ΕΛΕΥΣΙΝΑ

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

http://3gym-kerats.att.sch.gr/library/spip.php?article10 

ΒΛΕΠΕ:Βαγγέλης Λιάπης

Β'Συμπόσιο Ιστορίας-Λαογραφίας Βόρειας-Δυτικής Αττικής

http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2012/04/blog-post_6414.html

ΝΤΡΕΔΕΣ

Ας δούμε ο καλύτερος ίσως εκπρόσωπος των Ντρέδων………. Του προύχοντα, Φιλικού, επαναστάτη, βουλευτή και γερουσιαστή, Αθανάσιου Γρηγοριάδη, συγγραφέα του βιβλίου "Ιστορικαί Αλήθειαι".
"Οι ορεινοί της Αρκαδίας, ιδία δε οι Σουλιμοχωρίται, ή Ντρέδες, ουδέποτε υπέκυψαν υπό ζυγόν, ή των Ενετών, ή και αυτών των Τούρκων. Η κυρία αυτών ενασχόλησις, κατ' εκείνους τους χρόνους, ήτο η άσκηση εις τα όπλα, η θήρα, η φροντίς των ποιμνίων, η αρπαγή και ο πόλεμος, όθεν οι Ντρέδες διετέλεσαν επί πολλά έτη τα φόβητρα εις τους εν Πελοποννήσω κατακτητάς. Ήσαν οι μάλλον ανδρειότατοι, μαχιμώτατοι και ορμητικώτατοι πολεμισταί απάσης της Πελοποννήσου.
Αυτοδιωκούντο υπό είδους στρατιωτικής ομοσπονδίας και κατά φυλάς, υπό την επικυριαρχίαν της αρχαίας και ιστορικής οικογενείας των Παπατσωραίων, εχόντων την έδραν αυτών εν τη κώμη Σουλιμά. (...) Η κώμη Σουλιμά εκτίσθη κατά το έτος 1400 παρά τινος διασήμου Αλβανού Μπέη Σουλιμάν Μπέη, ελθόντος εξ Αλβανίας, μετά 1600 Αλβανών χριστιανών τσάμηδων και 200 Αλβανών γυναικοπαίδων. (...) Κείται επί υψηλού και πετρώδους βουνού προς βορράν της Κυπαρισσίας. Η κώμη αύτη, ένεκα της ορεινοτάτης τοποθεσίας της εθεωρείτο τότε φύσει οχυρά και απόρθητος, όθεν ουδέποτε πους εχθρικός επάτησεν το έδαφος αυτής. Εκ του ονόματος της κώμης Σουλιμά, ωνομάσθησαν και τα λοιπά χωρία Σουλιμοχώρα, άτινα και αυτά ποτέ δεν επατήθησαν από τους Τούρκους, ή και τους Ενετούς.
Οι Ντρέδες ήσαν (...) θρήσκοι μέχρι δυσειδαιμονίας. Ηγάπων και ετίμων υπερβολικά τους γονείς των, τους αδελφούς και αδελφάς των, ως δε και τας γυναίκας των και τα τέκνα των, τους δε γέροντας εσέβοντο υπερμέτρως. Ωμίλουν την Αλβανικήν διάλεκτον την οποίαν ωμίλουν και μετά την απελευθέρωσιν της Ελλάδος.

Πάντοτε ήσαν οπλισμένοι ως εν καιρώ μάχης, πολλάκις δε, εισερχόμενοι εις τας διαφόρους επαρχίας, ουδέποτε ηνοχλούντο παρά των Τούρκων, επειδή τους εφοβούντο.

Εν καιρώ πολεμικής περιστάσεως, οι Ντρέδες, συν γυναιξί και τέκνοις ωχυρούνται εν τη κώμη Σουλιμά και εμάχοντο δε, άνδρες και γυναίκες.

Πας Έλλην εγκληματίας, Τούρκος, ή και Αλβανός, καταφεύγων εις τα Σουλιμοχώρια, εθεωρείτο πλέον ελεύθερος από πάσης Τουρκικής καταδιώξεως. Εκ των Ντρέδων τούτων, εχρημάτισαν ουκ ολίγοι κλέφται και αρματωλοί, εξ ων περιώνυμοι υπήρξαν ο Μάρκος Ντάρας, ο Αλέξης Ντάρας, ο Ιωάννης Μέλιος, ο Ι. Ρούσης και άλλοι καταφανίσαντες ικανούς Τούρκους".

http://www.freeforums.gr/index.php?action=printpage;topic=2632.0

 

Λεξικό Κ.Χριστοφορίδη σελ.106

Προφανώς έχει να κάνει με τακτική μάχης.Οπισθοχώρηση καί ξαφνική επίθεση.Είναι η τακτική των Αρβανιτών στο Μεσαίωνα όπως αναφέρεται στον Κ.Σάθα.

http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2013/05/blog-post_7003.html

