Aλβανίδα τού Μαυροβουνίου
Albanian woman from Montenegro
Μία απάντηση από τα παλιά, τού καθηγητή κυρίου Γιώργου Μίχα,το 2006 προς την κυρία Στεφάνου.
Επειδή μετά το τέλος του πανηγυρικού, που είχα εκφωνήσει το 2006, πολλοί με συνεχάρησαν θερμά και, όπως μου είπαν κάποιοι κάτοικοι του Μαρτίνου, ήταν και ο καλύτερος πανηγυρικός που είχε εκφωνηθεί μέχρι τότε, πίστευα πως η δημοσίευσή του στην εφημερίδα «Αίας ο Λοκρός», θα έδινε την ευκαιρία σε αυτούς που, λόγω της σφοδρής κακοκαιρίας, δεν παρευρίσκονταν στην εκδήλωση, να μάθουν τι ειπώθηκε εκείνη την ημέρα.
Να όμως που η κυρία Στεφάνου έχει αντίθετη άποψη.
Διαβάζοντας την «αξιολόγησή της», είναι αλήθεια ότι δυσκολεύτηκα να καταλάβω τι ήταν εκείνο που την ενόχλησε τόσο πολύ ώστε να αναγκαστεί να γράψει ένα τόσο επικριτικό κείμενο.
Εάν εκείνο που την πείραξε περισσότερο, όπως εκτιμώ, ήταν το ότι είπα τους Μαρτιναίους και τους κατοίκους των χωριών της Θήβας, «Αρβανίτες» (για την ακρίβεια Ιλλυρικής καταγωγής), ..ζητώ συγνώμη. Εάν η κα Στεφάνου, αν και «γέννημα - θρέμμα» του Μαρτίνου, θέλει να μην προσδιορίζεται ως Αρβανίτικης καταγωγής, τότε, είναι σίγουρο ότι μπορεί να βαφτίσει και τα ψάρια ... νηστίσιμα.
Η κα Στεφάνου, στην ανάπτυξη της επιχειρηματολογίας, παραθέτει μία σειρά από τίτλους βιβλίων (χαρακτηριστική ενέργεια αυτών που κάνουν επίδειξη πολυμάθειας), τα οποία όμως, δεν την βοηθούν καθόλου στην προσπάθειά της αυτή.
Δεν θα καταπιαστώ με όλο αυτό τον «τραχανά», που έχει απλώσει η κα Στεφάνου γιατί θα έπρεπε να κάνουμε κατάχρηση της φιλοξενίας της εφημερίδας.
Θα σχολιάσω μόνο δύο επιχειρήματά της, από τα οποία συνάγεται, ότι όταν δεν υπάρχει κριτική σκέψη, η αναφορά σε πηγές και τίτλους βιβλίων, είναι άσκοπη και παραπλανητική. Συγκεκριμμένα:
1. Στην προσπάθειά της να στηρίξει και να υποστηρίξει την άποψη ότι οι Αρβανίτες .. δεν είναι Αρβανίτες, αναμασά τις απόψεις της κας Δέδε και του κ. Καργάκου, γνωστών «αλβανολόγων», ότι οι περιοχές, απ’ τις οποίες κατέβηκαν, στο τέλος του 13ου και στις αρχές του 14ου αιώνα, ήταν περιοχές στις οποίες κατοικούσαν «δίγλωσσοι» και ότι οι Αρβανίτες που υπάρχουν σήμερα στην Ελλάδα, δεν ήταν, πριν κατέβουν, παρά «δίγλωσσοι Έλληνες».
Η άποψη όμως αυτή, κλονίζεται και από ιστορικά κείμενα της εποχής αυτής και από τα σύγχρονα.
Οι Καταλάνοι και οι Φράγκοι, που τους υποδέχτηκαν τότε στα εδάφη της κεντρικής Ελλάδος, δεν τους καταγράφουν ως «δίγλωσσους Έλληνες», αλλά ως «Αρβανίτες» (για την ακρίβεια ως «Αλβανούς»), στα «κατάστιχα» δε των απογραφών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που συντάχτηκαν το 1460 μ.Χ., αλλά και μέχρι τον 16ο αιώνα, οι κάτοικοι της ανατολικής Λοκρίδας, αναφέρονται ως «Αρναούτ».
