Εκδρομή στην Αλβανία

http://albaniatrip.blogspot.com/2006/06/blog-post_115134265322256623.html

ΣΧΟΛΙΑ

 1

 2

 1

 2

Βλέπε καί άλλα σχόλια

ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΑ-ΑΛΒΑΝΙΚΑ(Θ.ΠΑΓΚΑΛΟΣ)

Θεόδωρος Πάγκαλος, ένας αρβανίτης απαντάει!

Για το πόσο μοιάζουν τα αρβανίτικα με τα αλβανικά δεν θα ήθελα να πω την άποψή μου, αν και ένας αδερφικός μου φίλος κατάγεται από τον τόπο σου, την Μάνδρα Αττικής, και συνεπώς γνωρίζω την απάντηση από πρώτο χέρι. Την απάντηση μου έδωσε ένας αρβανίτης, ο Θεόδωρος Πάγκαλος, στην παρουσίαση του βιβλίου "Αρβανίτικα Τραγούδια" του Θανάση Μοραΐτη. Διαβάστε αυτά που λέει έξω από τα δόντια για άλλη μια φορά ο έλληνας πολιτικός: "Εμείς που γεννηθήκαμε σε σπίτια όπου η γιαγιά μας μιλούσε αυτή τη γλώσσα, γνωρίζουμε ότι δεν είναι -όπως λένε οι εθναμύντορες σήμερα- ελληνικά με λίγες ξένες λέξεις. Είναι αλβανικά κανονικά του 14ου αιώνα. Αυτό το πιστοποιούν εξάλλου και οι σημερινοί μορφωμένοι μετανάστες Αλβανοί, οι οποίοι, όταν πηγαίνουν στα Μεσόγεια, λένε "μα εσείς μιλάτε αρχαία αλβανικά". Κι αυτό είναι πολύ γνωστό από γλωσσολογική άποψη, διότι αυτοί οι Αρβανίτες του 14ου αιώνα που ήλθαν στα νότια της Βαλκανικής μέσα στα πλαίσια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, είδαν τη γλώσσα τους -το ιδίωμά τους- να εξελίσσεται στα ελληνικά, στην πιο σύνθετη και πιο εμπεριστατωμένη γλώσσα, και ό,τι παρέμεινε μέχρι την εποχή μας στο λεξιλόγιό τους ήταν αυτό το παλιό ιδίωμα, το οποίο μιλάγανε τόσους αιώνες πριν στην περιοχή.

Αυτή είναι κάπως σαν μια χαμένη πατρίδα για μας, γιατί είναι ένας ολόκληρος πολιτισμός, τον οποίο χάνουμε, όχι βέβαια κάτω από καμιά καταπίεση, γιατί κανείς δεν μας καταπίεζε. Ποιος άλλωστε θα καταπίεζε τους Αρβανίτες στην Ελλάδα; Οι Αρβανίτες ηγούνται της Ελλάδας. Συνήθως τα επαγγέλματα που ασκούν είναι πρωθυπουργοί, στρατηγοί, ναύαρχοι, κ.λπ. Και είναι και ιδιοκτήτες της πρωτεύουσας, επομένως πλούτισαν από τη μεγάλη αξία που έλαβαν τα χωράφια τους ως οικόπεδα.

Αλλά οι ίδιοι εφόνευσαν το παρελθόν τους, διότι -φανατικά πεισμένοι ότι είναι Έλληνες- με τη βοήθεια των γλωσσαμυντόρων και των δασκάλων εγκατέλειψαν και εξαφάνισαν το γλωσσικό αυτό ιδίωμα, το οποίο πια κανείς δεν μιλάει, τουλάχιστον από την ηλικία μου και κάτω".

http://www.topapi.gr/oldversion/229w.html

Αλβανικές μεταναστεύσεις

Αξίζει να σταθούμε λίγο σ’ αυτό το θέμα και να αναδείξουμε εν συντομία τη σημασία των παραπάνω διαστάσεων της αλβανικής μετανάστευσης προς την Ελλάδα. Και πρώτα από όλα, η ιστορική διάσταση. Μπορεί να αγνοηθεί το γεγονός των μεγάλων μετακινήσεων αλβανικών πληθυσμών προς τον ελλαδικό χώρο πριν την οθωμανική κατάκτηση, γεγονός στο οποίο οφείλεται η παρουσία των Αρβανιτών στην Αττική και αλλού που μέχρι σήμερα παραμένουν ως ένα βαθμό δίγλωσσοι; Το ερώτημα δεν αφορά μόνο την κατανόηση του ιστορικού πλαισίου της μετανάστευσης αλλά και όψεις του σύγχρονου φαινομένου, αφού φαίνεται ότι η παρουσία αυτών των πληθυσμών στη σημερινή Ελλάδα έχει επηρεάσει τη διαμόρφωση του χάρτη της νέας μετανάστευσης αλλά και των δικτύων κοινωνικών σχέσεων που έχουν προκύψει. Η γλωσσική κοινότητα και η πολιτισμική οικειότητα έπαιξαν και παίζουν ρόλο στην αναζήτηση τόπου εγκατάστασης και πεδίου εργασίας εκ μέρους των μεταναστών αλλά και στην αποδοχή τους και ενσωμάτωσή τους εκ μέρους των ντόπιων Αρβανιτών. Αυτό είχα την ευκαιρία να το διαπιστώσω από τις πολλές συνεντεύξεις που έχω πραγματοποιήσει με Αλβανούς μετανάστες, όπου τείνει να είναι στερεότυπη η αναφορά τους στην καλή υποδοχή εκ μέρους των πληθυσμών αρβανίτικων χωριών ιδιαίτερα στην περιοχή των Θηβών κατά τους πρώτους μήνες της περιπλάνησής τους στην Ελλάδα. Το γεγονός ότι τουλάχιστον οι ηλικιωμένοι μιλάνε αρβανίτικα και μπορούν να επικοινωνήσουν με τους Αλβανούς είναι καθοριστικής σημασίας. Ως προς την πολιτισμική οικειότητα, το ζήτημα είναι πιο σύνθετο και απαιτεί ειδική έρευνα και μελέτη. Το έθιξε στο συνέδριο για την αλβανική μετανάστευση της Κορυτσάς ο Σ. Μαγκλιβέρας, ο οποίος, εισηγούμενος το θέμα «Αλβανοί μετανάστες και Αρβανίτες οικοδεσπότες: Ταυτότητες και σχέσεις»⁷, ανέδειξε την πολυπλοκότητά του και τη μεγάλη σημασία του για την κατανόηση της ίδιας της έννοιας της εθνοτικής και πολιτισμικής ταυτότητας.