Οί Έλληνες Αρβανίτες

Για την καταγωγή των ελλήνων αρβανιτών υπάρχουν πολλές θεωρίες οι περισσότερες απο τις οποίες δεν είναι και τόσο αξιόπιστες. Η γνώση που έχουμε είναι καθαρά ιστορική και όχι επιστημονική.
Οι Αρβανίτες ξεκίνησαν απο την περιοχή του Αρβάνου (σημερινή αλβανία). Η περιοχή της σημερινής αλβανίας είναι η Ιλλυρία κοιτίδα των δωριέων. Οι Ελληνες Αρβανίτες ήθαν στην Ελλάδα πρίν απο την οθωμανική κατάκτηση και για αυτό παρουσιάζουν χαρακτιριστικά τα οποία δεν απαντούνται σε κανέναν άλλο λαό της Ελλάδας(εκτός των σφακιανών) ή της Βαλκανικής χερσονήσου.
Οι Ελληνες Αρβανίτες δεν εδέχθησαν την επιρροή της οθωμανικής κυριαρχίας στους λαούς της περιοχής στο ζήτημα της θρησκείας ή των φυλετικών επιμιξιών και κυρίως στο θέμα της κουλτούρας. Η Αρβανίτικη γλώσσα είναι η γλώσσα που μιλιόταν στην περιοχή της ιλλυρίας πρίν την οθωμανική κατάκτηση γι αυτό και διαφέρουν απο τα αλβανικά σε σημαντικό βαθμό. Είναι χαρακτιριστικό ότι οι σημερινοί αλβανοί χαρακτιρίζουν την αρβανίτικη γλώσσα ως αρχαία αλβανικά.

Τα ελληνικά αρβανίτικα απο μελέτες που έχουν γίνει περιέχουν πλήθως ομηρικών λέξεων η δε δομή της γλώσσας είναι λιτή και "βαριά". Είναι πολύ πιθανό να πρόκειται για μιά δωρική γλώσσα αρχαικού τύπου. Η κουλτούρα των αρβανιτών περιέχει μιά καθαρά δωρική ιδιοσυστασία. Λαός σκληρός, πολεμοχαρής, λιτός.
Η κύρια απασχόλησή τους ήταν η κτηνοτροφία (χαρακτιριστικό δωρικό στοιχείο) και η αγροτιά. Κοινωνία κλειστή μη δεχόμενη επιμιξίες. Οι διάφορες φατρίες είναι μιά ακόμη δωρική μορφή κοινωνικής συγκρότησης. Πάρα πολλά κοινά στοιχεία παρουσιάζουν οι έλληνες αρβανίτες με τους σφακιανούς της κρήτης και απο φυλετικής απόψεως και απο πλευράς κουλτούρας.
Είναι γνωστό ότι οι σφακιανοί προέρχονται απο τους δωριείς και κύριο χαρακτιριστικό τους είναι ότι ασχολούνται με την κτηνοτροφία καθώς επίσης το οτι είναι ανυπότακτοι και πολεμοχαρείς όπως και ότι έχουν ενδογαμική τάση. Τα ίδια ακριβώς χαρακτιριστικά παρουσιάζουν οι έλληνες αρβανίτες και ίσως και με πιό έντονο τρόπο.
Ακόμα το κύριο μουσικό όργανο της κρήτης είναι η λύρα η οποία προέρχεται απο την λέξη ιλλυρία-λύρα τόπος καταγωγής των ιλλυριών δηλαδή των δωριέων. Ενα ακόμα ενδεικτικό στοιχείο για την στενή συγγενική σχέση των σφακιανών με τους αρβανίτες είναι ότι απαντούνται επίθετα δισύλλαβα.
Ειδικά τα επίθετα των σφακιανών διαφέρουν απο τα υπόλοιπα της κρήτης πολλά απ αυτά είναι δισύλλαβα όπως των αρβανιτών. Ακόμα η ύπαρξη των φατριών-οικογενειών στους σφακιανούς είναι ένα ακόμα χαρακτιριστικό κοινό στοιχείο με τους αρβανίτες όπως και η βεντέτα η οποία στους σημερινούς αρβανίτες υπάρχει πολύ λιγότερο αντίθετα στους σφακιανούς έχει διατηρηθεί.
Ενα ακόμη χαρακτιριστικό στοιχείο μεταξύ σφακιανών και αρβανιτών είναι ορισμένα ενδυματολογικά στοιχεία θα τα λέγαμε δωρικά. Η χαρακτιριστική μαύρη ενδυμασία των σφακιανών έχει διατηρηθεί ατόφια μέχρι και σήμερα. Στους έλληνες αρβανίτες τα παλαιότερα χρόνια συναντούμε τα χαρακτιριστικά μαύρα σκουφιά χαρακτιριστικό των αρβανιτών της εποχής εκείνης.
Απο μία ατόφια μαρτυρία του προπερασμένου αιώνα αναφέρεται ότι τρείς αρβανίτες είχαν πάει σε μία μονή για να γίνουν μοναχοί. Ο ηγούμενος της μονής μόλις τους είδε κατάλαβε αμμέσως ότι ήταν αρβανίτες απο τα χαρακτιριστικά μαύρα σοκουφιά τους.