Ειδικά δε για το Μαρτίνο, ο συντάκτης του βιβλίου «Η στρατιωτική ζωή εν Ελλάδι», που πέρασε απ΄ την περιοχή μας το 1856, αναφέρει, ότι οι γυναίκες του χωριού, που συνάντησε στο «παλιο-πούσ», μαζί με τα άλλα μέλη του αποσπάσματος στο οποίο συμμετείχε, 400 χρόνια μετά την κάθοδο των υποτιθέμενων «δίγλωσσων-Ελλήνων», δεν ήξεραν τη λέξη «νερό» και ότι για να συνεννοηθούν τελικά μαζί τους, χρησιμοποίησαν ...μεταφραστή.
Ο ίδιος δε μας λέγει, ότι το Μαρτίνο έχασε την έδρα του Δήμου Λαρύμνης από τον Προσκυνά, γιατί οι κάτοικοί του δεν ήξεραν καθόλου ελληνικά!
Μόλις δε πρόσφατα, στη δεκαετία του ‘70, στο Λούτσι, του οποίου οι κάτοικοι κατάγονται από το Μαρτίνο, πέθανε η τελευταία γυναίκα, που δεν ήξερε καθόλου ελληνικά.
Επομένως, για ποια διγλωσσία του 14ου αιώνα μιλάμε, όταν αυτή δεν υπήρχε ούτε τον 19ο αιώνα;
Φοβάμαι, ότι οι πνευματικά συγγενείς με την κα Στεφάνου και οι απόγονοί τους, όταν στο μέλλον θα καταγράφουν τα ιστορικά γεγονότα του σημερινού μεταναστευτικού ρεύματος, θα μιλούν για «δίγλωσσους Έλληνες» του Πακιστάν, της Αφρικής κ.λ.π., που επέστρεψαν στη «μητέρα πατρίδα»!
2. Στην προσπάθειά της η κα Στεφάνου να στηρίξει την άποψη, ότι ο Μέγας Αλέξανδρος δεν ήταν Ιλλυρικής καταγωγής, μας παραθέτει ιστορικά κείμενα που αναφέρονται στους πολέμους του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου κατά των Ιλλυριών του Βορά.
Επομένως, σύμφωνα με τη θεωρία της και οι Θηβαίοι, την πόλη των οποίων ισοπέδωσε ο Αλέξανδρος, θα πρέπει να ήταν αλλόφυλοι, όπως αλλόφυλοι θα πρέπει να ήταν και οι Σπαρτιάτες και οι Αθηναίοι που αλληλοεξοντώθηκαν στον Πελοποννησιακό πόλεμο.
Αυτές τις θεωρίες υποστηρίζουν και οι σημερινοί κάτοικοι του κράτους της ΠΓΔΜ. Κα Στεφάνου, αν λάβουμε υπόψη μας, ότι οι αρχαίοι Λοκροί, πριν πάρουν το όνομα αυτό ονομάζονταν Λέλεγες και ότι αυτοί, μαζί με τους Κάρες, κατά τον Κίπερ, ανήκουν στην μεγάλη οικογένεια των «Ιλλυρικών φύλων», ότι ο Ιλλυριός αναφέρεται ως γιος του βασιλιά των Θηβών Κάδμου, ότι οι Τρώες ήταν άποικοι των Λοκρών και ότι ανερμήνευτες επιγραφές του 6ου π.Χ. αιώνα και το κείμενο της «μούμιας του Ζάγκρεμπ», που ανήκει στη μητέρα του Ηρακλή, ερμηνεύτηκαν τελικά με τα αρβανίτικα, μην σας φαίνεται παράξενο που αναφέραμε τον Αλέξανδρο ως Ιλλυρικής καταγωγής, γιατί είναι γνωστό και έχει καταγραφεί, ότι με τους αξιωματικούς του μιλούσε μία άλλη γλώσσα, όπως το ίδιο έκανε και ο = Υδραίος ναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης, που στην προσπάθειά του να εμψυχώσει το πλήρωμα του «Αβέρωφ», πριν από τις ναυμαχίες, τους μιλούσε .. αρβανίτικα. Για να το ξεκαθαρίσουμε.
