«Αν με μια παρέα περάσεις μπροστά από το Ηρώδειο και θυμηθείς ότι εκεί έπεσαν πολλά κορμιά το '21 για να υπερασπιστούν τον Σερμπετζέ,πιθανότατα όλοι θα σε κοιτάξουν με δυσφορία. Ούτε μια πινακίδα ούτε η παραμικρή νύξη: ο Παρθενώνας μετράει, τα άλλα είναι πενιχρές λεπτομέρειες. Ανάλογες αντιδράσεις έχουν οι ντόπιοι με τα ονόματα των δρόμων. Άλλο καζίκι αυτό. Καλά η οδός Πανεπιστημίου, η λεωφόρος Αλεξάνδρας, η οδός Σταδίου, η Ιπποκράτους. Αλλά τι διάβολο θυμίζει η οδός Σέκερη; Η οδός Λούκα Νίκα; Τι σημαίνει Πλάκα; Οι αθηναιογράφοι, σαν τον Καμπούρογλου, για να αποκρύψουν την αρβανίτικη λέξη (που σημαίνει «παλαιά») σκαρφίστηκαν κάποια μαρμάρινη πλάκα -αρχαία βέβαια- που έδωσε το όνομά της στην περιοχή. Έτσι ο Μπιθιγκούραςέγινε Κολοκοτρώνης (μπίθι=κώλος, γκούρα=κοτρώνα), ενώ τοΜπιθικότσης παρέμεινε αμετάφραστο (αυτός που χτυπάει τα πισινά του με τα κότσια). Στην ίδια γραμμή πάντα, όταν στην τηλεόραση ακούμε για κάποιον νεαρό ότι λέγεται «Γκουρομπάρδης», ο παλιός της παρέας μπορεί να μας θυμίσει ότι η λέξη σημαίνει «Λευκο-πετρίτης» (γκούρα=κοτρώνα, μπάρδης=λευκός)».