(2)http://ellines-albanoi.blogspot.com/2011/06/2_14.html
(3)http://ellines-albanoi.blogspot.com/2011/06/3_17.html
(4)http://ellines-albanoi.blogspot.com/2011/06/4.html
Νομίζω ότι είναι λανθασμένη η άποψη τού Κόλλια(όπως καί των περισσοτέρων επίσημων ερευνητών) περί της Διονυσιακής λατρείας.
Στο ανατολικό πελασγικό κομμάτι-Μικρά Ασία-αναφέρεται ο θεός τού κρασιού καί της χαράς Σαβάζιος.Το αναφέρει θαυμάσια ο Ι.Θωμόπουλος στα «Πελασγικά».Αν θυμάμαι καλά καί δεν κάνω κάποιο λάθος-αναφέρονται καί οί πηγές από τον Θωμόπουλο-στην Ιλλυρία μάλιστα υπήρχε καί ένα ποτό ονόματι σαμπάϊγν(είπαμε,αν το θυμάμαι καλά,με την πρώτη ευκαιρία θα ψάξω να βρώ καί τις πηγές).Ο Θωμόπουλος πολύ σωστά το ταυτίζει το ποτό αυτό με την γαλλική σαμπάνια,όπου ως λέξη είναι οφθαλμοφανής η ταυτισή της με το θεό Σαβάζιο.
Τώρα το πως μεταφέρθηκε αν μπορούμε να πούμε στη Μ.Ασία-μιλάμε γιά αρχαίες εποχές-η το αντίθετο στη Γαλλία δεν γνωρίζω.Κάποια όμως πράγματα μπορούμε να σκεφτούμε όπως γιά παράδειγμα η περιοχή Γαλατία στην Μ.Ασία.Μπορούμε επίσης να σκεφτούμε ότι η γαλλική σαμπάνια είναι ένα καθαρά «μοναστηριακό» ποτό καί ίσως μεταφέρθηκε εκεί από την πρώϊμη ακόμη βυζαντινή εποχή(μην ξεχνάμε πως πολλά «μυστικά» τού αρχαίου κόσμου πέρασαν στις μοναστηριακές κοινότητες καί τάγματα).Να θυμήσω πως το ίδιο το Παρίσι το ίδρυσε ο Ιουλιανός καί εκεί χρίστηκε αυτοκράτορας από τις γαλλικές λεγεώνες.Δεν αποκλείεται ακόμη να μιλάμε καί γιά προϊστορική ακόμη παρουσία στην μέσα Ευρώπη από τον πελασγικό κόσμο.
Αξίζει ακόμη να μελετήσουμε το «Διονυσιακό» πνεύμα τού Νίτσε πού τόσο εξύμνησε τον ελληνικό πολιτισμό μέσω αυτού.Εξ'άλλου ο ίδιος ο Διόνυσσος γεννήθηκε από τον πατέρα Δία,όπου μετέπειτα οί χριστιανοί κατέκλεψαν την ιστορία του καί τα παθήματά του(ο περίφημος εσταυρωμένος Διόνυσος).
Νομίζω πως όπως πολύ σωστά ο Κόλλιας μιλά γιά προγονικές μορφές τού Δωδεκαθέου,δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το γεγονός «μεταγενέστερων» η ακόμη επανεμφανίσεων αν θέλετε μορφών γιά παράδειγμα λόγω της καλλιέργειας της αμπέλου.
Με λίγα λόγια δεν νομίζω ότι υπήρχε μόνο ένα θρησκευτικό σύστημα αλλά καί άλλες μορφές κοσμοαντίληψης καί θρησκευτικότητας με προοδευτική αν θέλετε αύξηση(δεν αποκλείουμε είπαμε καί επανεμφανίσεις από βάθος χρόνου).Είναι περισσότερο πολύπλοκο το θέμα από ό,τι νομίζουμε.
Φυσικά σε γενικές γραμμές είναι ορατά εκείνα πού δείχνουν τις αντιλήψεις αυτού τού μεγάλου λαού.
Αλλά όμως θα είναι άδικο να παραγνωρίσουμε εκφάνσεις διαφορετικές των διαφόρων λαϊκών στρωμάτων.Μπορεί να είναι καλύτερες αισθητικά η όχι κατά περίπτωση,δεν παύουν όμως να προέρχονται από τον ίδιο κορμό.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22784&subid=2&pubid=63151222
Φρειδερίκος Νίτσε:Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ
http://www.fourakis-kea.com/forum/viewtopic.php?f=10&t=3135
http://www.skroutz.gr/books/
http://www.inpsy.gr/Articles/Thanopoulos.htm
http://blancdubois.blogspot.com/2009/05/blog-post_10.html
http://www.e-shop.gr/show_bks.phtml?id=BKS.0271867
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=176591
http://www.alfavita.gr/artra/art13_12_08_2227.php
http://www.ellopos.gr/greeks/birth-of-tragedy.asp
---
(3)http://ellines-albanoi.blogspot.com/2011/06/3_17.html
(4)http://ellines-albanoi.blogspot.com/2011/06/4.html
Νομίζω ότι είναι λανθασμένη η άποψη τού Κόλλια(όπως καί των περισσοτέρων επίσημων ερευνητών) περί της Διονυσιακής λατρείας.