Στο Διαδύκτιο μπορεί να βρει κανείς κι άλλες πληροφορίες το αποτέλεσμα είναι ένα ότι οι Αρβανίτες πέραν κάποιας γλωσικής συγγένειας δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τους Αλβανούς.
-----
Εκτος των αλλων,οι Σφακιανοι εχουν και τα περιφημα πολυφωνικα(Ριζιτικα).Η ιστοριογραφια μας λεει,πως και μεχρι την Επανασταση,οι Σφακιανοι οπλαρχηγοι ηταν «Βλαμηδες» με καπεταναιους της Ηπειρου και Αλβανιας.Πολλα στοιχεια αποδεικνυουν την προελευση των Σφακιανων απο την Β.Αλβανια,των Γκεκηδων,οπως η Μανη.
Παντως,το συμπερασμα που βγαζει ο αγαπητος αρθρογραφος ειναι οτι οι Αρβανιτες,προς θεου δηλαδη,δεν ειναι ..Αλβανοι.Οι Αρβανιτες ηρθαν απο την Αλβανια,τα Αρβανιτικα ειναι μεσαιωνικα-αρχαια Αλβανικα,τα εθιμα ειναι Αλβανικα,τα ονοματα τους το ιδιο,αλλα οχι..καμμια σχεση.Και εν τελει ποιοι ειναι οι Ελληνες;Ολα,μα ολα τα Ελληνικα φυλα ηρθαν απο την περιοχη της Ηπειρου και Ιλλυριας-οπως οι Δωριεις,οπως λεει-,ολες οι αναφορες της αρχαιας Ελληνικης Γραμματειας αυτο λενε(οι περιφημες καθοδοι).Οι Αρβανιτες μας, παλι απο τα ιδια μερη ξεκινησαν .Το ιδιο πραγμα ζησαμε στις μερες μας,ομαδικα παλι οι Αλβανοι-Αρβανιτες να κατακλυζουν την Ελλαδα.Αυτος ενας μικρος Λαος,πηγη αστειρευτη και Ζωοδοτρα του Ελληνισμου!Καμμια χωρα δεν εχει παρουσιασει τετοια μαζικη μεταναστευση!Και φυσικα,παλι αυτη η τραγικη πορεια(με αλλους πλεον ορους και ιστορικα μετρα και σταθμα),κατευθυνση ειχε προς τον Ελληνικο Νοτο!
Εκει, σε εκεινα τα μερη της ΗπειροΙλλυριας-Αλβανιας,βρισκεται η Φυτρα του Ελληνισμου!Εκει βρισκεται η μυστικη Ψυχη του,εκει βρισκεται το ιδιο του το αιμα!
Αν τωρα,καποιοι-απο εμας και απο αυτους-δεν θελουν να το δουν,να το δεχτουν,δυστυχως ειναι μια «αλλη» ιστορια...Δυστυχως..
ΥΓ.Αληθεια..Γιατι συνεχως χρησιμοποιουμε τον ορο «Ελληνες Αρβανιτες»;Υπαρχουν δηλ.και Γαλλοι Αρβανιτες;Πολωνοι Αρβανιτες;Αλβανοι..Αρβανιτες;Οι Αρβανιτες,δεν εξυπακουεται πως ειναι Ελληνες;Η μηπως κατα βαθος,δεν ειμαστε και τοσο σιγουροι γι'αυτο;Αυτη η συνεχης επισημανση,δεν δειχνει και τοσο μεγαλη σιγουρια μεσα μας,πολυ μεσα μας.Και ειδικα απο εκεινους που συνεχως βροντοφωναζουν το «Ελληνες Αρβανιτες».Θυμιζει κατι αυτοδιαφημιζομενους μεγαλοεραστες η ολη ιστορια με τον ορο αυτο.Εκεινος που ειναι πραγματικα,δεν χτυπιεται συνεχως να αποδεικνυει κατι.Δεν του χρειαζεται..Εκτος εαν προσπαθει να πειθει συνεχως τους γυρω του,η και-κυριως-τον εαυτο του...
http://www.esoterica.gr/FORUMS/topic.asp?ARCHIVE=&whichpage=2&TOPIC_ID=9993

«Ντιπ καφάν'»

Στις 12:54 μμ, Marilina έγραψε:

ρε θεία..... το αρσούζης μα ςείπες τι σημαίνει,το αγναμάζα για΄τι δε το εξηγείς; (κομματάκι τζαναμπέτισσα με φαίνεσαι

Στις 1:16 μμ, θεία Δίκη έγραψε:

Άντε, να σε πω, να ησυχάσεις.
Θα πει πως δεν καταλαβαίνεις, πως είσαι πεισματάρα. Κάτι σαν το τζαναμπέτισσα.

