Ας ανοίξουμε τα μάτια στο διεθνές περιβάλλον το πολιτικό καί γεωπολιτικό πού αφορά την πατρίδα μας,την Ελλάδα.
Ας γίνουμε πιό προσεκτικοί στην ανάλυση των διεθνών γεγονότων πού μας αφορούν καί διώχνοντας κάθε παραπλανητικό συναισθηματισμό ας προσπαθήσουμε να δούμε τα πράγματα όσο είναι δυνατόν ψυχρά καί αντικειμενικά.
Όλα αυτά καί εκείνα μαζί με την μελέτη της ιστορίας μας ας τα περνάμε ξανά καί ξανά από την σκέψη μας την εθνική ώστε να βγάζουμε ανεπηρέαστοι τα δικά μας συμπεράσματα.
Η ιστορική γνώση πού βασίζεται σε ψυχρά καί αντικειμενικά κριτήρια καί πού βρίσκεται πέρα από κάθε εθνικά όρια με την στενή καί κρατικίστικη έννοιά τους καί πέρα από κάθε «ισμούς» ιδεολογικοπολιτικούς αλλά καί ακόμη περισσότερο θρησκειακούς καί ψευτομεταφυσικούς,στηρίζει καί ενδυναμώνει την γεωπολιτική ανάλυση διαχρονικά καί βοηθά γιά περισσότερα ακόμη ασφαλή συμπεράσματα.
Οί νόρμες οί πολιτικές κάθε λαού καί κάθε δυνατού κράτους σε γενικές γραμμές είναι οί ίδιες καί παραμένουν σχεδόν ίδιες σε βάθος χρόνου καί αλλάζουν μόνο στο εξωτερικό τους περίβλημα ανάλογα κάθε φορά με τις συγκυρίες πού παρουσιάζονται μέσα στο διαρκές ρευστό περιβάλλον της ίδιας της ζωής.
Οί βαθιές όμως επιδιώξεις,τα βαθιά καί αμετακίνητα οράματα διατηρούνται στούς λαούς αυτούς στον βασικό τους πυρήνα καί μιλάμε πάντα γιά εκείνους τούς λαούς πού επιθυμούν να παίξουν ρόλο όχι περιφερειακό αλλά πιό πρωταγωνιστικό,ανάλογα με τα μέσα εκείνα πού ο κάθε λαός διαθέτει καί μπορεί τελικά να διαχειριστεί.
Σίγουρα το αριθμητικό μέγεθος γιά κάθε λαό πάντα παίζει ρόλο στην έκφραση της δύναμής του αλλά θα ήταν καί αναχρονιστικό όμως να μην δεχτούμε την ίδια την θέληση τού κάθε «μικρού» λαού γιά επιβίωση αλλά ακόμη καί την αταλάντευτη επιλογή του να σταθεί με αξιοπρέπεια δίπλα σε μεγαθήρια.
Όλα γίνονται καί ακόμη περισσότερα μπορούν να γίνουν ανάλογα πάντα με την θέληση καί πως την μεταχειρίζεται κανείς.
Γιά την Ελλάδα το βασικό της θέμα είναι η εξ'ανατολών πίεση, πού το τι είδους κατάληξη θα έχει στο μακρινό μέλλον κανείς δεν μπορεί να ξέρει με σιγουριά.
Τις τελευταίες όμως δεκαετίες έχει παρερμηνευτεί καί θα λέγαμε αποσιωπηθεί ακριβέστερα, ο επίσης βορειο-ανατολικός κίνδυνος πού δεν είναι άλλος από τον σλαβικό παράγοντα,πού κατά μαγικό τρόπο γιά μία ακόμη φορά διαπιστώνουμε πως Σλάβος καί Οθωμανός μιά χαρά τα βρήκαν μεταξύ τους.
Η Ελλάδα έχει μάθει τα πραγματικά της προβλήματα να τα σπρώχνει κάτω από το χαλί καί να διατηρεί θέματα πού ενώ σε άλλες περιπτώσεις θα λύνονταν με απλούστατους αλλά επιδέξιους χειρισμούς να τα αναγάγει σε εμπόδια αξεπέραστα.
