Από άρθρο τού συγκεκριμένου περιοδικού το οποίο έγραψε στα 1956 κάποιος Γ.Λάϊος.
Πρόκειται γιά επιστολή τού εξ Αργυροκάστρου Γ.Δημητρίου στα 1783 σε Αυστριακούς της εποχής.
Ο Δημητρίου αφού περιγράφει την Αλβανία καί την κατονομάζει ως Βόρεια Μακεδονία καί Ήπειρο, ο Λάϊος εκφράζει την απορία του γιά αυτή την τοποθέτηση τού Δημητρίου.
Πρόκειται γιά συνεπή θέση τού Λάϊου, ταυτόσημης με τού περιοδικού πού εκφράζει μία αξιολύπητη αντιαλβανική θέση, πασπαλισμένης με μπόλικο θρησκευτισμό καί αρχαιογραμματισμό.
Απόδειξη,πως ενώ ο προσδιορισμός «βόρειος Ήπειρος» απουσιάζει εντελώς ο Λάϊος φροντίζει να τον κοτσάρει πάνω-πάνω στο άρθρο του.
Μα αφήνοντας τον καϋμένο Λάϊο,δεν μπορεί να υπάρξει σημαντικά διαφορετική περιγραφή γιά το προφίλ τού ίδιου τού Δημητρίου.
Αρβανίτης ο ίδιος χωρίς αμφιβολία,χριστιανός(βασικό αυτό) καί συνάμα «γραμματιζούμενος» καί επομένως αρχαιόπληκτος,παίρνει θέση ως «Έλληνας»,αποδεικνύοντας γιά μία ακόμη φορά πως η γνώση της δασκαλεμένης ελληνικής γλώσσας αποτελεί καί τον προθάλαμο τού νεοελληνικού εθνισμού,όπως άλλωστε μας περιγράφει ο ίδιος ο Παύλος ο Καρολίδης.
Τα συμπεράσματα δικά σας φίλες καί φίλοι μέσα από την επιλογή κειμένων τού άρθρου.
Γιατί ειλικρινά,το μπέρδεμα της αληθούς καταγωγής καί τού διαμορφωμένου συναισθήματος πού δεν είναι, εκ πρώτης όψεως τουλάχιστον,τίποτα άλλο παρά το αποτέλεσμα της μόρφωσης της θρησκείας καί μιάς στείρας αρχαιολατρείας,δημιουργεί έναν τραγέλαφο αντιφάσεων καί προσπαθειών συγκάλυψης πού μόνο τον κλαυσίγελο προκαλούν.
Στο περιοδικό ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΕΣΤΙΑ στα 1956 δημοσιεύεται η έκθεση τού εξ Αργυροκάστρου Γ.Δημητρίου πού συμπλήρωσε στα 1783 γιά λογαριασμό των Αυστριακών.
Η έκθεση έχει τίτλο «Περιγραφή της Βορείου Μακεδονίας καί Ηπείρου» καί αναφέρεται αποκλειστικά στην Αλβανία μιάς καί Μακεδονία καί Ήπειρος ήταν οί συνηθισμένες ονομασίες της Αλβανίας κατά τη διάρκεια τού Μεσαίωνα.
Στις περιοχές λοιπόν της Αλβανίας περιλαμβάνεται καί η Τσαμουριά καί ο συγγραφέας αναφέρεται σε αυτούς είτε ως Τσάμηδες είτε ως Τόσκηδες.
Στο συγκεκριμένο στιγμιότυπο,αναφέρει ο συγγραφέας τούς Σκοδριάνους Γκέγκηδες καί μας λέει πως η αλβανική γλώσσα ομιλείτε καλύτερα από τούς Αλβανούς της Μακεδονίας καί της Ηπείρου !
Μακεδονία ο συγγραφέας εννοεί τις περιοχές των Σκοπίων. Μας λέει επίσης πως την τουρκική γλώσσα την χρησιμοποιούν μόνο εκείνοι οί Γκέγκηδες πού είναι μορφωμένοι ή έμποροι.
Οί Γκέγκηδες έχουν δικούς τους πασάδες καί απολαμβάνουν αυτόνομη διοίκηση μέσα στην οθωμανική αυτοκρατορία καί όλοι είναι άριστοι χειριστές των όπλων,ό,τι επάγγελμα καί άν κάνουν.
Στα 1783 ο εξ Αργυροκάστρου Γ.Δημητρίου στέλνει έκθεση προς τούς Αυστριακούς η οποία έχει τίτλο «Περιγραφή της Βορείου Μακεδονίας καί Ηπείρου» καί αναφέρεται αποκλειστικά στην Αλβανία μιάς καί Μακεδονία καί Ήπειρος ήταν οί συνηθισμένες ονομασίες της Αλβανίας κατά τη διάρκεια τού Μεσαίωνα.
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΕΣΤΙΑ στα 1956. Ο συγγραφέας μας λέει πως η Χιμάρα,το Δέλβινο καί η Θεσπρωτία μπορούν να συγκεντρώσουν 35.000 άνδρες οπλισμένους,οί μισοί χριστιανοί καί οί άλλοι μισοί «Τούρκοι» δηλαδή μουσουλμάνοι, πού ομιλούν όμως όλοι μόνο την αλβανική γλώσσα.
Στα 1783 ο εξ Αργυροκάστρου Γ.Δημητρίου στέλνει έκθεση προς τούς Αυστριακούς η οποία έχει τίτλο «Περιγραφή της Βορείου Μακεδονίας καί Ηπείρου» καί αναφέρεται αποκλειστικά στην Αλβανία μιάς καί Μακεδονία καί Ήπειρος ήταν οί συνηθισμένες ονομασίες της Αλβανίας κατά τη διάρκεια τού Μεσαίωνα. Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΕΣΤΙΑ στα 1956.
Γιά την Χιμάρα γράφει πως ο πληθυσμός αποτελείται από «Τουρκο-Χριστιανούς» ή «μισότουρκους ή μισοχριστιανούς» καί κάποια στιγμή αναφέρει αυτούς τούς χριστιανούς ως «Έλληνες» κατά την συνήθεια της εποχής εκείνης.
Είναι χαρακτηριστικά αυτά τα οποία αναφέρει σε άλλες παραγράφους ο συγγραφέας γιά τούς Χιμαριώτες καθώς οί ίδιοι ούτε πού νοιάζονται γιά θρησκείες καί ότι στο σύνολό τους μιλούν την αλβανική γλώσσα.
Με λίγα λόγια,ξεκαθαρίζει πως οί Χιμαριώτες είναι χριστιανοί καί μουσουλμάνοι καί αυτό εννοεί με την ορολογία πού χρησιμοποιεί.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα γιά την καταγωγή των Χιμαριωτών αναφέρει άλλωστε πως διοικούνται από δικούς τους πασάδες καί όχι Τούρκους.
Όπου «Τούρκος» βλέπε Αρβανίτης μουσουλμάνος καί όπου «Έλληνας» χριστιανός Αρβανίτης καί μάλιστα ορθόδοξος.
Καί τυχαίο δεν είναι πως με αυτή την επισήμανση αυτομάτως ουδεμία ασυμφωνία ιστορική δεν υπάρχει.
HIMARË - XIMAΡΑ
CIMERA - PROVINCIA DI ALBANIA
Giovanni Francesco Camocio,1574
