Λέω τώρα εγώ,κάνω κάποιες σκέψεις ας πούμε ανάποδες σκεπτόμενος το περιστατικό στη Κορυτσά τον Οκτώβρη πού μας πέρασε.
Ομάδες υπερεθνικιστών με λεωφορεία πού θέλουν να περάσουν τα σύνορα μιάς ξένης χώρας γιά να διαδηλώσουν την αυτονόμηση καί τελικά την απόσχιση ενός τμήματός της καί πού συχνά πυκνά μαζεύονται στα σύνορα γιά προκλήσεις εκτοξεύοντας προσβολές καί μίσος.
Έχουν μάλιστα την απαίτηση από την χώρα την οποία βρίζουν να τούς επιτρέψει να μπούν ελεύθερα σε αυτήν γιά να την βρίζουν ακόμη καί μέσα στην πρωτεύουσά της αν ήταν δυνατόν.
Ο δε πρωταγωνιστής τού επεισοδίου αυτού μας άφησε πλήθος φωτογραφιών του πού τον δείχνουν σε πλήρη πολεμική ετοιμότητα καμαρώνοντας με τις εξαρτήσεις του καί με τα πολεμικά του εθνόσημα.
Ο ίδιος κατοικούσε μόνιμα στην Ελλάδα καί τον ιδιαίτερο τόπο καταγωγής του τον επισκέπτονταν περιστασιακά,η ζωή του όμως ήταν εδώ στην Ελλάδα,εδώ ήταν οί φίλοι του καί εδώ οί «συναγωνιστές» του.
Καί όταν λέω συναγωνιστές φίλες καί φίλοι εννοώ τα καλόπαιδα τού συγκεκριμένου υπερπατριωτικού εθνικιστικού κόμματος πού οραματίζονται μπάχαλα στα Βαλκάνια όπου καί απο εκεί θα περάσουν γιά να πάρουν την Πόλη,να την κάνουν λέει ξανά...ελληνική.
Αυτοί ήταν οί συναγωνιστές καί οί ομοϊδεάτες τού συγχωρεμένου,αυτός ήταν ο περίγυρός του καί αυτοί ήταν οί φίλοι του.
Όλοι αυτοί όποτε βρίσκονταν μεταξύ τους γιά να πούν τα δικά τους περί μεγάλης ψωροκώσταινας κλπ. φανάτιζαν ο ένας τον άλλον γιά το μεγαλείο της φυλής καί όλον αυτόν τον συσσωρευμένο φανατισμό καθένας από αυτούς τον αφομοίωνε καί σε διαφορετική συχνότητα καί σε ποιότητα αλλά καί σε ποσότητα.
Όλη αυτή η χημεία είχε λοιπόν καί το γνωστό αποτέλεσμα καί πού είχε σίγουρα να κάνει με το ιδιαίτερο πολιτισμικό υπόβαθρο καί την ιδιαίτερη καταγωγή τού πρωταγωνιστή,γιατί έτσι κι αλλιώς οί υπόλοιποι ομοϊδεάτες του πάντα ξέμεναν με τα φρου- φρού καί με τα αρώματά τους πού λέει ο λόγος.
Όπως έχουμε ξαναπεί καί άλλες φορές η Αλβανία είναι ο εύκολος στόχος τού υπερπατριωτικού ελλαδικού κινήματος πού σε κάθε εθνική δυσκολία ο χώρος αυτός ξεσπά σε αυτή τη χώρα.
Γιά εκείνο όμως πού αναρωτιέμαι καί πού ο ελλαδίτικος πατριωτικός χώρος ως θέμα όντως το έχει στην «ιδεολογική» του ατζέντα είναι το θέμα των μουσουλμάνων της Θράκης.
Δεν αναφέρομαι τυχαία σε αυτό το θέμα καί δεν αναφέρομαι τυχαία γιά το γεγονός πως ενώ οί ελληναράδες αποφεύγουν να αναφέρουν τούς μουσουλμάνους της Θράκης ως «Τούρκους» αλλά αποκαλώντας τους μουσουλμάνους «Έλληνες» πολίτες, ούτε κατά διάνοια δεν το πιστεύουν οί ίδιοι,δηλαδή πως είναι Έλληνες έτσι κι αλλιώς καί μάλιστα τούς χωρίζουν σε διάφορες φυλετικές κάστες κατά το σκέπτικό τους.
