Ο ΠΡΩΤΟΧΟΡΕΥΤΗΣ ΤΟΥ ΤΣΑΜΙΚΟΥ
Το ήξερα ότι είμουνα ανεπίδεκτος μαθήσεως , αλλά αυτό είχε παραπάει.Ο γυμναστής με αγριοκοιτούσε συνέχεια .Μα χορός με 13 βήματα και εκεί κάπου στην μέση ένα χοροπήδημα που έπρεπε να γίνει με το σωστό πόδι την κατάλληλη στιγμή και με το απαραίτητο λεβέντικο παράστημα.Αδύνατον.Το χοροπήδημα μου έβγαινε πάντα μα πάντα πριν ή μετά από το κανονικό .Και από λεβεντιά ούτε σταγόνα , αφού τα μάτια μου ήταν καρφωμένα στα πόδια των συμμαθητών μου μήπως και καταφέρω να αντιγράψω τα βήματά τους.Τίποτα , απογοήτευση.Αισθανόμουνα κάτι σαν προδότης του έθνους κράτους Ελλάς που αποκαλυπτόταν σε κεντρικό λύκειο της Αθήνας Ίσως να μην είχα το άκουσμα , να μην είχα τον ρυθμό αυτόν μέσα μου.Στο σπίτι εξ άλλου δεν ακούγαμε ποτέ δημοτική μουσική.
Πρωτοχορευτής στην τσέπη μας
Όταν επιτέλους τέλειωσε η δοκιμασία και έφτασα στο σπίτι έτρεξα στο παλιό και έγκυρο λεξικό του Δημητράκου και έψαξα στο λήμμα τσάμικος : η-ο δημ. Ο ανήκων ή αναφερόμενος εις τους Τσάμηδες , ο των Τσάμηδων : τσάμικος (χορός) ο αρβανίτικος , φρ.μτφ. μας έγινε τσάμικος ταμπάκος (έγινε υπεράγαν οχληρός) Αυτό με καθησύχασε αρκετά ώστε να αποποιηθώ την αυτοκατηγορία του εθνοπροδότη .Πέρισυ το καλοκαίρι μάλιστα που βρέθηκα σε κάποιο τοπικό πανηγύρι σε νησί της άγονης γραμμής με τους άλλους συντρόφους του καλοκαιρινού <κοινόβιου> το απετόλμησα. Οι όργανοπαίχτες κάναν ένα 15λεπτο διάλειμμα στα νησιώτικα τραγούδια γιά να παίξουν και στεργιανά.Αποφάσισα να βιώσω την εμπειρία του τσάμικου.Φρόντισα βέβαια να βρίσκομαι ανάμεσα σε δύο φίλες από την Ιρλανδία και το Βέλγιο , που σημειωτέον βρισκόντουσαν γιά πρώτη φορά στην Ελλάδα , έτσι ώστε η δικιά τους άγνοια να καλύψει την δικιά μου αδυναμία στην αποστήθηση κινήσεων.Περιτό να σας πω ότι στο τέλος του 15λεπτου με έσωζε μόνο ο συνωστισμός .