Είναι πράγματι πολύ ενδιαφέρον να εξετάσει κανείς τον τρόπο με τον οποίο τέτοιοι δεσμοί ενεργοποιούνται στο πλαίσιο της μετανάστευσης αλλά και το νόημα που προσδίδουν σ’ αυτή τα ίδια τα υποκείμενα. Εξάλλου ο ίδιος ο προσδιορισμός ενός τέτοιου δεσμού είναι προβληματικός, με την έννοια ότι είναι κατά βάση εθνοτικός, καθώς αφορά τις εθνολογικές καταβολές, αλλά πλέον τα μέλη τους ανήκουν σε διαφορετικά εθνικά σύνολα, οι μεν είναι ΄Ελληνες και οι δε Αλβανοί. Η συγκρότηση των νεοτερικών «καθαρών» εθνικών ταυτοτήτων και η ίδια η εθνική ιδεολογία δημιουργεί εκ των πραγμάτων μια δυσκολία στην «ταξινόμηση» αυτού του δεσμού, όπως και σε οποιαδήποτε ταύτιση, η οποία, πέρα από τις άλλες κοινωνικές και ψυχολογικές συνέπειες, θα προκαλούσε και μια κρίση ταυτότητας. Η φαινομενικά αντιφατική στάση των Αρβανιτών που διαπιστώνει ο Μαγκλιβέρας έχει να κάνει με τη δυσκολία δημόσιας διαχείρισης του φαινομένου. Η δημόσια εκδήλωση της εθνολογικής και γλωσσικής συγγένειας με τους Αλβανούς μετανάστες συνιστά οπωσδήποτε πρόβλημα, γι’ αυτό και οι συμπεριφορές ανάμεσα στον ιδιωτικό και το δημόσιο χώρο διαφοροποιούνται. Για τους Αρβανίτες η μετάβαση από την προ-νεοτερική εθνοτική στη νεοτερική εθνική ταυτότητα σήμανε ιστορικά την ταύτισή τους με το ελληνικό έθνος, γεγονός που προκαλεί μια σύγχυση, εάν θα ήθελε κανείς να μιλήσει για ενεργοποίηση εθνοτικών δεσμών και να το συνδέσει όλο αυτό με τις νέες θεωρίες για τα «εθνοτοπία»(ethnoscapes)⁸.Και από αυτή την άποψη το συγκεκριμένο θέμα αποτελεί μια πρόκληση.

http://209.85.129.132/search?q=cache:IkjbWeT1kxAJ:projects.rc.uoi.gr/projects/files/news/12/Metanasteush_kai_die8nikothta_Panteios_Nitsiakos.doc+αρβανιτεσ+αλβανοι&cd=141&hl=el&ct=clnk&gl=gr

Μετανάστευση και διεθνικότητα

Μορφή αρχείου: Microsoft Word - Προβολή ως HTML

Πίδι

Η λέξη πίδι στα αρβανίτικα και στα αλβανικά (όπου γράφεται pidhi) σημαίνει αιδοίο. Ένα γνωστό σε πολλούς Αρβανίτες ανέκδοτο αναφέρει πως κάποιες Αρβανίτισσες πουλούσαν αχλάδια και τις πλησίασε ένας μη Αρβανίτης, ο οποίος, καθώς δε γνώριζε τι σημαίνει η λέξη, τις ρώτησε: "Πόσο παν' τ' απίδια;"

Αυτές βέβαια σοκαρίστηκαν και έβαλαν τα γέλια, γιατί νόμισαν πως ο πελάτης ρωτούσε "πόσο κοστίζουν τα ...πίδια (= αιδοία)", προσαρμόζοντας την αρβανίτικη λέξη στο ελληνικό κλιτικό σύστημα.

ΥΓ: Τώρα ξέρετε τι συνειρμούς φέρνει στους φυσικούς ομιλητές της αλβανικής και της αρβανίτικης η λέξη κουνου-πίδι.

http://tuki8eblom.blogspot.com/2009/10/blog-post_27.html

Η εχθρική στάση του νεοελληνικού κράτους απέναντι στα αρβανίτικα

O Αναστάσης Κουλουριώτης, ο -κατά κάποιο τρόπο- "λόγιος" Αρβανίτης του 19ου αι. προσπάθησε να αποδώσει την αρβανίτικη γλώσσα στο γραπτό λόγο με δικό της αλφάβητο.

