-----Μίου(Miu)-----Ποντίκι
Έλκω-----Χέλκj(Helq)-----Τραβώ-Έλκω
Μάρπτω-----Μάρ (Mar)-----Παίρνω
Ηδέ,τέ-----Εδέ,δε(Edhe,dhe)-----Και
Άρουρα-----Άρ,Άρα(Are,Ara)-----Χωράφι
Κίω-----Κιάς(Qjas)-----Σιμώνω
Κέλης-τος-----Κάλ(Kal-it)-----Άλογο
Κάρη-Κρήθεν-----Κρύε (Krye)-----Κεφάλι
Fεσθής,Fέσνυμι-----Βές(Vesh)-----Φορώ
Λέπορις(Αιολ.)-----Λέπουρ(Lepur)-----Λαγός
Κύων-----Κιέν(Qen)-----Σκύλος
Δαύκος-----Δαύκιε(Dhafqe)-----Καρότο
Ρώνυμι,ρωνύω-----Ρονj(Ronje)-----Ζώ
Λοίγιος,λοιγός-----Λιγγ(Lig)-----Αδύνατος-Κακός
Αίθω=Καίω,αιθήρ-----Αίθε(Ethe)-----Πυρετός
Ράσσω(ράχσω)-----Ράχ (Rah)-----Δέρνω, χτυπώ
Ανύω=περαιώνω-----Αν (Ane)-----Άκρη
Δοκ(ε)εί μοι-----Μ’ Ντούκετ (Me Duket)-----Νομίζω
Έρεβος-----Έρρ’τ (Erret)-----Σκοτάδι
Θρέω,θρόος-----Θ’ρες (Thres)-----Φωνάζω
Πάρος-----Π’ρ-Πάρα(Per-para)-----Μπροστά
Άψ (άπς)-----Π’ρ-Άψτ (Per-apsht)-----Πίσω
Νέμεσις-----Ν’μ’ (Neme)-----Νέμεσις (Κατάρα)
Νη ούκ-----Νούκ(Nuk)-----Δεν
Φέαρ-----Βέρ’(Vere)-----Άνοιξη
Δημός-----Διάμ(Dhiam)-----Λίπος(Ξύγκι)
Τορνόω=γυρίζω-----Τόρρ’ (Torre)-----Γύρω
Κείρω-----Κόρρ (Korr)-----Θερίζω
Μήνις-----Μ’ρί(Meri)(Τόσκικα)/Μ’νί(Menj)(Γκέκικα)-----Θυμός
Μάργος-----Μάρρ’(Marre)-----Τρελός
Νίσσομαι-----Νίσεμ (Nisem)-----Ξεκινάω
Φλύω-----Φλάς (Flas)-----Ομίλω-Φλυαρώ
Λέχω,λοχεία-----Λέχεμ(Lehem)(Γκέκικα)-----Γεννιέμαι
Φριμάω=Φυσώ-----Φριμα(Frima)-----Φύσημα
Κρουνός-----Κρούα(Krua)-----Βρύση
Δρύς-----Ντρού (Dru)-----Ξύλο
Λίττομαι-----Λούτεμ(Lutem)-----Παρακαλώ,Προσεύχομαι
Νυός,νυσός-----Νούσε (Nuse)-----Nύφη
Φέρση-----Βερς (Vers)-----Δρόσος
Κηλέω-----Κάλλ (Kall)-----Καίω
Ζέει-----Ζίεν (Zien)-----Βράζει
Μίτος-----Μιέτ (Mjet)-----Νήμα-Μίτος
Και πάρα πολλές άλλες...

Όπως μπορείτε να διαπιστώσετε, οι περισσότερες λέξεις από αυτές, έπαψαν να χρησιμοποιούνται πολύ πριν την Αλεξανδρινή εποχή. Δεν νομίζω να μάθαιναν Όμηρο στον Καύκασο!

Και κάτι για να θυμόμαστε, όλος αυτός ο ανθαλβανισμός, γεννήθηκε μετα την Ορθόδοξη ΕλληνοΣερβική συμμαχία. Όπου ορθόδοξος καλός και αρχαίος και όπου μουσουλμάνος κακός και ρυπάρος. Άλλο ιστορία όμως και άλλο εκκλησιαστικές νοθείες..

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ

ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΕΔΩ--

http://el.wikipedia.org/wiki/Συζήτηση:Αλβανία