Οι Αρβανίτες κα Στεφάνου δεν είναι Έλληνες επειδή έχει αποδειχτεί ότι = δεν είναι Αρβανίτικης καταγωγής, αλλά είναι Έλληνες, λόγω ακριβώς αυτής της καταγωγής τους και, κυρίως, λόγω της προσφοράς τους στον αγώνα του ‘21 και στους μετέπειτα αγώνες αυτού του τόπου.
Επομένως, οι απόγονοι εκείνων που έφτιαξαν το νεοελληνικό κράτος, δεν χρωστάνε να δώσουν εξετάσεις πατριωτισμού σε κανέναν.
Πολύ δε περισσότερο, να αυτοαπαξιώνονται και να προσδιορίζουν τους εαυτούς τους και τους προγόνους τους, σύμφωνα με αυτά που διάβασαν σε κάποια βιβλία, αφού την αλήθεια, την γνωρίζουν από «πρώτο χέρι».
Τέλος, σε ότι αφορά τα ιδιαίτερα πολιτιστικά στοιχεία των κατοίκων του Μαρτίνου και των χωριών που προήλθαν απ’ αυτό, τα οποία η κα Στεφάνου υποστηρίζει ότι είναι ίδια με αυτά των άλλων Ελλήνων, θα θέλαμε να την ρωτήσουμε και να μας απαντήσει, εάν φοράνε «φουστανέλα» οι Κρητικοί και, εάν χορεύουν στο νησί αυτό «τσάμικο» και «καγκέλι»; Φυσικά όχι. Όπως και εμείς δεν φοράμε «βράκες» και δεν χορεύουμε «πεντοζάλη».
Επομένως, υπάρχουν ιδιαίτερα πολιτιστικά στοιχεία που δεν είναι κοινά σε όλους τους Έλληνες.
Η «φουστανέλα», το «τσάμικο» και το «καγκέλι», είναι μέρος των δικών μας πολιτιστικών στοιχείων κα Στεφάνου και μάλιστα, είναι καθαρά αρβανίτικα.
Ειδικά όμως εμείς, έχουμε και ένα άλλο ιδιαίτερο πολιτιστικό στοιχείο, το οποίο οφείλουμε να διαφυλάξουμε, που είναι μία πραγματική φλέβα χρυσού, με το οποίο και θα τελειώσω: «Ζόνιε Ζαφίρο, με ατό εδέ κ΄τό, κιέσιν εχούαϊτ με νέβε.
Λιάρτ κρίεν».
Γιώργος Μίχας
Mάχη Μαυροβούνιου καί Αλβανού στο βάθος έρχονται ενισχύσεις,πρόκειται γιά Γκέγκηδες. Richard Caton Woodville
Бой черногорца и албанца
Mάχη Αλβανών τού Μαυροβουνίου καί Τούρκων 1880 Dulcigno
The Albanian Question:
Tusi Offered in Exchange for Gusinje 1880 Gusinje - Μontenegro
Illustrated London News 1880 Montenegro
Aλβανοί τού Μαυροβουνίου
καί Μαυροβούνιοι
Πρόκειται γιά σελίδα Μαυροβουνίων τού Καναδά
Aλβανοί τού Μαυροβουνίου
THE LAND OF THE BLACK MOUNTAIN REGINALD WYON and GERALD PRANCE
Αλβανοί τού Μαυροβουνίου
Gruda Albanians, 1913
Αλβανίδα της φυλής Grudë
τού Μαυροβουνίου
Un mariage Albanais
MONTENEGRO
LE PETIT JOURNAL 1892
Αλβανοί τού Μαυροβουνίου
Costumes nationales de Albanais a Montenegro
Albanie Forteresse Jabliak
Montenegro
O πρίγκιπας της Γιουγκοσλαβίας Παύλος με αλβανική παραδοσιακή ενδυμασία.
Prince Paul of Yugoslavia
in albanian folk costume
Πρόκειται γιά χαρακτηριστικό παράδειγμα οικειοποίησης των ιδιαίτερων εθνολογικών χαρακτηριστικών τού αλβανικού στοιχείου από τούς κατά τα άλλα φίλους Σέρβους-Σλαύους.