Ο πατέρας του ήταν ο Γιάννης Κουλουριώτης που σκοτώθηκε το 1827 στην πολιορκία της Ακρόπολης. Στις 24 Απριλίου 1827, δύο μέρες μετά το θάνατο του αρχιστράτηγου Καραϊσκάκη σκοτώθηκαν κοντά στην Ακρόπολη των Αθηνών σε μάχη με τον Κιουταχή οι περισσότεροι Κουλουριώτες αγωνιστές.
Ο Αναστάσης Κουλουριώτης σε νεαρή ηλικία μετανάστευσε στην βόρεια Αμερική. Μετά από κάμποσα χρόνια γύρισε στην Αθήνα όπου σε δικό του τυπογραφείο εξέδωσε στις 29 Μαΐου 1879 μιαν εφημερίδα με τίτλο "Η φωνή της Αλβανίας" που σταμάτησε την έκδοσή της στις 23 Αυγούστου 1880.
Εκεί στο μικρό τυπογραφείο του τύπωσε και άλλα βιβλία του με πολιτικό κυρίως περιεχόμενο. Ξεχωρίζει όμως στις εκδόσεις του ένα αλφαβητάριο της Αλβανικής γλώσσας, το Αμπαβατάρ Αρμπeρόρ... κατά το εν Ελλάδι ομιλούμενον αλβανικόν ιδίωμα... Εν Αθήναις 1882
Ο Αναστάσης Κουλουριώτης πήγε στην Σαλαμίνα με τη σκέψη ότι εκεί θα βρει τόπο για να δράσει, όμως τον περίμενε μια διαφορετική έκπληξη. Ο δήμαρχος του μίλησε εκνευριστικά και σε ύφος σκληρό."Εμείς", είπε, "προσπαθούμε να τους κάνουμε τούτους τους ανθρώπους να ξεχάσουν τούτη τη γλώσσα και συ μας κουβάλησες και βιβλία;"
Πηγή: Νίκου Ιω. Σαλτάρη Μήτρος Τρούκης (αρβανίτης ποιητής του 19ου αιώνα) Εκδόσεις Γέρου-Αρβανίτικη βιβλιοθήκη αρ. 3, Αθήνα 1987, σελίδες 96-98.
--------------------------------------------------------------------------
Η αλληλογραφία του Τάσου Νερούτσου με τον αυστριακό αλβανολόγο Gustav Meyer
Ο Τάσος Νερούτσος ήταν από τη μητέρα του αρβανίτης της Αθήνας, σπούδασε στη Γερμανία ιατρική και φιλολογία και εγκαταστάθηκε στην Αίγυπτο όπου εργάστηκε ως γιατρός. [...] Η πρώτη αντίδραση του Νερούτσου είναι να γράψει στον Μάγιερ ότι υπάρχει μεγάλη υποχώρηση της αρβανίτικης γλώσσας λόγω της διαδικασίας εξελληνισμού που συντελείται στο βασίλειο της Ελλάδας. Αυτό γίνεται το 1888. Δίνει δύο λόγους για αυτόν τον εξελληνισμό. Ο πρώτος αφορά την πολιτική πίεση που υπάρχει, αφού δεν διδάσκονται τα αρβανίτικα, "δεν επιτρέπονται τα αλβανικά σχολεία". Ο δεύτερος λόγος είναι ότι μαζί με την πολιτική της μη διδασκαλίας υπάρχει και η εγκατάσταση σχολείων για κορίτσια που κατά τη γνώμη του Νερούτσου έχουν γίνει ειδικά στις αλβανόφωνες περιοχές. Κατά τη γνώμη του το κράτος θέλει να ξεριζώσει τα αρβανίτικα από την Ελλάδα και θεωρεί ότι η χρήση της γλώσσας αυτής συνδέεται με κατώτερα κοινωνικά στρώματα, αγροτικά και ναυτικά, ενώ η χρήση της ελληνικής δείχνει εκείνον που έχει προσχωρήσει στην ελληνική εθνική ιδεολογία. Δίνει και ορισμένα δημογραφικά στοιχεία. Υπολογίζει, το 1833 σε 260.000 τους αλβανόφωνους της Ελλάδας και το 1879, ο ίδιος, σε 58.000 μόνο. Καθώς προχωρεί χρονικά η αλληλογραφία αλλάζει κι ο ίδιος στάση απέναντι στη γλώσσα αυτή και αρχίζει να λέει και μερικές ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες, όπως ότι η βασιλική οικογένεια εγκατεστημένη όπως ήταν στο Τατόι και έχοντας σχέση με αρβανίτες χωρικούς έμαθε και η ίδια αρβανίτικα. Στις 12/1/1889 σε ένα γράμμα του προς τον Μάγιερ του συστήνει ένα οδοιπορικό με πολλές λεπτομέρειες των περιοχών όπου θα συναντούσε Αρβανίτες στην Ελλάδα. [...] Η πρώτη πληροφορία που του δίνει είναι να πάει στην Κηφισιά όπου υπάρχουν πολύ καλά ξενοδοχεία και όπου θα είναι εν μέσω αρβανίτικου πληθυσμού.
[...]
Σε δημοσιευμένα αρχεία του υπουργείου παιδείας (19ος αι) για την Άνδρο βρίσκει κανείς ιδιαίτερες αναφορές για το βορειότερο μέρος όπου και η ιδιαίτερη μέριμνα του Υπουργείου Παιδείας να ιδρύσει σχολεία στα αρβανιτοχώρια για να μειωθεί η χρήση της γλώσσας.
[...]
Ένα αναγνωστικό του Μεσοπολέμου για την Δ και Ε δημοτικού - από το 1925 - έχει ως βασική ιδέα την ανάγκη εξάλειψης της αρβανίτικης. Υπάρχει ένα εικονικό χωριό, το Κακορίζικο, στο οποίο πηγαίνει ο δάσκαλος και όπου μιλάνε αρβανίτικα. Όταν παύουν να μιλάνε, το χωριό γίνεται Καλορίζικο.
στο: Γλωσσική Ετερότητα Στην Ελλάδα, σελ. 316
H Ελλάδα δεν μονοπωλεί ως κράτος αρνητική διάθεση απέναντι στις λιγότερο διαδεδομένες γλώσσες. Όλα τα έθνη κράτη στο σημείο της διαμόρφωσής τους εξέπεμψαν εχθρότητα, αρνητισμό και ηθική απαξίωση σε ό,τι αφορά τη χρησιμοποίηση γλωσσών οι οποίες δεν ανακηρύχτηκαν στην πορεία εθνικές ή επίσημες. Αυτό, στην Ελλάδα, η οποία ακολούθησε ένα γαλλικό μοντέλο εθνικής ολοκλήρωσης, ήταν σαφώς πιο έντονο από ό,τι σε άλλα κράτη, τα οποία για παράδειγμα ομοσπονδοποιήθηκαν
Δ. Χριστόπουλος, σε: Γλωσσική Ετερότητα Στην Ελλάδα, ΚΕΜΟ, σελ. 316.

http://tuki8eblom.blogspot.com/2009/11/blog-post_23.html

Διγλωσσία Αρβανιτών

2

3

http://tuki8eblom.blogspot.com/2009/11/blog-post_22.html

Ένα αρβανίτικο ανέκδοτο

Δύο γέροι από το Μούλκι της Κούλουρης (σήμερα οι καθηγητάδες έχουν αλλάξει τα ονομάτα του Μουλκίου σε Αιάντειον και της Κούλουρης σε Σαλαμίνα) συζητούν λίγο μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου. Ο ένας έχει ακούσει μια λέξη στο ραδιόφωνο και ρωτά τι σημαίνει.

