Λεξικό Κ.Χριστοφορίδη σελ.337
ε αμυδρά
τρέχουσα προφορά γκιέλj-ι=o κόκορας (-λ παχύ όπως γέλιο)
-γj παχύ
Γκέλης επώνυμο
Γκέλας επώνυμο
Γκελάκης επώνυμο
Πούπης επώνυμο
Πούπος επώνυμο
Πουπάκης επώνυμο
ΒΛΕΠΕ:Π.Γκέλης
κα-γκέλι(βλέπε εδώ),κα=έχει,έχει νέα,χορός αρβανίτικος πού συνήθως παίζονταν σε αρραβώνες,αγγέλω καί αγγελία,αναγγελία των αρραβώνων δηλ.με τις απαραίτητες κουμπουριές όπως ο κόκορας ανα-γγέλει την ημέρα.
στο ίδιο σελ.78
ε αμυδρά
Κεντέσης επώνυμο(προσωπική γνωριμία)
Κοκόσης επώνυμο
Η ανακούφιση καί η χαρά πού ένοιωθε ο πρωτόγονος άνθρωπος με το φευγιό της νύχτας καί τον ερχομό τού φωτός,της ημέρας.Ο άνθρωπος γιά μιά ακόμη φορά προσπερνά την ανασφάλεια καί τον μεταφυσικό φόβο τού σκότους καί της παγωμένης νύκτας καί τού ανα-γγέλεται το χαρμόσυνο γεγονός τού φωτός,των δραστηριοτήτων καί της εργασίας.Στα μάτια του θριαμβευτικά παρουσιάζεται η κάθε εικόνα η όλη εκείνη ομορφιά τού περιβάλλοντος πού τον περιτριγυρίζει μαζί με τα αγαπημένα του καί γνωστά πρόσωπα των γειτόνων καί φίλων του,των ίδιων του των συντρόφων στις καθημερινές δυσκολίες καί χαρές.Τού ξυπνά μέσα του η κίνηση,η ίδια η δίψα πού έχει γιά ζωή.Το φως της ημέρας είναι γιά τον άνθρωπο η ανώτερη πνευματική του έκφραση καί ταυτόχρονα το ίδιο το μέσο πού τον ωθεί να υπερβεί επομένως τον ίδιο του τον εαυτό ως ύπαρξη.Με χαρά λοιπόν στέκεται καί ατενίζει τον 'Ηλιο το πιό λαμπρό αστέρι πού έχει στην ψυχή του σε μιά στιγμιαία καί βαθιά επικοινωνία μεταξύ τους.Αυτός ο ελεύθερος άνθρωπος,ο έτοιμος πάντα μαχητής,ο ανώτερος αυτός άνθρωπος πού γελά καί σαρκάζει την ίδια του την ύπαρξη καί πού πηγάζει από την γνώση της ίδιας της τραγικότητάς του.
Πρόκειται γιά το χειμερινό ηλιοστάσιο πού σταδιακά μεγαλώνει η ημέρα-φώς φτάνοντας στην αποκορύφωση τού θερινού ηλιοστασίου.