Albanian from Tuzi
Montenegro
Η Αλβανίδα Αμαζόνα της φυλής Grudë(Montenegro)
Yanitza
Tringë Smajl Martini Ivezaj
Tringë Smajlja
YANITZA
LA JEANNE D'ARC ALBANAISE
Η Αλβανίδα Αμαζόνα της φυλής
Grudë στο Μαυροβούνιο
Albanian War Dance Camp Dulcigno
Feast Ramazan 1880,Montenegro
Arbanaska narodna nosnja u Crnoj Gori Albanian men in Montenegro
Antivari
Montenegro
Αλβανοί τού Μαυροβουνίου
Kotor - Montenegro 1907
To Kotor ήταν ο τόπος καταγωγής
τού Βάσου Μαυροβουνιώτη
Ο Βάσος Μαυροβουνιώτης,πού συμπολέμησε με τούς Αρβανίτες της Αττικής,ερχόμενος κατευθείαν στούς Αρβανίτες της Αττικής πού υποδηλώνει παλαιότερη γνωστή συγγένεια μεταξύ των Αρβανιτών της Αττικής καί Αρβανιτών τού Μαυροβουνίου,ο Βάσος Μαυροβουνιώτης ο φουστανελάς,
ήταν ...Σλάβος... καταλαβαίνετε φίλοι καί μη την πλαστογράφηση καί την έλλειψη ίχνους κάθε ιστορικήςλογικής
στο β-ρωμαίϊκο;
Ο Σλάβος φουστανελάς στα 1821,ούτε ως ανέκδοτο δεν σώνεται λέμε η κατάσταση.
Τόπος καταγωγής τού Βάσου Μαυροβουνιώτη ήταν το Kotor πού ήταν μέρος της Venetian Albania,δηλαδή της Βενετικής Αλβανίας.
Ράντος ήταν το όνομα τού αδελφού τού Βάσου πού επίσης πολέμησε στην Αττική πλάϊ-πλάϊ με τούς Αρβανίτες.
Rendë σημαίνει ο βαρύς,ο σοβαρός καί Randë σημαίνει το ίδιο αλλά έχει να κάνει με την γκεγκική απόδοση καί συνάδει με τον τόπο προέλευσης των αδελφών Μαυροβουνιώτη μιάς καί οί Αλβανοί τού Μαυροβουνίου είναι Γκέγκες.
Από το λεξικό τού Κ.Χριστοφορίδη,1904.
Βλέπε τα επώνυμα Ράντος καί Ρέντης.
Aπό την γνωστή γιά τις αλλεργικές εξάρσεις της
Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη,πού φυσικά με ευκολία κατονομάζει ως Σλάβο τον Μαυροβουνιώτη(τι άλλο γιά την ίδια...),τέλος πάντων μας λέει εδώ σημαντικές πληροφορίες γιά τον Βάσο πού δεν θυμίζουν παρά τον κλασσικό αρβανίτικο τυχοδιωκτισμό συμπεριλαμβανομένης της φιλίας με τον άλλο Αρβανίτη Νικόλαο Κριεζώτη
(αναμένεται διαμαρτυρία-καταγγελία της φίλτατης
καί αντικειμενικής βιβλιοθήκης γιά
οικειοποίηση πνευματικού...προϊόντος)
Σημαντικές πληροφορίες γιά τον Βάσο(καί όχι μόνο) πού βοηθούν στο προφίλ του καί σε σχέση με άλλες ιστορικές καταστάσεις
Ο Βάσος ήταν Βλάμης - αδελφοποιτός με τον Αρβανίτη οπλαρχηγό Νικόλαο Κριεζώτη ως ο Πάτροκλος καί ο Αχιλλέας
Καί φυσικά όπως όλων των αγωνιστών τού '21,
τού αγράμματου Βάσου τού άρεσε μετά μανίας να τού διαβάζουν τον βίο τού Σκεντέρμπεη.
Γίνεται αντιληπτό λοιπόν τα πόσα χούγια αρβανίτικα τελικά είχαν όλοι μα όλοι οί πρωταγωνιστές τού '21,πράγμα «παράξενο» καί φυσικά ανεξήγητο κατά πολλούς.
Πουθενά,καί αξίζει να σημειωθεί αυτό,μα πουθενά σε όλο το έργο δεν αναφέρεται ο Βάσος ως Σέρβος ή ως ξεκάθαρα Μαυροβούνιος,απλά προέρχεται μας λέει ο συγγραφέας από το Μαυροβούνιο καί ούτε το υποτιθέμενο σλάβικο ονομά του αναφέρει καί έχει την σημασία του αυτό μιάς καί απευθύνεται ο συγγραφέας στούς άμεσους απογόνους τού Βάσου αφιερώνοντάς τους το έργο του αυτό.