-Κότσσe, τσσe κα τe θέτe απικί;
-Να, απικί ίσστe νιe βεντ, τσσe χιν ατιε νιe ι χούαϊ, ε ουρδeνόν, εδέ παστάιτ σπίεν φάρε. Πο: χα, πι, κι, εδε σπαγκούαν γκeφάρε!
-Χμ! Κατάλαβα, φχαριστό!

Μετάφραση:
-Κώτσο, τι πάει να πει αποικία;
-Να, αποικία είναι ένας τόπος, που μπαίνει εκεί ένας ξένος, τον διαφεντεύει και μετά δε ρωτάει καθόλου, αλλά: τρώει, πίνει, γαμάει και δεν πληρώνει τίποτα!
-Χμ, κατάλαβα, φχαριστώ.

Πηγή: σελ. 330, Νίκου Σαλτάρη, Η ζωή των Αρβανιτών, Εκδόσεις Γ. Γέρου, Αθήνα.

Σημείωση: Κράτησα την ορθογραφία του συγγραφέα. Αυτό σημαίνει ότι όταν γράφει διπλό σίγμα εννοεί το φθόγγο που αντιστοιχεί στο αγγλικό sh, ενώ όταν γράφει e, εννοεί ένα φωνήεν που δεν τονίζεται και ακούγεται ελάχιστα, το schwa, όπως αναφέρεται στη Βικιπαίδεια.

http://tuki8eblom.blogspot.com/2009/11/blog-post_26.html

Αποζημιώσεις για την Σρεμπρένιτσα

http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathbreak_1_28/01/2010_320725 

Γρηγόριος Ε΄ κατά των Ελληνικών ονομάτων

[Λίγο πριν από το 1821 αρκετοί μορφωμένοι υπόδουλοι άρχισαν να αποκηρύττουν τα χριστιανικά τους ονόματα και να παίρνουν ελληνικά, τα δε παιδιά τους τα βάπτιζαν με ονόματα αρχαίων Ελλήνων σοφών, ηρώων κ.λπ. Ο Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε εξέδωσε το 1819 την κατά Ελληνικών ονομάτων εγκύκλιο προς τους αρχιερείς, που ακολουθεί.]

«Και η κατά καινοτομίαν παρά ταύτα εισαχθείσα των παλαιών ελληνικών ονομάτων επιφώνησις εις τα βαπτιζόμενα βρέφη των πιστών, ως ηκούσαμεν, λαμβανομένη ως μία καταφρόνησις της χριστιανικής ονοματοθεσίας, είναι διόλου απροσφυής και ανάρμοστος· όθεν ανάγκη η Αρχιερωσύνη σας να διαδώσητε παραγγελίας εντόνους εις τους Ιερείς των ενοριών σας, και νουθεσίας πνευματικάς εις τους ευλογημένους επαρχιώτας σας, δια να λείψη τουντεύθεν και η κατάχρησις αύτη, και αφεθέντες της ακαίρου και μηδέν εχούσης το χρήσιμον φιλοτιμίας και επιδείξεως οι γονείς και ανάδοχοι να ονοματοθετώσιν εις το εξής εν τω καιρώ της θείας και μυστικής αναγεννήσεως τα ειθισμένα ταις ευσεβέσιν ακοαίς πατροπαράδοτα χριστιανικά ονόματα των εγνωσμένων τη Εκκλησία και των ενδόξως υπ’ αυτής εορταζομένων Αγίων, δια να είναι έφοροι και φύλακες των βαπτιζομένων νηπίων και ταχείς και αδιάλειπτοι χορηγοί της χάριτος αυτών εις τους μετά πίστεως.»

http://freeinquiry.gr/webfiles/pro.php?id=267

Αποζημίωση ζητά η Βουλγαρία από την Ελλάδα

Την πρόθεση της κυβέρνησής του να καταθέσει αγωγή για αποζημίωση δέκα εκατομμυρίων ευρώ από την Ελλάδα στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στο Λουξεμβούργο, ανήγγειλε σήμερα ο Βούλγαρος πρωθυπουργός Μπόικο Μπορίσοφ, όπως μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Σε σημερινές δηλώσεις του στον Τύπο στην πόλη Πέρνικ δυτικά της Σόφιας, ο κ. Μπορίσοφ υπενθύμισε ότι στις χθεσινές τηλεφωνικές επικοινωνίες ζήτησε από τον Έλληνα πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου και από τον πρόεδρο της Ν.Δ. Αντώνη Σαμάρα να μεσολαβήσουν ενώπιον των Ελλήνων αγροτών για την εξασφάλιση της ελεύθερης διέλευσης των Βούλγαρων μεταφορέων μέσω των κλειστών από τα μπλόκα διόδων στα κοινά σύνορα.
"Για να ενισχύσουμε την θέση μας, ωστόσο, σήμερα ανέθεσα στον (αρμόδιο υφυπουργό Εξωτερικών) Μαρίν Ράικοφ να προετοιμάσει την αγωγή, την οποία θα καταθέσουμε στο Λουξεμβούργο", ανήγγειλε ο Βούλγαρος πρωθυπουργός, σύμφωνα με το ΑΠΕ.

"Τα δύο πράγματα έρχονται παράλληλα. Η καλή γειτονία είναι καλή γειτονία, αλλά, λυπάμαι, δεν πρόκειται εμείς να χάνουμε εξαιτίας τους", πρόσθεσε ο κ. Μπορίσοφ.

Ο ίδιος διευκρίνισε, ότι η βουλγαρική πλευρά προτίθεται να ζητήσει αποζημίωση δέκα εκατομμυρίων ευρώ. Σε αυτό το ποσό υπολογίζονται οι ζημιές της Βουλγαρίας μέχρι τώρα, όπως υποστήριξε. "Ελπίζω, ότι αυτό θα προκαλέσει την αναγκαία εντύπωση στην ελληνική πλευρά", πρόσθεσε ο πρωθυπουργός.

http://www.capital.gr/News.asp?id=892716

Ράικοφ: Ξεκινήσαμε τη διαδικασία αγωγής για τα κλειστά σύνορα με Ελλάδα

Βουλγαρία: Αγωγή για τα κλειστά σύνορα

Άγιον Όρος κατά Εμμανουήλ Παπά

[Έγγραφο των ηγουμένων των δεκαεννέα υπολοίπων μονών του Αγίου Όρους προς τους μοναχούς της Μονής Εσφιγμένου.]