Στις 4:51 μμ, Marilina έγραψε:

τότε να σε πω και γω...... ντικ καφαν (ο τόνοσ στο ν) ειναι ο ξεροκέφαλος ;

Στις 9:07 μμ, θεία Δίκη έγραψε:

Το ξέρω, βρε γιαβρί μου.
Είχαμε Θρακιώτας τσοπάνους στην Πόλη εμείς.
Εμείς το λέμε Αρναούτης.

Στις 11:24 μμ, alienlover έγραψε:

μ'αρέσει που εδώ μαθαίνω καινούριες λέξεις :):)

Στις 10:31 πμ, θεία Δίκη έγραψε:

Εσύ που μαθαίνεις καινούργιες λέξεις, μάθε πως αυτό που λέει η Μαριλίνα είναι Ντιπ καφάν' στον τονισμό δε υποφώσκει ένα τελικό γιώτα.
Για να τα μαθαίνεις σωστά.

Στις 12:48 μμ, Κοκοβιός έγραψε:

Βρε γιαγιά, Αρναούτης δεν σημαίνει Αρβανίτης? Ή μήπως ο Αρβανίτης και ο ξεροκέφαλος έχουνε καταντήσει συνώνυμα?
Ααααα, τώρα κατάλαβα γιατί το σόι μου λέει ότι έχω Αρβανίτικο κεφάλι. Επειδή είμαι πεισματάρης σαν μουλάρι, ε? Αρναούτης, ούτως ειπείν! :-)

Στις 11:30 πμ, θεία Δίκη έγραψε:

Α, γειά σου.

http://auntdike.blogspot.com/2006/01/blog-post_14.html

θεία Δίκη: Η αντιγονη

ΟΙ «ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ» ΕΠΟΙΚΟΙ ΤΟΥ 14ου ΑΙΩΝΑ (1315 – 1468)

ΟΙ «ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ» ΕΠΟΙΚΟΙ ΤΟΥ 14ου ΑΙΩΝΑ (1315 – 1468)

Όταν η Άννα Κομνηνή (γεννήθηκε το 1083) κλείστηκε σε μοναστήρι, καθώς απέτυχε να ανατρέψει τον αυτοκράτορα αδελφό της, έγραψε την «Αλεξιάδα», μια απομίμηση της Ιλιάδας στα μέτρα του πατέρα της Αλέξιου Κομνηνού. Στο κείμενο αυτό γίνεται η πιο παλιά αναφορά, που εμείς γνωρίζουμε, στο όνομα Αρβανίτης. Περιγράφεται ως Αλβανικής καταγωγής κάτοικος της αυτοκρατορίας που μιλά μη ελληνική γλώσσα. Έως τον ΙΓ’ αι. οι Αρβανίτες ζούσαν νομαδικά ως βοσκοί και κτηνοτρόφοι σε πρόσκαιρους οικισμούς στην Ήπειρο και στην Θεσσαλία. Ήταν Τόσκηδες που κατέβαιναν να ξεχειμωνιάσουν και δεν ξαναγύριζαν στις ταραγμένες από τους πολέμους πατρίδες τους. Οι πρώτοι μόνιμοι οικισμοί αναφέρονται στην Θεσσαλία το 1315. Στα 1320, είχαν πλημμυρίσει την πεδιάδα εκτός από τις περιοχές, όπου υπήρχαν κάστρα που κατείχαν Καταλανοί και Βυζαντινοί. Ζούσαν σε φάρες (πατριές). Όταν πια η Θεσσαλία δεν τους χωρούσε, άρχισαν να κατεβαίνουν προς την Φθιώτιδα. Οι τόποι ήταν ρημαγμένοι από τους αδιάκοπους πολέμους και οι Αλβανοί απλά έστηναν τα σπιτικά τους σε ερημωμένες περιοχές. Η προκοπή τους έγινε αιτία να διαδοθεί πως ήταν και πολύ καλοί γεωργοί.

Ο εποικισμός της Πελοποννήσου

Ο δεσπότης (1348 – 1380) του Μιστρά Μανουήλ Κατακουζηνός, έχοντας ανάγκη από εργατικά χέρια στην επίσης έρημη Πελοπόννησο, προσκάλεσε Αλβανούς να την εποικίσουν. Ανταποκρίθηκαν 10.000 οικογένειες, που εγκαταστάθηκαν σε χωριστούς οικισμούς και εργάζονταν στα χωράφια «για ένα κομμάτι ψωμί». Ο Κατακουζηνός αναφέρει πως ανάμεσα στους Αλβανούς του Μοριά υπήρχαν οι Μπούιοι, Μαλακάσιοι και Μεσαρίται και πως ζούσαν στα βουνά και σε δυσπρόσιτα χωριά. Ο επίσης δεσπότης (1383 – 1407) του Μιστρά Θεόδωρος Α’ κάλεσε άλλες 10.000 οικογένειες Αλβανών, καθώς οι προηγούμενοι δεν επαρκούσαν. Ο γενικός επίτροπος των δουκάτων της Ανατολικής Στερεάς Φίλιππος Νταλμό διακήρυξε πως, όποιος ήθελε να καταλάβει εγκαταλελειμμένη γη στα εδάφη του, θα είχε για δύο χρόνια «προνόμιο ασυδοσίας» (απαλλαγή από κάθε είδους φορολογία).