Είναι βέβαιο πως ο συγγραφέας γνωρίζει επακριβώς γιά την καταγωγή του αφού τον ταυτίζει ξεκάθαρα με έναν Καραϊσκάκη,Κολοκοτρώνη καί Μπότσαρη πού «ενήργησαν ως πραγματικοί Έλληνες» αλλά περιορίζεται σε αυτά τα βασικά τα οποία αναφέρονται περιληπτικά.
Όπως συνηθίζονταν κατά πάγια τακτική από τούς καλαμαράδες να μην αναφέρεται η αρβανίτικη καταγωγή των ηρώων τού '21 έτσι καί στην περίπτωση τού Βάσου τηρείται με ευλάβεια.
Ποιός θα μπορούσε να αμβισβητήσει γιά παράδειγμα την αρβανίτικη καταγωγή τού Βλάμη του Ν.Κριεζώτη;
Κι όμως ούτε μία αναφορά δεν θα συναντήσει κανείς στο έργο αυτό χωρίς να σημαίνει βέβαια πως δεν ήταν.
Όπως έχουμε ξαναπεί,οί κύριοι εκπρόσωποι των νέων Ελλήνων πού ήταν οί Αρβανίτες καί πού είχαν αναλάβει το κύριο βάρος τού αγώνα,ακριβώς λοιπόν αυτή η πανελλήνια εκπροσώπηση πού ανέλαβαν απέκλειε καί την καταγραφή της αρβανίτικής τους καταγωγής.
Διότι πλέον ήταν οί κατεξοχήν ΕΛΛΗΝΕΣ.
Εδώ ο Μαυροβουνιώτης με τα άλλα δύο αρβανίτικα «θηρία»,τον Γκούρα καί τον Κριεζώτη,πραγματικά αχώριστοι.
Τρείς Αρβανίτες δηλαδή καί άντε να ισχυριστεί κανείς το αντίθετο...
O Βάσος Μαυροβουνιώτης
ήταν Αλβανός τού Μαυροβουνίου
(αυτή η στρατευμένη σαβούρα των σλαβόφιλων
στην γραικυλία πρέπει κάποτε να δικαστεί γιά
ΕΘΝΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ)
Το θέμα δεν είναι το εάν είναι Έλληνες οί Αρβανίτες,το πρόβλημα της απόδειξης της ελληνικότητας πέφτει σε εκείνους
πού ΔΕΝ είναι Αρβανίτες.
΄
Παρατηρείστε τις πηγές...ποιοί καί πόσοι καθώς καί την ένταση με την οποία προβάλλεται η δήθεν σλάβικη καταγωγή του.
Καί φυσικά,ούτε λόγος να γίνεται με αυτές τις ρημάδες αλβανικές «συμπτώσεις».
Το πράγμα συνεχώς γυροφέρνει στην «Ήπειρο» καί όπως έχουμε ξαναπεί όπου Ήπειρος καί Αρβανιτιά,από τα γνωστά τεχνάσματα της νεοελληνικής γραμματείας κλπ. προς αποφυγή τού «Αρβανίτη»
Ο Βάσος εκστρατεύει στο Λίβανο με τούς αρχηγούς Αρβανίτες Νταλιάνη καί Κριεζώτη
Ο...«σλάβος» Μαυροβουνιώτης, επικεφαλής σώματος Λιάπηδων στην Κέα,αφού πρώτα είχαν συμμετάσχει στην υπεράσπιση της Χίου.
Θαυμάστε ρωμέϊκη ιστοριογραφία πού μαζί με τον «σλάβο» Μαυροβουνιώτη έχουμε τον ίδιο
με τούς Αρβανίτες Λιάπηδες πού διοικεί να
είναι «κατακτητές».
Ας μας πούνε ποιοί ήταν εκείνοι πού έγιναν ολοκαύτωμα στο Παλαιόκαστρο των
Ψαρρών όταν οί υπόλοιποι την είχαν κάνει
με ελαφριά πηδηματάκια.