• «Εις την πανοσιότητά σας, άγιοι πατέρες του ιερού κοινοβίου Εσφιγμένου. Χθες ο ενδοξότατος ημών Χασεκή αγάς μας σας έγραψε μουρασελέν, δια να πιάσετε ενέχειρον τον Άρχοντα Παπάν (=Εμ. Παπάς, έμπορος, αρχηγός της Επανάστασης των Ελλήνων της Μακεδονίας) και τους λοιπούς, καθώς και ο ίδιος σας έγραψε. Λοιπόν σας γράφομεν και ημείς οι των είκοσι ιερών μοναστηρίων Προϊστάμενοι, οι εν τη Ιερά Συνάξει, να κάμετε το ίδιον ομοφώνως, δηλαδή να μας τους φέρετε ενταύθα αναμφιβόλως και τους ζητούμεν από εσάς αφεύκτως. Και ιδού οπού στέλλομεν επίτηδες ανθρώπους, δια να τους πάρουν. Και όσοι ακολουθούν τον Άρχοντα από τους εντοπίους πατέρας, να τον αφήσουν και να επιστρέψουν εις τα κελλιά των. Ειδέ και φανούν παρήκοοι, θέλουν υποπέσει εις οργήν μεγάλην, και θέλουν χάσει και τα οσπίτιά των. Ομοίως και όσοι άλλοι πιασθούν έχουν να παιδεύωνται. Ταύτα προς είδησίν σας και εμμένομεν.

» 1821-18 Νοεμβρίου.

» Άπαντες οι εν τη Κοινή Συνάξει των δεκαεννέα ιερών μοναστηρίων του Αγίου Όρους Προϊστάμενοι.»

Διαδικτυακό περιοδικό Ελέυθερη Έρευνα.

Ο αφορισμός της Μπουμπουλίνας

[Πρόκειται για τον αφορισμό της ηρωίδας από τον Πατριάρχη Γρηγόριο τον Ε , που έλαβε χώρα τον Οκτώβριο του 1820. Επίσημη αφορμή για την πράξη αυτή φέρεται μία κληρονομικής φύσεως οικογενειακή διαφορά μεταξύ των δύο υιών του δευτέρου συζύγου της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας και των προγονών της Γιάννη και Παντελή Μπούμπουλη με την ίδια. Το Πατριαρχείο αντί άλλης μεσολαβητικής ενέργειας επέβαλε σφοδρό επιτίμιο στη Σπετσιώτισσα καπετάνισσα και αγωνίστρια. Η αυστηρότητα αυτής της απόφασης, που καθίσταται πρόδηλη και από τη λεκτική της διατύπωση, υπεμφαίνει, ότι τα βαθύτερα αίτια που την προκάλεσαν θα πρέπει να αποδοθούν στις πολιτικές συνεργασίες του Φαναρίου με την Υψηλή Πύλη.]

• «Γρηγόριος ελέω Θεού Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάρχης.

» Ιερώτατε Μητροπολίτα Ναυπλίου και Άργους και υπέρτιμοι, ευλαβέστατοι ιερείς, τιμιώτατοι κοτζαμπασίδες και χρήσιμοι προεστώτες της επαρχίας ταύτης και της νήσου Σπέτζης, χάρις είη υμίν και ειρήνη παρά Θεού. [...] αποφαινόμεθα συνοδικώς μετά των περί ημάς ιερωτάτων Αρχιερέων και υπερτίμων, των εν αγίω Πνεύματι αγαπητών ημών αδελφών και συλλειτουργών, ίνα η ρηθείσα Λασκαρίνα, αν μη, άμα το ακούσαι και ιδείν το παρόν ημών συνοδικόν γράμμα, τον Θεόν φοβηθείσα και την αιώνιον κόλασιν εν νω θεμένη, [...] και οι γιγνώσκοντες τους έχοντας και κρύπτοντας πράγματα η άσπρα του αποθανόντος, [...] οποίοι αν ώσιν, άνδρες η γυναίκες, συγγενείς η ξένοι, ομού αφωρισμένοι υπάρχωσι, και κατηραμένοι, και ασυγχώρητοι, και μετά θάνατον άλυτοι, και τυμπανιαίοι· αι πέτραι και ο σίδηρος λυθείησαν, αυτοί δε μηδαμώς· κληρονομήσειαν την λέπραν του Γιεζή και την αγχόνην του Ιούδα, στένοντες είεν και τρέμοντες επί της γης ως ο Κάιν, η οργή του Θεού είη επ’ αυτούς, έχοντες και τας αράς πάντων των απ’ αιώνος αγίων και των οσίων τριακοσίων δέκα και οκτώ θεοφόρων Πατέρων. Η δε ρηθείσα Λασκαρίνα προφανώς ελεγχομένη και τη πεισμονή αυτής εμμένουσα υπάρχοι και έξω της του Χριστού Εκκλησίας, μηδείς εκκλησιάσοι αυτήν, η αγιάσοι, η θυμιάσοι, η αντίδωρον αυτή διδώ, έως ποιήση ως γράφομεν και τότε συγχωρηθήσεται.

» αωκ (1820) εν μηνί Οκτωβρίω· ινδικτιώνος θ .

» Ο Κωνσταντινουπόλεως Γρηγόριος. Ο Καισαρείας Μακάριος, ο Νικαίας Μακάριος, ο Θεσσαλονίκης Ιωσήφ, ο Τυρνάβου Ιωσήφ, ο Κυζίκου Γρηγόριος, ο Σίφνου Σαμουήλ.»

Διαδικτυακό περιοδικό Ελέυθερη Έρευνα.

