Κατοχική πολιτική και λεηλασία
Τον Απρίλιο του 1941 οι Γερμανοί εισβάλλουν στην Ελλάδα και καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος της. Συγχρόνως, οι Βούλγαροι, με την άδεια των Γερμανών, καλύπτουν σχεδόν ολόκληρη την Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη. Η χώρα διαιρείται σε τρεις ζώνες κατοχής: τη γερμανική (Θεσσαλονίκη, Λήμνος, Λέσβος, Χίος, το μεγαλύτερο μέρος της Κρήτης, Μήλος, Αίγινα, Σαλαμίνα, το αεροδρόμιο Τατοΐου και Ελληνικού, Κηφισιά, Χαλάνδρι, Εκάλη, Ελευσίνα, λιμάνι του Πειραιά και σιδηρόδρομος Αθήνας-Θεσσαλονίκης), την ιταλική (Πελοπόννησος, Ήπειρος, Θεσσαλία, Κυκλάδες, Σποράδες, Σάμος, Ιόνια νησιά και ανατολική πλευρά της Κρήτης) και τη βουλγαρική.Η βουλγαρική περίπτωση εμπεριέχει ένα παράδοξο. Η Βουλγαρία κατέλαβε επαρχίες ενός κράτους προς το οποίο δεν είχε κηρύξει τον πόλεμο, ούτε ήρθε σε εχθροπραξίες μαζί του, ούτε απηύθυνε οποιαδήποτε προειδοποίηση ή τελεσίγραφο διατυπώνοντας κάποια αξίωση.
Σιωπηρά, ακολουθώντας τα γερμανικά στρατεύματα, ο βουλγαρικός στρατός, με πλήθος διοικητικών αρχών, εγκαταστάθηκε μέχρι τον ποταμό Στρυμόνα. Επίσης και η επίσημη ελληνική κυβέρνηση, στην Αθήνα αρχικά, στο εξωτερικό έπειτα, τηρούσε τυπική σιωπή απέναντι στη βουλγαρική εισβολή επί δυόμισι μήνες περίπου και μόνο στις αρχές Ιουλίου θα κηρύξει τον πόλεμο κατά της Βουλγαρίας.
Θα πρέπει να προσθέσουμε ότι η βουλγαρική κατοχή του τμήματος αυτού της χώρας, η τρίτη και σκληρότερη στα τελευταία τριάντα χρόνια, υπήρξε πολύ βίαιη και συνοδευόταν από την καταστροφική οικονομική απομύζηση αλλά και συστηματικές ενέργειες εκβουλγαρισμού του ελληνικού στοιχείου. Στο πλαίσιο των ενεργειών αυτών εγκαταστάθηκαν στη χώρα μας δεκάδες χιλιάδες Βούλγαροι έποικοι οι οποίοι, όπως και ο υπόλοιπος βουλγαρικός στρατός, λυμαίνονταν τις ελληνικές περιουσίες. Χαρακτηριστικό της εκμετάλλευσης αποτελεί το γεγονός ότι οι Έλληνες χωρικοί καλλιεργούσαν τα χωράφια τους τα οποία είχαν παραχωρηθεί στους Βουλγάρους και έτσι ήταν αναγκασμένοι να πληρώνουν δυσβάσταχτους φόρους και για τις περιουσίες τους και για το εισόδημά τους. Επίσης, δεν υπήρχε καμία μέριμνα από τις βουλγαρικές αρχές οι οποίες δεν έδειχναν το παραμικρό ενδιαφέρον για την τύχη του ελληνικού πληθυσμού.
Συνέπεια όλων αυτών ήταν η εμφάνιση φοβερής πείνας που αποδεκάτιζε τον πληθυσμό. Δικαίωμα στην παραγωγή είχαν μόνο οι Βούλγαροι, ενώ όσες φορές μερικοί Έλληνες αποκτούσαν προμήθειες πέραν του καθορισμένου τιμωρούνταν με φυλάκιση ή ακόμη και με θάνατο. Οι λόγοι αυτοί ανάγκασαν χιλιάδες κατοίκους της περιοχής να καταφύγουν στη γερμανική ζώνη της Θεσσαλονίκης. Σε όλη τη διάρκεια της Κατοχής έφτασαν εκεί πάνω από 25.000 με την προσδοκία ότι θα αντιμετωπίσουν καλύτερη μεταχείριση. Όσοι δεν τα κατάφερναν συλλαμβάνονταν και φονεύονταν από τις αρχές.
ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΠΟΙΟΙ «ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ» ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΟΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ,Η ΚΑΝΟΥΝ ΠΩΣ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ.ΚΑΙ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΥΣ
ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΕΣ (ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΘΟΥΝΤΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΥΣ))ΝΑ ΤΡΕΧΟΥΝ-ΝΑ ΠΕΙΣΟΥΝ ΕΜΑΣ;-KAI NA ΦΩNAZOYN ΟΤΙ Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ..ΕΛΛΗΝΙΚΗ.
ΑΝ ΔΟΥΜΕ ΤΗΝ ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ Χ.Α.ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΗΣ(ΟΠΩΣ ΠΕΡΙ ΣΛΑΥΩΝ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ SIC! ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΕΡΜΑΝΟΛΑΓΝΕΙΑΣ),ΜΠΕΡΔΕΥΟΜΑΣΤΕ.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΓΝΩΜΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ,ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΟΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ;ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΔΕΥΤΕΡΟΥΣ;ΟΙ ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ-ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ;ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ «ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΕΣ»,ΑΛΗΘΕΙΑ,ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;ΟΤΑΝ ΕΦΕΡΑΝ ΤΟΥΣ«ΣΛΑΥΟΥΣ ΥΠΑΝΘΡΩΠΟΥΣ»(ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΗ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΟΡΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ) ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ;