Οι «Αρβανίτες» της Αττικής

Πολλοί σπεύσανε, οι περισσότεροι Αλβανοί. Στα 1380, μεγάλα τμήματα του αλβανικού λαού μετακινήθηκαν νότια με αρχηγούς τον (Γκίνη) Πέτρο Μπούα Σπάτα και τον Πέτρο Λιόσια. Έφτασαν ως την Αττικοβοιωτία. Νέο ρεύμα Αλβανών μεταναστών έφτασε στην Αττική το 1402. Κάποια στιγμή, οι Αλβανοί είχαν κατακλύσει τις περιοχές Αττικής, Μεγαρίδας, Άνδρου, Νότιας Εύβοιας, Ύδρας, Σπετσών, Σαλαμίνας, Αίγινας, Αργολίδας, Κορινθίας, Ανατολικής Αχαΐας, Βόρειας Αρκαδίας, Βόρειας Καρύταινας, Πύλου, Κορώνης, Ταϋγέτου και Κάβο Μαλλιά (Βάτικα), όπως αναφέρει ο Σπυρίδων Λάμπρου. Μέσα σε ελάχιστα χρόνια, οι Αλβανοί μετανάστες είχαν γίνει «Αρβανίτες»: Χριστιανοί που μιλούσαν ιδίωμα Αλβανικό και ένιωθαν υπερήφανοι υπήκοοι της Βυζαντινής αυτοκρατορίας και Έλληνες. Άλλωστε, δεν έμειναν όλοι εργάτες. Κάποιοι, μη βρίσκοντας δουλειά παρά την πρόσκληση και τα έρημα εδάφη, έγιναν ληστές. Κάποιοι άλλοι πρόκοψαν. Στα τέλη του ΙΔ’ αι. ο γιος του Πέτρου, Ιωάννης Σπάτας, αναγορεύτηκε ηγεμόνας στην περιοχή της Αιτωλίας, γύρω από το Αγγελόκαστρο και την ομώνυμη λίμνη (παλιά Λυσιμαχεία). Έδιωξε τους Ανδεγαυούς αποίκους, κυρίευσε την Άρτα και την Ναύπακτο και απλώθηκε σε ολόκληρη την Αιτωλοακαρνανία. Το κράτος άντεξε στις Τουρκικές επιθέσεις έως τα 1450. Το φρούριο της Ναυπάκτου έως το 1499.

Τα αλβανικά αυτόνομα κράτη

Άλλοι Αρβανίτες αντιστάθηκαν τόσο σθεναρά, όταν οι Τούρκοι εισέβαλαν στην Βόρεια Πελοπόννησο (1423), ώστε ο στρατηγός τους Τουραχάν, πριν να αποχωρήσει, έβαλε και έφτιαξαν μια πυραμίδα από 800 αρβανίτικα κεφάλια. Αλλά και μετά την πτώση της Πελοποννήσου δεν υπέκυψαν. Στα 1463, η Βενετία πολεμούσε την Οθωμανική αυτοκρατορία και κάλεσε τους Έλληνες να επαναστατήσουν. Ξεσηκώθηκαν Μανιάτες, Λακεδαιμόνιοι και Αρκάδες, Έλληνες (με αρχηγό τον Μιχαήλ Ράλλη) και Αρβανίτες ( με αρχηγό τον Πέτρο Μπούα). Κράτησαν μέχρι το 1468, όταν οι δυτικοί σύμμαχοι τους εγκατέλειψαν. Η αρβανίτικη φρουρά που υπεράσπιζε το Άργος σφάχτηκε από τους Τούρκους, ενώ ο Ράλλης βρήκε φριχτό θάνατο με παλούκωμα.

http://ypeppas.blogspot.com/2007/10/blog-

post_07.html

Γιάγκουρας: Λίγη Ιστορία. Περί της καταγωγής (μου) των Αρβανιτών ...

---

Το όνομα Ράλλης είναι αρβανίτικο καί σημαίνει «σπάνιος».

Παπαλάμπραινα

At 2:01 μμ, Πάνος

Ευχαριστώ όλους - και δίνω δυο τρία στοιχεία για την προέλευση του παπα- Λάμπρου Ζέρβα, με αφορμή τα σχόλια του α.κ.β. και του Αθήναιου:

Όπως όλοι οι (Ηπειρώτες ή Αρβανίτες στην προέλευση Ζερβαίοι - αυτό χάνεται στο μύθο, από τον ενδέκατο αιώνα που συναντιέται το όνομα) που βρέθηκαν στο Μωριά, αρχικά κατοικούσαν στα Κούντουρα, στα σύνορα Αττικής -Βοιωτίας.