Το να μπερδεύεται η πολιτική με την θρησκεία ή την κάθε άλλη ιδεοληψία καί αυτές να καθορίζουν με την σειρά τους την εθνική στρατηγική φτιάχνοντας έναν παραπλανητικό μικρόκοσμο μόνο κακά αποτελέσματα θα έχουν πάντα στη συλλογική μας ύπαρξη,με συνέπεια να μας τραβάνε οί διάφοροι πονηροί με ευκολία από το χέρι σαν τα μικρά καί άβγαλτα ανήλικα στην παιδική χαρά.
Το να μπερδεύεται η πολιτική με την θρησκεία ή την κάθε άλλη ιδεοληψία καί αυτές να καθορίζουν με την σειρά τους την εθνική στρατηγική φτιάχνοντας έναν παραπλανητικό μικρόκοσμο μόνο κακά αποτελέσματα θα έχουν πάντα στη συλλογική μας ύπαρξη,με συνέπεια να μας τραβάνε οί διάφοροι πονηροί με ευκολία από το χέρι σαν τα μικρά καί άβγαλτα ανήλικα στην παιδική χαρά.
Βρε συμπατριώτες,ανοίξτε τα μάτια καί ψάξτε επιτέλους γιά όλα αυτά πού μας αφορούν ως λαό μέσα από το ιστορικό διάβα μας καί μελετείστε με ποιούς μπορούμε καί με ποιούς όχι να κάνουμε «χωριό».
Καί λέω,να πιάσουμε γύρω-γύρω από τις γειτονιές μας να δούμε το μακρινό μας συμφέρον,δε λέω,με τα όποια προβλήματα καί στραβοπατήματα,να δούμε τα στηρίγματά μας τα πραγματικά καί τα στηρίγματά μας εκείνα πού εμείς νομίζουμε πως τάχα έχουμε καί πού στην ουσία βασίζονται σε πήλινα πόδια,κατασκευασμένα ολότελα.
Καί λέω λοιπόν καί έχει τη σημασία του αυτό,γιά εκείνον πού θέλει μιά διαχρονική εθνική σοβαρή πολιτική,να ξεκινήσει πάνω από όλα από την ίδια του τη γειτονιά.
Καί λέω λοιπόν καί έχει τη σημασία του αυτό,γιά εκείνον πού θέλει μιά διαχρονική εθνική σοβαρή πολιτική,να ξεκινήσει πάνω από όλα από την ίδια του τη γειτονιά.
Ποιοί οί γειτονές μας καί ποιοί οί γείτονες των γειτόνων μας λοιπόν;
Πως επηρεάζονται όλοι αυτοί μεταξύ τους ξεχωριστά αλλά καί συλλογικά;
Με λίγα λόγια συμπατριώτες,η κάθε διαχρονική συμπεριφορά καί τα «θέλω» τού κάθε γείτονα θα διαμορφώσουν καί την πολιτική την δική μας.
Καί το ξαναλέω,να δούμε τα πράγματα όχι στενά ιδεολογικά ή θρησκευτικά αλλά ψυχρά καί αντικειμενικά καί όπως είπα καί πριν,με μπούσουλα πάντα την ίδια την ιστορία καί όλα εκείνα πού μπορεί να μας διδάξει.
Αναγκαστικά,πάλι θα γίνω κουραστικός,πάλι θα γίνω γραφικός καί πάλι θα το πάω εκεί πού θέλω θα μού πείτε,ναί,μα το πάω προς τα 'κεί γιατί πονάω καί αγαπώ ετούτη τη χώρα καί θέλω ό,σο είναι δυνατόν να είναι καλά.
Καί είναι αλήθεια Βλάμισσες καί Βλάμηδες πως αγαπώ καί τον αλβανικό λαό,γιατί τον ταυτίζω με τον ελληνικό καί πιστέψτε με τον αγάπησα τον λαό αυτόν σταδιακά μέσα απ΄την μελέτη μου την ιστορική.