Απόψεις...Κινηματογραφικές

Πριν λίγο καιρό, στα πλαίσια της κινηματογραφικής λέσχης, προβλήθηκε η ταινία του Σωτήρη Γκορίτσα «Από το χιόνι». Η ταινία παρακολουθεί την πορεία δύο Αλβανών λαθρομεταναστών, οι οποίοι μετά από την κατάρρευση του κουμμουνιστικού καθεστώτος, παίρνουν το δρόμο της προσφυγιάς για την Ελλάδα. Εδώ όμως τα πράγματα δεν είναι καθόλου καλύτερα για αυτούς. Η αμφισβήτηση, η έλλειψη εμπιστοσύνης και, πάνω από όλα, η εκμετάλλευσή που υφίστανται από κάποιους «πολιτισμένους» Έλληνες δεν τους αφήνουν περιθώρια για πολλές ελπίδες. Η κατάσταση των δύο ηρώων περιπλέκεται όταν στην «παρέα» τους ενσωματώνεται και ένα νεαρό αγόρι από την Αλβανία αγνώστων στοιχείων.

Μετά την προβολή της ταινίας τέθηκε, σύμφωνα με το συνηθισμένο γραπτό σχολιασμό που γίνεται, το εξής ερώτημα: «Τελικά, 15 περίπου χρόνια μετά από τον πρώτο ερχομό Αλβανών μεταναστών στην Ελλάδα, πιστεύετε ότι έχουμε συνηθίσει να ζούμε μαζί τους;» Οι απόψεις είναι των παιδιών. Τα συμπεράσματα ανήκουν σε εσάς.

• Οι Έλληνες, όποτε δουν ένα Αλβανό στο δρόμο, αμέσως σκέφτονται τη λέξη Αλβανός και του την κολλάνε, υποτιμητικά, στο κούτελο σαν ετικέτα. Όταν θα φτάσουμε στο σημείο να αποβάλλουμε αυτή τη συνήθεια, τότε θα τους έχουμε συνηθίσει.
• Υπάρχει αυτή η δυνατότητα, που έχει ήδη αρχίσει να εφαρμόζεται μέσω της νέας γενιάς. Δε λέω πως όλοι τους είναι αλήτες, αλλά ακόμα και αν υπάρχουν 2-3 εγκληματίες, δε σημαίνει πως όλοι τους είναι. Οφείλουμε να ψάξουμε για έναν Αλβανό φίλο και να μάθουμε να ζούμε με το διαφορετικό και όχι με το στερεότυπο.
• Πάρα πολύς κόσμος τους αντιπαθεί, τους βρίζει και γενικά τους υποτιμάει απλώς διότι ακούγονται κάποια σχόλια, όπως ότι έχει αυξηθεί η εγκληματικότητα εξαιτίας τους κτλ. Οι πιο πολλοί από αυτούς είναι νέοι άνθρωποι, ηλικίας 15-25 περίπου.
• Η πλειοψηφία των Ελλήνων τούς έχει συνηθίσει γιατί τους παίρνουν πολλοί στη δουλειά τους και έχουν σταματήσει να τους εκμεταλλεύονται. Όχι βέβαια όλοι, γιατί πάντα θα υπάρχουν κάποιοι που δεν θα δέχονται τις αλλαγές που κάποιες φορές είναι θετικές.
• Κάποιοι Έλληνες σέβονται τους Αλβανούς γιατί καταλαβαίνουν ότι έχουν καρδιά και ψυχή και έχουν ανάγκη τα χρήματα και άλλα σημαντικότερα πράγματα.

• Και ναι και όχι. Μερικοί άνθρωποι τους θεωρούν κατώτερους και τους έχουν στο «φτύσιμο». Άλλοι, οι οποίοι έχουν ψάξει το θέμα και βλέπουν βαθύτερα και πιο λογικά, πιστεύουν πως πρέπει να δεχτούμε τους Αλβανούς σαν ανθρώπους και όχι σαν σκουπίδια.

• Πιστεύω πως δεν έχουμε συνηθίσει να ζούμε με Αλβανούς. Τουλάχιστον όχι όλοι οι Έλληνες.

• Αντί να φοβόμαστε τον ταλαίπωρο Αλβανό εργάτη, θα έπρεπε να είμαστε επιφυλακτικοί με τον εκατομμυριούχο που φοράει τα ακριβότερα ρούχα και έχει αυτοκίνητο πολυτελείας.

• Εγώ πιστεύω ότι τους έχουμε συνηθίσει άλλα όχι αρκετά. Για παράδειγμα, κάποια Αλβανάκια ήταν άριστοι μαθητές και θα γινόντουσαν σημαιοφόροι, άλλα δεν έλειψαν οι αντιδράσεις Ελλήνων. Κατά τη γνώμη μου, αυτό ήταν λάθος γιατί αυτά τα παιδιά διάβαζαν, μελετούσαν και ήταν άξια να γίνουν σημαιοφόροι. Αν μπαίναμε στη θέση τους, αυτό δε θα μας άρεσε και θα αντιδρούσαμε όπως αυτοί. Μου φαίνεται όμως ότι θα πρέπει να μπούμε στη θέση τους για να καταλάβουμε.

• Προσωπικά, δεν έχω κανένα πρόβλημα με τους Αλβανούς, γιατί δεν μου έχουν κάνει τίποτα.

• Κατά τη γνώμη μου, δεν έχουμε συνηθίσει να ζούμε με ξένους ανθρώπους και αυτό οφείλεται στην άποψη των γονέων μας. Μας μαθαίνουν πως οι Αλβανοί είναι κατώτεροι και απλώς εμείς τους βάλαμε στη χώρα μας και τους φιλοξενήσαμε. Γι’ αυτό πρέπει να μας σέβονται. Αυτό δεν είναι αλήθεια! Όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι απλώς εμείς τους βοηθήσαμε στη δύσκολη στιγμή τους. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι τους συμπαθούν όλοι. Κατά τη γνώμη μου, τα 7/10 των Ελλήνων δε συμπαθούν τους ξένους (Αλβανούς), το 1/10 δεν τους δίνει σημασία και τα 2/10 πιστεύουν στην ισότητα και κάνουν προσπάθεια να μοιράζονται όλοι αυτές τις ιδέες.
• Εγώ νομίζω ότι η σημερινή κοινωνία έχει συνηθίσει να ζει με τους Αλβανούς. Όποτε πηγαίνω στο χωριό μου ή είμαι στο Ηράκλειο, βλέπω παιδιά να παίζουν με Αλβανάκια ακόμη και να ζουν μαζί τους.