Όταν καταστράφηκε το χωριό (αντεκδίκηση συγγενών -θυμάτων ληστείας) άλλοι κατέφυγαν στην Ύδρα (οι γνωστοί Κουντουριώτες), άλλοι παρέμειναν στην περιοχή και ξανάχτισαν το χωριό τους και μια τρίτη ομάδα οικογενειών κατέληξε στο χωριό Αρκουδόρεμα της Αρκαδίας.

Επειδή η εν λόγω περιοχή παράγει εν αφθονία ...πέτρες, οι σκληροτράχηλοι κλέφτες -πολεμιστές -βοσκοί - μουσικοί πρόγονοί μου κατέβηκαν στην Πυλία. Μαρτυρούνται 3 αδέρφια, τα οποία εγκαταστάθηκαν οικογενειακώς σε 3 κοντινά χωριά - ένα από αυτά και το Ρωμύρι.

Όλα αυτά πρέπει να είχαν συμβεί πριν το 1800. Έτσι, όταν ο παπα - Λάμπρος βρέθηκε σε δύσκολη θέση, στα 1860, υπήρχαν στο χωριό αρκετά αδέρφια και πρωτοξάδερφα για να τον βοηθήσουν.

Αν κάποιος έχει πηγές που να ασχολούνται με αυτές τις παλιές ιστορίες, θα ήμουν υπόχρεως αν μου τις υποδείκνυε.

At 3:12 μμ, Ανώνυμος

Οπα!!! Βαράω και το τσαρούχι, φέρνοντας τη γυροβολία προς τιμή των προγόνων, προσέχοντας να μην τρακάρω με την ενσωματομένη πρόκα στη μύτη του τσαρουχιού.

Να προσθέσω ότι μια ακόμα ομάδα Ζερβαίων, έχοντας κατακλέψει την Ηπειρο την εποχή του Αλη Πασα, κυνηγήθηκε αγρίως. Κατέφυγε ως ομάδα στο Σούλι και αποτέλεσε την τρίτη σε ιεραρχία "σουλιώτικη" φάρα. Και αυτοί διασκορπίστηκαν παντού μετά την κατάλυψη του Σουλίου.

http://tamystikatoukolpou.blogspot.com/2006/03/blog-post_06.html

Παπαλάμπραινα - Τα μυστικά του Κόλπου

Σπλάντζα-Αμμουδιά(Πρέβεζα)

[PDF]

Χφο αρ

Μορφή αρχείου: PDF/Adobe Acrobat - Προβολή ως HTML
του τόπου «τα αρβανίτικα». Τα «αρβανίτικα» των Αμμουδιωτών είναι εφθαρμένη παραλλαγή της διαλέκτου των «γκέκηδων» εις την οποίαν συνεσωρεύθησαν λέξεις άλλων ...
cultureportalweb.uoi.gr/.../upload_files/1197894290_548_ATT00117.pdf

2

3

Αξίζει η επισήμανση τού συγγραφέα πως ακόμη καί μέχρι τα μέσα τού '60 υπάρχουν κάτοικοι πού δεν μιλούν την ελληνική γλώσσα.Αποτελεί φυσικά καί απόδειξη περί δήθεν των δίγλωσσων Αρβανιτών ακόμη από τις καθόδους πριν από αιώνες.

Βλέπε κάτω γιά «άσπρα φεσάκια»:

Θαυμάστε πιό κάτω ανάλυση,περί της«αφάνταστης πνευματικής καί πολιτιστικής ζημίας» πού δημιουργείται επειδή ομιλούν οί κάτοικοι τ'αρβανίτικά τους.Πού όπως λέει ο...ερευνητής,έχουν εισχωρήσει μέχρι καί...αράπικα(σουαχίλι;)!Τι άλλο συναίσθημα μπορεί να προκαλούν τέτοιες...έρευνες πέρα από λύπη. 

http://cultureportalweb.uoi.gr/cultureportalweb/upload_files/1197894290_548_ATT00117.pdf 

ΑΥΛΩΝΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

Ο Αυλώνας^[1] (παλ. Αυλών) είναι κωμόπολη της Βορειοανατολικής Αττικής. Εντοπίζεται στα ιστορικά όρια της Αττικοβοιωτίας και παλαιότερα ήταν γνωστή με το όνομα Σάλεσι ή Κακοσάλεσι. H ονομασία Κακοσάλεσι έμεινε από τα χρόνια της τουρκοκρατίας γιατί η περιοχή υπήρξε κακό πέρασμα για τους τούρκους και στην αρβανίτικη διάλεκτο η λέξη ΣΑΛΕΣΙ μεταφράζεται ως "πέρασμα". Η κοινότητα που αναπτύχθηκε στην περιοχή μετά την απόσχιση από τον Ωρωπό καταλαμβάνει έκταση 106.000 στρεμμάτων, και διοικητικά υπάγεται στη Νομαρχία Ανατολικής Αττικής.

