«Παιδιόθεν καί εξ απαλών ονύχων,ού μην αλλά καί πατρόθεν καί από πάππου καί των άλλων προγόνων,την Αλβανίαν εμάθομεν να θεωρούμε επαρχία ελληνικήν...τούς δε Αλβανούς Έλληνας γνησιωτάτους καί ελληνικωτάτους»(Λουκάς Μπέλλος)
«Η διαίρεσις ημών Αλβανών καί Ελλήνων διευκολύνει το κράτος άλλων.Μίαν ημέραν εξυπνήσαντες,θα ίδωμεν αίφνης ότι απωλέσθημεν,νομίσαντες ότι αναγεννώμεθα»(εφημερίς «Νεολόγος» αριθ.φ.617,Κων/πολη 1870)
«Ελλάς άνευ Αλβανίας καί Αλβανία άνευ Ελλάδος ουδέν γενναίον δύνανται να επιτελέσωσιν εν τη Χερσονήσω τού Αίμου»(Νεοκλής Καζάζης)
«...Οί Έλληνες είνε Αλβανοί καί οί Αλβανοί είνε Έλληνες»(Βλάσης Γαβριηλίδης,ιδρυτής καί διευθυντής της εφημερίδος «Ακρόπολις»,1883)
«Όπου υπήρχον Αλβανοί άποικοι,έμειναν καί ζώσι σήμερον άθικτοι,αμόλυντοι,αδελφοί Έλληνες πάντες,υπερήφανοι διά τούτο..»(Αντώνιος Δ.Κεραμόπουλος)
«Ευγνωμοσύνης καθήκον,πολιτισμού υποχρέωσις ήτο,οί νεώτεροι Έλληνες ελευθερωθέντες τού τυρρανικού ζυγού καί ανεξάρτητον έθνος αποτελέσαντες να στρέψωσιν το βλέμμα των περί τα περί εαυτούς ομογενή φύλα καί τον εκπολιτισμόν τούτων,αν όχι την απελευθέρωσιν,μία των κυρίων ενασχολιών των να έχωσιν.Εκείνο δε, πέριξ τού οποίου πάσα μέριμνα Κυβερνητική καί ιδιωτική έπρεπε να περιστραφεί,είναι η Αλβανία,ο ιπποτικός εκείνος τόπος όστις διά των ανδρείων τέκνων του,τα μάλα συνετέλεσεν είς την απελευθέρωσιν τού τμήματος τούτου της Ελλάδος..»(Κων/νος Χ.Βάμβας)
«Επί των οροπεδίων της Αλβανίας απαντώνται πλείστοι νομάδες καί ποιμένες λαοί,παρ' οίς ανευρίσκονται Ομηρικά έθη καί ήθη καί έθιμα.Εν τη Αλβανία πολλαί σκηναί της Ιλιάδος καί της Οδυσσείας αλλά καί της Αινειάδος διαδραματίζονται πολλά ολίγον αυταίς παραλάσσουσαι»(ελληνική εφημερίς της Ρουμανίας «Δεκέβαλος» 1874,αρ.2 καί 7)
Ευχαριστώ όλους - και δίνω δυο τρία στοιχεία για την προέλευση του παπα- Λάμπρου Ζέρβα, με αφορμή τα σχόλια του α.κ.β. και του Αθήναιου:
Όπως όλοι οι (Ηπειρώτες ή Αρβανίτες στην προέλευση Ζερβαίοι - αυτό χάνεται στο μύθο, από τον ενδέκατο αιώνα που συναντιέται το όνομα) που βρέθηκαν στο Μωριά, αρχικά κατοικούσαν στα Κούντουρα, στα σύνορα Αττικής -Βοιωτίας.
Όταν καταστράφηκε το χωριό (αντεκδίκηση συγγενών -θυμάτων ληστείας) άλλοι κατέφυγαν στην Ύδρα (οι γνωστοί Κουντουριώτες), άλλοι παρέμειναν στην περιοχή και ξανάχτισαν το χωριό τους και μια τρίτη ομάδα οικογενειών κατέληξε στο χωριό Αρκουδόρεμα της Αρκαδίας.
Επειδή η εν λόγω περιοχή παράγει εν αφθονία ...πέτρες, οι σκληροτράχηλοι κλέφτες -πολεμιστές -βοσκοί - μουσικοί πρόγονοί μου κατέβηκαν στην Πυλία. Μαρτυρούνται 3 αδέρφια, τα οποία εγκαταστάθηκαν οικογενειακώς σε 3 κοντινά χωριά - ένα από αυτά και το Ρωμύρι.
Όλα αυτά πρέπει να είχαν συμβεί πριν το 1800. Έτσι, όταν ο παπα - Λάμπρος βρέθηκε σε δύσκολη θέση, στα 1860, υπήρχαν στο χωριό αρκετά αδέρφια και πρωτοξάδερφα για να τον βοηθήσουν.
Αν κάποιος έχει πηγές που να ασχολούνται με αυτές τις παλιές ιστορίες, θα ήμουν υπόχρεως αν μου τις υποδείκνυε.
At 3:12 μμ, Ανώνυμος
Οπα!!! Βαράω και το τσαρούχι, φέρνοντας τη γυροβολία προς τιμή των προγόνων, προσέχοντας να μην τρακάρω με την ενσωματομένη πρόκα στη μύτη του τσαρουχιού.
Να προσθέσω ότι μια ακόμα ομάδα Ζερβαίων, έχοντας κατακλέψει την Ηπειρο την εποχή του Αλη Πασα, κυνηγήθηκε αγρίως. Κατέφυγε ως ομάδα στο Σούλι και αποτέλεσε την τρίτη σε ιεραρχία "σουλιώτικη" φάρα. Και αυτοί διασκορπίστηκαν παντού μετά την κατάλυψη του Σουλίου.
http://tamystikatoukolpou.blogspot.com/2006/03/blog-post_06.html
Παπαλάμπραινα - Τα μυστικά του Κόλπου