Πολλές, ποικίλες και αρκετά αντικρουόμενες οι γνώμες των παιδιών. Εγώ θα ήθελα να κλείσω, σε συνέχεια του τελευταίου σχολίου που παρατέθηκε, με την εικόνα που μου έχει μείνει στο μυαλό από το φροντιστήριο που δούλευα κάποτε: Ελληνάκια και τα Αλβανάκια στο ίδιο θρανίο να μιλάνε και να γελάνε αμέριμνα μαζί. Αυτοί, ίσως, είναι η ελπίδα για ένα ομορφότερο κόσμο, πιο δεκτικό στη διαφορετικότητα του άλλου και λιγότερο προσκολημμένο στα, προαναφερθέντα, «στερεότυπα».

Κυπριωτάκης Μιχάλης

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΑ,ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΤΕΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ «ΔΕΣΟΥΝ»:Η ΓΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΜΑΣ!

Απόψεις

http://www.pagkritio.gr/apopseis_kinimatografou2.htm

Δήλωση της εθνικότητας και της θρησκείας στην Αλβανία

30/12/2009

Τα σχέδια για την απογραφή του 2011 έχουν προκαλέσει έντονη συζήτηση για τον πιθανό αντίκτυπο των νέων στοιχείων.

Της Μανιόλα Χάλα για τους Southeast European Times στα Τίρανα -- 30/12/09

Ο Αλβανός πρωθυπουργός Σαλί Μπερίσα [Getty Images]

Ο Αλβανός πρωθυπουργός Σαλί Μπερίσα προκάλεσε αναταραχή πρόσφατα όταν είπε ότι η επερχόμενη απογραφή του 2011 πρέπει να καταγράψει την εθνικότητα των πολιτών, το θρήσκευμά τους και τη μητρική γλώσσα τους. Αυτό θα παρείχε ενημερωμένες πληροφορίες για τις μειονότητες της χώρας που δεν έχουν καταμετρηθεί επίσημα από το 1989.

Αλλά οι επικιριτές αναφέρουν πως οι αριθμοί των μειονοτήτων θα μπορούσαν να διογκωθούν και να απειλήσουν την ακεραιότητα της χώρας.

Η απογραφή του 1989 έδειξε ότι οι μειονότητες αποτελούν το 5% του πληθυσμού της Αλβανίας. Αυτός ο αριθμός έχει συζητηθεί ευρέως, με τους Έλληνες συγκεκριμένα να αποτελούν περίπου από 10% ώς 12% του εκτιμώμενου πληθυσμού των 3,6 εκατομμυρίων πολιτών της χώρας.

Ένας υψηλότερος καταγεγραμμένος αριθμός Ελλήνων θα τροφοδοτούσε απαιτήσεις για αυτονομία, μερικοί λένε, ισχυριζόμενοι ότι η απάτη θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί ως τμήμα μιας ενορχηστρωμένης εκστρατείας για να ενισχύσει τους αριθμούς.

Σύμφωνα με τον πολιτικό Σαμπρί Γκοντό, ένα τέτοιο σχέδιο μπορεί να στοχεύσει στους ηλικιωμένους ή φτωχούς πολίτες στις νότιες παραμεθώριες περιοχές, παρέχοντάς τους χρήματα σε αντάλλαγμα για την καταγραφή τους ως Έλληνες.

Οι απόψεις των μπλόγκερ διχάζονται. "Οι Αλβανοί είναι πολύ φτωχοί σήμερα και αυτός τους κάνει να κάνουν και να πουν οτιδήποτε για να αποκτήσουν οικονομική σταθερότητα", γράφει οShqiperiaemadhe, συμφωνώντας με τον Γκοντό

"Ό,τι οι Έλληνες δεν μπόρεσαν να πάρουν με τα όπλα, θα το κάνουν με τα χρήματα", προσθέτει οvlonjati.

Ένας άλλος μπλογκερ, ο shkup, συγκρίνει την κατάσταση με τη γειτονική πΓΔΜ, όπου κατ' εκτίμηση 30.000 Σκοπιανοί έλαβαν τη βουλγαρική υπηκοότητα για να υπερνικήσουν το καίριο καθεστώς βίζα της ΕΕ υπογράφοντας έγγραφα ισχυριζόμενοι τη βουλγαρική καταγωγή τους. "Και τώρα η βουλγαρική κυβέρνηση επιδιώκει προστασία από την ΕΕ μιας βουλγαρικής οντότητας στην πΓΔΜ", παραπονιέται.

Ο Speaker προσπαθεί να ηρεμήσει τα πράγματα, καλώντας τους συμπατριώτες του να "χαλαρώσουν και να έχουν περισσότερη εμπιστοσύνη στους Αλβανούς δεδομένου ότι δεν θα απαρνηθούν την ταυτότητά τους για το χρήμα".

Σχετικά Δημοσιεύματα

Ο Peja βλέπει λίγο κίνδυνο και πολλά οφέλη στη συγκέντρωση των στοιχείων όσον αφορά στην εθνικότητα. "Η γνώση της εθνικότητας μπορεί να φέρει ένα τέλος στο χάος στη χώρα μας", γράφει. " Παρέχει επίσης την ευκαιρία να δούμε πόσοι μουσουλμάνοι υπάρχουν".

Άλλοι συμφωνούν ότι η απογραφή θα μπορούσε να ρίξει φως στη θρησκευτική σύνθεση της Αλβανίας, ένα θέμα έντονης διένεξης. Οι φανατικοί οπαδοί και οι πολιτικοί σύμμαχοί τους φοβούνται τη συλλογή των στοιχείων, βεβαιώνει ο Shqiptari, επειδή θα δείξει ότι οι περισσότεροι Αλβανοί είναι αθεϊστικοί ή άθρησκοι.

Γενικοί ισχυρισμοί ότι η Αλβανία είναι 70% χώρα μουσουλμάνων, γράφει ο Solidarnost, είναι βασισμένοι στην εικασία παρά στα γεγονότα. "Αυτοί οι υποθετικοί αριθμοί μας έχουν τιμωρήσει, για παράδειγμα με το ζήτημα της απελευθέρωσης των βίζα", γράφει

Ανησυχίες για απειλές για τα εδάφη της Αλβανίας είναι αβάσιμες, προσθέτει. " Είμαστε μέλη του ΝΑΤΟ, όπου τα σύνορα δεν μπορεί να τα αγγίξει κανείς".