Καί ξαναλέω φίλες καί φίλοι πως οί ελληναράδες εντελώς υποκριτικά τούς αποκαλούν «Έλληνες» αφού ούτε καν οί ίδιοι το πιστεύουν.
Παρατηρείστε, το πως ακόμη καί ο τρόπος πού αναφέρονται στο θέμα αυτό πόσο χλιαρός καί χαλαρός είναι καί πως η συνθηματολογία τους ούτε καν πλησιάζει το αντιαλβανικό τους μένος.
Στη Θράκη τώρα επικρατεί μία κατάσταση πού λίγο-πολύ είναι γνωστή :
οί Τούρκοι κάνουν ό,τι γουστάρουν,οί τουρκικές εθνικές ενώσεις τους υπάρχουν σε πείσμα όλων εκείνων πού διατείνονται το αντίθετο,το τουρκικό προξενείο κυριολεκτικά αλωνίζει στην περιοχή,αναρτούν σημαίες μιάς αποκομμένης τουρκικής Θράκης καί η πρόσφατη επίσημη επίσκεψη τού προέδρου της Τουρκίας στούς «Τούρκους της Θράκης» όπως ο ίδιος δήλωσε δεν αφήνουν άλλα περιθώρια γιά το τί πραγματικά παίζεται εκεί.
Άλλωστε ο ίδιος ο χριστιανός καί Έλληνας δήμαρχος της Αλεξανδρούπολης δημόσια έχει αναφερθεί θετικά σε τυχόν αυτονόμηση της Θράκης από το κράτος των Αθηνών !
Γιά να μην αναφερθώ φίλες καί φίλοι καί στον τόπο προσκυνήματος πού είναι γιά τούς Τούρκους το σπίτι-μουσείο τού εθνάρχη τους Κεμάλ Ατατούρκ στην Θεσσαλονίκη.
Δεν είναι βέβαια σε θρακικά εδάφη αλλά ας μη ξεγελιόμαστε εχθροί καί φίλοι καί να κάνουμε πως δεν αντιλαμβανόμαστε πως πρόκειται γιά την ίδια την βορειο-ανατολική Ελλάδα !
Καί γιά να μην ξεφύγουμε από το θέμα μας ας μην αναφέρουμε το τι παιχνίδια χέρι-χέρι παίζουν σε Μακεδονία καί Θράκη ο Τούρκος καί ο Ρώσος καί το πόσο μεθοδικά από διαφορετικές αφετηρίες ο καθένας αλλά με κοινές στοχεύσεις επιδιώκουν να διπλαρώσουν τις περιοχές αυτές.
Όπως είπαμε καί πρίν,είναι γνωστή η τακτική άσκησης ανέξοδης εθνικής μαγκιάς από τον ελληναράδικο χώρο προς την Αλβανία καί εδώ είναι τώρα πού σκέφτομαι κάπως «ανάποδα» :
πως γίνεται η εθνική αυτή «μαγκιά» να μην ακουμπά ΠΟΤΕ τις παραπάνω περιοχές με τούς λόγους πού εξέθεσα παραπάνω ;
Πως γίνεται να μην βλέπουμε απολύτως καμμιά από τις παρόμοιες τακτικές σε αυτές τις περιοχές σε αντίθεση με εκείνες προς την Αλβανία ;
Αντιλαμβάνεστε φίλες καί φίλοι ; ενώ στη μία περίπτωση δημιουργούνται εντάσεις από τούς γνωστούς κύκλους σε έτσι κι αλλιώς προς ξένα εδάφη με στόχευση σε μελλοντική προσάρτηση(!),ενώ στην άλλη περίπτωση επικρατεί σιγή ιχθύος γιά εδάφη πού ήδη βρίσκονται στην ελληνική επικράτεια καί πού κυριολεκτικά αλωνίζουν ξένοι παράγοντες υποσκάπτοντας την συνοχή τού ίδιου τού ελληνικού κράτους !
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ :
Όποιος έχει τις ίδιες δήθεν εθνικές ευαισθησίες καί διαθέτει καί τα ανάλογα αχαμνά ΕΜΠΡΟΣ !
Ιδού η Ρόδος ρωμιοί υποκριτές καί υποκινούμενοι της τουρκορωσίας !
Μην κάνετε τούς ανήξερους !
Εάν τολμάτε ΕΜΠΡΟΣ,εκφράστε την μαγκιά σας αν τολμάτε !