Στην περιοχή άρχισαν να πρωτοεγκαθίστανται Αρβανίτες και πολυ αργοτερα Σαρακατσάνοι μετά την εδραίωση του ελληνικού κράτους, ενώ στα τέλη του 19ου αιώνα συνδέθηκε με το σιδηροδρομικό δίκτυο που ένωνε τη Χαλκίδα με την Αθήνα, αυξάνοντας έκτοτε τον πληθυσμό.

http://wapedia.mobi/el/Αυλώνα_Αττικής

Αρναούτης

http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2014/10/arnaoutes.html

http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2014/10/rnautlik_13.html

http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2014/08/blog-post_89.html

http://tr.wikipedia.org/wiki/Arnavutlar

http://goe.pblogs.gr/2007/09/apo-poy-bgainei-ayto-to-epwnymo-1.html

ΒΛΕΠΕ:http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2013/11/blog-post_3691.html
http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2010/02/blog-post_03.html
http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2010/04/blog-post_7197.html
http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2010/06/blog-post_1893.html
http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2010/02/blog-post_9870.html
http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2010/04/blog-post_1545.html
http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2010/12/blog-post_5885.html
http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2010/12/blog-post_09.html
http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2010/12/blog-post_630.html
http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2013/09/blog-post_1752.html
http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2010/12/blog-post_325.html
 http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2010/12/blog-post_3755.html
http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2010/12/blog-post_97.html
http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2010/12/blog-post_2212.html
http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2010/12/blog-post_6410.html
http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2010/12/blog-post_3349.html
http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2010/12/blog-post_9784.html
http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2010/12/blog-post_1980.html
http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2010/01/blog-post_7279.html
http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2013/12/a.html
http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2013/12/1867.html
http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2014/02/arnaut.html
http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2014/10/arnauta-serbia.html

Αρσινόη (Σιμίζα)

http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2012/03/m.html
Κοντά στην Αρσινόη (Σιμίζα) είναι η Σαμαρίνα που την έκτισε η αυτοκράτειρα του Βυζαντίου Θεοδώρα το 800 μ.χ. ή ο Ανδρόνικος Β ο Παλαιολόγος το 1200 μ.χ. Η λέξη Σιμίζα είναι αρβανίτικη που σημαίνει κόλλησε σαν μύγα. Ο Περιηγητής Λικ αναφέρει ότι το χωριό ήταν καλύβες με τσοπάνηδες. Διέθετε γεωργικό προμηθευτικό Συνεταιρισμό, είχε πρόβλημα λειψυδρίας και ο τόπος είναι ιδανικός για καλλιέργεια αμυγδαλιών.

• Υπήρχαν μετακινήσεις είκοσι περίπου οικογενειών (Τσοπάνηδων) στα ορεινά της Αρκαδίας.
• Από το Σιμίζα καταγόταν ο πολεμιστής του 1821 Κορμάς Ν.
• Ανατολικά του Σιμίζα πάνω στην κορυφή του Αγίου Βασιλείου υπήρχε το αρβανιτοχώρι Τζέμι.

Από το βιβλίο του Βαλυραίου συγγραφέα εκδότη βιολόγου καθηγητή Λύρα Γιάννη ¨ΔΗΜΟΣ ΙΘΩΜΗΣ¨ Ένα οδοιπορικό στο χρόνο και στο χώρο. Σελίδες176, φωτογραφίες 250, θεματικές ενότητες 2 (Ονομάτων επίσκεψις – Αειφόρος ανάπτυξη) 2005.

http://www.dimosithomis.gr/el/readText.asp?catID=19

Μπίλιζα-Θρακομακεδόνες

ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΘΡΑΚΟΜΑΚΕΔΟΝΩΝ

Ιστορικό Ένα παλιό τοπωνύμιο της περιοχής στην οποία εκτείνεται σήμερα η κοινότητα των Θρακομακεδόνων ήταν Μπίλιζα,λέξη αρβανίτικη που σημαίνει αέρηδες, πηγή ανέμων. Η Κοινότητα Θρακομακεδόνων βρίσκεται στις νότιες προσβάσεις της Πάρνηθας σε υψόμετρο 360 μ., βορειοανατολικά του Δήμου Αχαρνών, του οποίου ήταν οικισμός μέχρι το 1979 οπότε και αναγνωρίστηκε ως ανεξάρτητη κοινότητα. Έχει έκταση 3.636 στρέμματα και ο πληθυσμός της ανέρχεται σε 4.665 κατοίκους και έχει καθαρά οικιστικό χαρακτήρα. http://www.atticaeast.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1098&Itemid=382