Στο ανατολικό πελασγικό κομμάτι-Μικρά Ασία-αναφέρεται ο θεός τού κρασιού καί της χαράς Σαβάζιος.Το αναφέρει θαυμάσια ο Ι.Θωμόπουλος στα «Πελασγικά».Αν θυμάμαι καλά καί δεν κάνω κάποιο λάθος-αναφέρονται καί οί πηγές από τον Θωμόπουλο-στην Ιλλυρία μάλιστα υπήρχε καί ένα ποτό ονόματι σαμπάϊγν(είπαμε,αν το θυμάμαι καλά,με την πρώτη ευκαιρία θα ψάξω να βρώ καί τις πηγές).Ο Θωμόπουλος πολύ σωστά το ταυτίζει το ποτό αυτό με την γαλλική σαμπάνια,όπου ως λέξη είναι οφθαλμοφανής η ταυτισή της με το θεό Σαβάζιο.
Τώρα το πως μεταφέρθηκε αν μπορούμε να πούμε στη Μ.Ασία-μιλάμε γιά αρχαίες εποχές-η το αντίθετο στη Γαλλία δεν γνωρίζω.Κάποια όμως πράγματα μπορούμε να σκεφτούμε όπως γιά παράδειγμα η περιοχή Γαλατία στην Μ.Ασία.Μπορούμε επίσης να σκεφτούμε ότι η γαλλική σαμπάνια είναι ένα καθαρά «μοναστηριακό» ποτό καί ίσως μεταφέρθηκε εκεί από την πρώϊμη ακόμη βυζαντινή εποχή(μην ξεχνάμε πως πολλά «μυστικά» τού αρχαίου κόσμου πέρασαν στις μοναστηριακές κοινότητες καί τάγματα).Να θυμήσω πως το ίδιο το Παρίσι το ίδρυσε ο Ιουλιανός καί εκεί χρίστηκε αυτοκράτορας από τις γαλλικές λεγεώνες.Δεν αποκλείεται ακόμη να μιλάμε καί γιά προϊστορική ακόμη παρουσία στην μέσα Ευρώπη από τον πελασγικό κόσμο.
Αξίζει ακόμη να μελετήσουμε το «Διονυσιακό» πνεύμα τού Νίτσε πού τόσο εξύμνησε τον ελληνικό πολιτισμό μέσω αυτού.Εξ'άλλου ο ίδιος ο Διόνυσσος γεννήθηκε από τον πατέρα Δία,όπου μετέπειτα οί χριστιανοί κατέκλεψαν την ιστορία του καί τα παθήματά του(ο περίφημος εσταυρωμένος Διόνυσος).
Νομίζω πως όπως πολύ σωστά ο Κόλλιας μιλά γιά προγονικές μορφές τού Δωδεκαθέου,δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το γεγονός «μεταγενέστερων» η ακόμη επανεμφανίσεων αν θέλετε μορφών γιά παράδειγμα λόγω της καλλιέργειας της αμπέλου.
Με λίγα λόγια δεν νομίζω ότι υπήρχε μόνο ένα θρησκευτικό σύστημα αλλά καί άλλες μορφές κοσμοαντίληψης καί θρησκευτικότητας με προοδευτική αν θέλετε αύξηση(δεν αποκλείουμε είπαμε καί επανεμφανίσεις από βάθος χρόνου).Είναι περισσότερο πολύπλοκο το θέμα από ό,τι νομίζουμε.
Φυσικά σε γενικές γραμμές είναι ορατά εκείνα πού δείχνουν τις αντιλήψεις αυτού τού μεγάλου λαού.
Αλλά όμως θα είναι άδικο να παραγνωρίσουμε εκφάνσεις διαφορετικές των διαφόρων λαϊκών στρωμάτων.Μπορεί να είναι καλύτερες αισθητικά η όχι κατά περίπτωση,δεν παύουν όμως να προέρχονται από τον ίδιο κορμό.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22784&subid=2&pubid=63151222
Φρειδερίκος Νίτσε:Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ
http://www.fourakis-kea.com/forum/viewtopic.php?f=10&t=3135
http://www.skroutz.gr/books/
http://www.inpsy.gr/Articles/Thanopoulos.htm
http://blancdubois.blogspot.com/2009/05/blog-post_10.html
http://www.e-shop.gr/show_bks.phtml?id=BKS.0271867
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=176591
http://www.alfavita.gr/artra/art13_12_08_2227.php
http://www.ellopos.gr/greeks/birth-of-tragedy.asp
---