Δήλωση της εθνικότητας και της θρησκείας στην Αλβανία (SETimes.com)

Κλέφτες καί Αρματωλοί

Στα τέλη του 18ου αιώνα, παραμονές της ελληνικής επανάστασης, δρούσαν στον ελλαδικό και τον ευρύτερο βαλκανικό χώρο πλήθος ενόπλων ομάδων, οι οποίες αποτελούνταν συνήθως από χριστιανούς αλλά και μουσουλμάνους σε κάποιες περιπτώσεις, οι οποίες αμφισβητούσαν εμπράκτως την οθωμανική κυριαρχία σε ορισμένες περιοχές της αυτοκρατορίας. Η εθνοτική ή άλλη σύνθεση αυτών των ομάδων είναι ένα ζήτημα περίπλοκο, απλώς αναφέρουμε εδώ ότι στην περίπτωση του ελλαδικού χώρου οι αρβανίτες και οι Αλβανοί συγκροτούν κι αυτοί αμιγή ή μεικτά μισθοφορικά σώματα, καθώς και κλέφτικες ομάδες. Οι ένοπλοι αυτοί καταγράφονται στην εθνική ιστοριογραφία ως …δίδυμο: κλέφτες και αρματολοί. Ως κλέφτες εννοούνται τα μέλη ένοπλων ομάδων με στοιχειώδη οργάνωση και ιεραρχία, οι οποίες επιδίδονται σε διάφορες “παράνομες” δραστηριότητες όπως ληστείες, απαγωγές, “προστασία” ολόκληρων περιοχών, επιθέσεις σε ταξιδιώτες, επιδρομές κ.λ.π. Οι επιθέσεις τους στρέφονται κυρίως εναντίον πλούσιων Οθωμανών αλλά και Ελλήνων.
OΛΟΚΛΗΡΟ ΕΔΩhttp://eranistis2.wordpress.com/2009/06/17/έέ-έ-ί-omicron/

Ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων κατά «κακούργων» Σουλιωτών

• «Ευγενείς προεστώτες και λοιποί κάτοικοι της Πάργας, σας εύχομαι και σας ευλογώ πατρικώς.

» Ένας καλός και άγρυπνος ποιμήν χρεωστεί να προφυλάττη πάντοτε τα πρόβατά του από κρημνούς, βράχους και άγρια θηρία, και τότε τα κερδίζει και τα χαίρεται· και εγώ λοιπόν ως καλός ποιμήν των λογικών μου προβάτων χρεωστώ να προφυλάττω αυτά πάντοτε από πάσαν βλάβην και απώλειαν· και άλλοτε σας έγραψα, και προφορικώς, όταν απέρασα από την πατρίδα σας, ωμίλησα και σας εσυμβούλευσα πνευματικώς και πατρικώς να τραβήξετε χέρι από τους Σουλιώτας, να μη τους δίδετε καμμίαν βοήθειαν, ούτε εις τον τόπον σας να τους δέχησθε, επειδή είναι κακούργοι και φερμανλίδες (= επικηρυγμένοι) από το δοβλέτι, και όποιος δέχεται τοιούτους κακούργους πίπτει και αυτός εις την ιδίαν οργήν του υψηλού δοβλετίου, και εις το τέλος αφανίζεται από το πρόσωπον της γης.

» Σεις όμως, η από ανοησίαν σας η ισχυρογνωμίαν σας η ξένας κακάς συμβουλάς παρακινούμενοι, δεν εδώκατέ ποτε ακρόασιν και κλίσιν εις τας πατρικάς και σωτηριώδεις δια την πατρίδα σας νουθεσίας μου· ακούτε και ακολουθάτε, ως μανθάνω, τας συμβουλάς του (σ.σ αγωνιστή Χριστόφορου) Περραιβού, ο οποίος σας απατά, δεν ηξεύρετε, ότι αυτός με κάποιον Ρήγαν Θεσσαλόν (= Φεραίον) και άλλους μερικούς παρομοίους λογιωτάτους συνεννοημένοι με τους Φραντζέζους εσκόπευον να κάμνουν επανάστασιν κατά του κραταιοτάτου Σουλτάνου; Αλλ’ ο μεγαλοδύναμος θεός τους επαίδευσε κατά τας πράξεις των με τον θάνατον, οπού τους έπρεπε, μόνος δε ο Περραιβός εσώθη δια τας ιδικάς σας αμαρτίας· λοιπόν, αν θέλητε την σωτηρίαν και ευτυχίαν σας, τραβάτε χέρι, ως προείπα, από την φιλίαν των Σουλιωτών και συμβουλάς του Περραιβού, και ζητήσατε το γρηγορώτερον την χάριν και σκέπην του υψηλοτάτου Βεζύρη (=Αλή Πασσά), την οποίαν ελπίζω να την λάβετε, επειδή, όταν ιδώ την μετάνοιάν σας, θέλει προσπέσω εις τα γόνατά του να τον παρακαλέσω να συγχωρήση τα απερασμένα σφάλματά σας, οπού αρνηθήκατε την συμφωνίαν οπού εκάμετε με την υψηλότητά του, και είμαι βέβαιος ότι δεν θα πέση κάτω ο ριτζάς μου (=η διαταγή μου)· εάν όμως μείνητε αμετανόητοι, καθώς έως τώρα, τότε ο Θεός μέλλει να σας παιδεύση δια την παρακοήν σας, και το κρίμα των φαμελιών σας ας ήναι εις τον λαιμόν σας και εις τούτον και εις τον άλλον κόσμον· εγώ το πνευματικόν και πατρικόν χρέος το έκαμα, όθεν δεν σας μένει πλέον κανένα παράπονον εναντίον μου και υγιαίνετε.

» Ιωάννινα 1801, Ιουλίου 5.

» Ιερόθεος Μητροπολίτης Ιωαννίνων

και εν Χριστώ ευχέτης.»

Μητροπολίτης Ιωαννίνων κατά «κακούργων» Σουλιωτών
Πηγή: Διαδικτυακό περιοδικό Ελέυθερη Έρευνα.