Η αγάπη εκείνη πού με οδήγησε να αγαπήσω τoν αλβανικό λαό στο συνολό του ήταν η αγάπη εκείνη πού πήγαζε από την ίδια την πατρίδα μου πού δεν ήταν άλλη φυσικά από την Ελλάδα. Αντίφαση;
Μάρτυρές μου όλοι οί Θεοί Βλάμηδες,ούτε πού μπορούσα να διανοηθώ στα εφηβικά μου ονειροπολήματα όταν άρχιζα με πάθος να μελετώ την ελληνική παράδοση καί ιστορία πώς ο δρόμος αυτός θα με κατηύθυνε φαινομενικά τουλάχιστον,σε μιά «αντίφαση».
Συνειδητοποιώντας πιά πως το πραγματικά αλβανικό είναι καί πραγματικά ελληνικό καί αντίστροφα άρχισα να βλέπω με άλλο πολιτικό μάτι τα πράγματα.
Καί με το μάτι αυτό είναι πού βλέπω καί πού φωνάζω πως τα έλληνο-αλβανικά προβλήματα είναι μικρές καί ασήμαντες παρονυχίδες μπροστά στα άλλα πού έχει αντιμετωπίσει η Ελλάδα καί πού πρόκειται στο μέλλον να αντιμετωπίσει.
Γιατί,όπως η Ελλάδα χρειάζεται έναν σύμμαχο στην ευρύτερη περιοχή έτσι καί η Αλβανία έχει ανάγκη από έναν γείτονα σαν κι εμάς πού να είναι στήριγμα ουσιαστικό.
Γιατί,όπως η Ελλάδα χρειάζεται έναν σύμμαχο στην ευρύτερη περιοχή έτσι καί η Αλβανία έχει ανάγκη από έναν γείτονα σαν κι εμάς πού να είναι στήριγμα ουσιαστικό.
Γιατί η προσεχτική ματιά πού είπαμε πως είναι αναγκαία γιά την εθνική μας ύπαρξη,θα μας κάνει να δούμε πως τα συμφέροντα της Ελλάδας καί Αλβανίας ταυτίζονται καθέτως,διαγωνίως καί οριζοντίως ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ!
Ο Αλβανός,ό,τι καί να λέει,ό,τι καί να κάνει,έχει μιά απόλυτη φυσική καί ψυχική ροπή προς την Ελλάδα(γνωστοί άλλωστε φωνακλάδες καί οί δύο λαοί καί τυχαίο δεν είναι).
Ο Αλβανός είναι ο καλύτερος μελλοντικά υποψήφιος Έλληνας με όλη τη σημασία του καί να είστε βέβαιοι πως μόνο υπερβολικός δεν είμαι με αυτό.
Εμείς,το μόνο πού μπορούμε να κάνουμε,διδασκόμενοι από τα ίδια τα λάθη μας,είναι να απλώσουμε το χέρι μας προς έναν ΑΔΕΛΦΟ λαό καί με εντιμότητα να τον προσφωνήσουμε σύμμαχο καί αδελφό,εταίρο καί συμπαραστάτη.
Να είστε σίγουροι φίλες καί φίλοι,ο αλβανικός λαός είναι ο μόνος λαός στον κόσμο ολόκληρο πού η Ελλάδα ένα ρημάδι δαχτυλάκι να κουνούσε θα ήταν ένα στήριγμα πραγματικά δικό της.
Οί μεταξύ μας διαφορές Βλάμισσες καί Βλάμηδες είναι ενδοοικογενειακές καί τίποτα περισσότερο!
Στο χέρι το δικό μας είναι με λίγη λογική καί με καλή διάθεση να ξεπεραστούν όλα εκείνα τα εμπόδια πού ΑΛΛΟΙ μας φύτεψαν.
Η Ελλάδα καί η Αλβανία είχαν καί συνεχίζουν να έχουν τούς ίδιους ορατούς καί αόρατους εχθρούς.
Γιατί εχθροί,υπάρχουν καί από τα δύο αυτά «είδη».