Αρβανίτικα-Αλβανικά

ΒΛΕΠΕ:http://invenio.lib.auth.gr/record/100731/files/gri-2008-1047.pdf 

Η παλαιά πόλη

«Αν με μια παρέα περάσεις μπροστά από το Ηρώδειο και θυμηθείς ότι εκεί έπεσαν πολλά κορμιά το '21 για να υπερασπιστούν τον Σερμπετζέ,πιθανότατα όλοι θα σε κοιτάξουν με δυσφορία. Ούτε μια πινακίδα ούτε η παραμικρή νύξη: ο Παρθενώνας μετράει, τα άλλα είναι πενιχρές λεπτομέρειες. Ανάλογες αντιδράσεις έχουν οι ντόπιοι με τα ονόματα των δρόμων. Άλλο καζίκι αυτό. Καλά η οδός Πανεπιστημίου, η λεωφόρος Αλεξάνδρας, η οδός Σταδίου, η Ιπποκράτους. Αλλά τι διάβολο θυμίζει η οδός Σέκερη; Η οδός Λούκα Νίκα; Τι σημαίνει Πλάκα; Οι αθηναιογράφοι, σαν τον Καμπούρογλου, για να αποκρύψουν την αρβανίτικη λέξη (που σημαίνει «παλαιά») σκαρφίστηκαν κάποια μαρμάρινη πλάκα -αρχαία βέβαια- που έδωσε το όνομά της στην περιοχή. Έτσι ο Μπιθιγκούραςέγινε Κολοκοτρώνης (μπίθι=κώλος, γκούρα=κοτρώνα), ενώ τοΜπιθικότσης παρέμεινε αμετάφραστο (αυτός που χτυπάει τα πισινά του με τα κότσια). Στην ίδια γραμμή πάντα, όταν στην τηλεόραση ακούμε για κάποιον νεαρό ότι λέγεται «Γκουρομπάρδης», ο παλιός της παρέας μπορεί να μας θυμίσει ότι η λέξη σημαίνει «Λευκο-πετρίτης» (γκούρα=κοτρώνα, μπάρδης=λευκός)».

http://www.lifo.gr/mag/columns/2485
ΒΛΕΠΕ:Γκουραμπάρδης

Ο Φαλμεράιερ γιά τούς Αρβανίτες

2

http://tuki8eblom.blogspot.com/2009/11/blog-post_24.html

ΒΛΕΠΕ:http://ellines-albanoi.blogspot.com/2011/04/1_06.html

Ο Βαρθολομαίος απολογητής (πρώην) Παντελεήμονος

Ο Βαρθολομαίος απολογητής (πρώην) Παντελεήμονος

22/02/2010 από Po

l' orthodoxie c'est Moi!

Ο πατρ. Βαρθολομαίος προς αρχ. Ιερώνυμο στις 4.2.10 «Είναι μια επίσκεψη όχι εθιμοτυπική, η οποία προβλέπεται ή επιβάλλεται από το εκκλησιαστικό πρωτόκολλο, αλλά αδελφική, αδελφού προς αδελφό. (…). Μας συνδέουν παλαιοί αδελφικοί δεσμοί και όχι απλώς φιλικοί».

Αδελφικοί και φιλικοί μεν αλλά… …ο κ. Ιερώνυμος διάβαζε με έκπληξη στο ίδιο κείμενο ότι το Πατριαρχείο εξέφραζε «τη λύπη του και την απογοήτευσή του» επειδή η Εκκλησία της Ελλάδος παρέκαμψε το Πατριαρχείο στην υπόθεση του πρώην Μητροπολίτη Αττικής Παντελεήμονα Μπεζενίτη.»

«Τα Νέα 20-21.02.10» γράφουν: -Το Πατριαρχείο υποστήριζε ότι η Εκκλησία της Ελλάδος έπρεπε να ακολουθήσει τους εκκλησιαστικούς κανόνες. Δηλαδή να παραπέμψει τον Παντελεήμονα σε δευτεροβάθμιο εκκλησιαστικό δικαστήριο. Η Εκκλησία της Ελλάδος υποστήριζε πως από τη στιγμή που ο Παντελεήμων έχει καταδικαστεί για υπεξαίρεση χρημάτων – υπάρχει αμετάκλητη απόφαση του Αρείου Πάγου, γι΄ αυτό και καθαιρέθηκε – ο ισχύων νόμος περί εκκλησιαστικών δικαστηρίων δεν της δίνει τη δυνατότητα να επανεξετάσει την υπόθεσή του...

Τα πήρε ο κ. Βαρθολομαίος που δεν του αρέσει να αμφισβητούν την εξουσία Του….

«Μετριοπαθείς κύκλοι» (αχ, δεν τα μπορώ αυτά) αναφέρουν κομψευμένα και τονίζουν πως η πραγματική αιτία που προκάλεσε την αντίδραση του Πατριαρχείου ήταν το πληγωμένο γόητρο του Φαναρίου.

Δεν πληγώθηκε το γόητρο του Φαναριού με την απίστευτη συμπεριφορά του Παντελεήμονος Μπεζενίτη που καταδικάστηκε και βούιξε όλη η χώρα με τα καμώματά του, αλλά «θίχτηκε» που Η Εκκλησία της Ελλάδος έπραξε βάσει της αμετάκλητης απόφασης του Αρείου Πάγου.

μετά το ιστολόγιό μας φταίει.

http://roides.wordpress.com/2010/02/22/22feb10d/

Ο Βαρθολομαίος απολογητής (πρώην) Παντελεήμονος [2]

http://roides.wordpress.com/2010/02/23/23feb10c/