Οί γραικύλοι των ρούμ ορτοντόξ

Οί γραικύλοι των ρούμ ορτοντόξ συνεχίζουν απτόητοι να παραδίδουν ένδοξο αντιαλβανισμό με μπόλικη δόση αντιτουρκισμού,περιφερόμενοι στα διάφορα πορτάλς των «ειδήσεων».

Ο αντιαλβανισμός τους καί ο «αντιτουρκισμός» όλων αυτών των γραικύλων αποτελούν σταθερή βάση των συστηματικά αποτυχημένων «αναλύσεών» τους,πού δεν ξεπερνά τα ατράνταχτα κατ'αυτούς «επιχειρήματα» πέραν των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων.

Στο θέμα τού τελευταίου γεγονότος τού Κοσσυφοπεδίου κατά την άποψη των αλβανοφάγων αποτελεί απόδειξη «φιλοτουρκισμού» της κοσσοβάρικης κυβέρνησης.

Ακόμη καί οί ευθείες απειλές κατά τού Κοσσοβάρου πρωθυπουργού από τον Ερντογάν επειδή ο πρώτος απέλυσε έναν υπουργό καί τον διοικητή της μυστικής αστυνομίας,αποτελούν γιά τούς γραικύλους «ψιλά γράμματα».
Τι να πρωτοπεί κανείς,εδώ πρώην ένστολα διπλά πρακτοράκια παρέδιδαν τον ένοπλο ηγέτη ενός έθνους καί μετά υπερηφανεύονταν ως μεγάλοι πατριώτες.

Είναι γνωστό άλλωστε,πως ο Αλβανός ό,τι καί να κάνει,όπως καί να ενεργήσει,γιά τον γραικύλο θαυμαστή τού Πούτιν καί των παντοφλών τού Παϊσίου Εζνεπίδη,είναι χαμένος από χέρι από τις γεωπολιτικές αναλύσεις της κακιάς ώρας τού βυζαντινογραικύλου.

Την πιό μεγάλη αθλιότητα να κάνει ένας ρωμιός κατά τον ελληναρά ρωσολάγνο,δεν την κάνει ο «έλληνας» αλλά ένας «προδότης έλληνας» καί όχι συλλογικά ο ελληνικός λαός.

Στην αντίθετη περίπτωση η ευθύνη καί το συνηθισμένο ανάθεμα πέφτει συλλογικά στον «άθλιο τουρκόφιλο» Αλβανό.
Η μνήμη τού συλλογικά αμόρφωτου ρωσολάγνου γραικύλου ως γνωστόν δεν ξεπερνά σε κάθε περίπτωση τις μερικές ημέρες καί αυτό όχι προσθετικά όσον αφορά τα γεγονότα αλλά μεμονωμένα το κάθε γεγονός.

Ο κουρδισμένος εκκλησιαστικά γραικύλος είναι ανίκανος γιά οποιαδήποτε ανάλυση καί κατανόηση οποιουδήποτε γεγονότος πού βρίσκεται έξω από το πεδίο τού ενδιαφέροντός του, πού δεν είναι άλλο από τον ρασοφορεμένο κόσμο του.

Καί μετά λοιπόν από ένα ακόμα μάθημα υψηλού πατριωτισμού προς τούς «τουρκαλβανούς»,ο γραικύλος θα συνεχίσει να φυλά στην γη του ως κόρη οφθαλμού το πατρικό σπίτι τού Ατατούρκ καί θα δέχεται χωρίς καμμιά απολύτως αντίδραση την απότιση φόρου τιμής των ηγετών του στο μαυσωλείο τού ανατολίτη σφαγέα του,χωρίς τσίπα καί χωρίς ντροπή.

Ταυτόχρονα βέβαια θα συνεχίζει να τιμά με την ανάλογη ορθόδοξη συγκίνηση την «αδελφή» Ρωσία πού εξέθρεψε καί συνεχίζει να στηρίζει την σλαβομακεδονία μαζί με την «σύμμαχο» Τουρκία.

Καί μαζί με όλα αυτά,ο κάθε νέος αρχηγός τού στρατού πού εκπροσωπεί επάξια τον γραικύλο,θα συνεχίζει να περνά από τα έλληνο-αλβανικά σύνορα να πουλάει μπόλικη μαγκιά ανέξοδη συγκινώντας με τον ανυποχώρητο «πατριωτισμό» του έναν εκκλησιαστικό ιουδαιοποιημένο λαό.