ΜΑΝΗ (Ετυμολογία)

Η ονομασία της Μάνης,καθώς υποστήριξαν πρώτοι οί Κανελίδης καί Φουρίκης,έχει Αρβανίτικη την προέλευση.Προήλθε από την Αρβανίτικη λέξη Μ'-ν,πού σημαίνει Μουριά (Φουρίκης: Περιοδικό «Αθήνα» Τ. 40 1928 ),Μ ε ν (το ε αμυδρά),Μ έ νι (Μάνη).
Ακολουθούν καί οί άλλες ετυμολογικές εκδοχές πού έχουν μέχρι τώρα υποστηριχθεί:
1)Σύμφωνα με μιάν εκδοχή,η ονομασία της Μάνης,προήλθε από την Λατινική Manus πού σημαίνει χέρι.
2)Σύμφωνα με μιάν άλλη,προήλθε από το Ιταλικό Ammainare,πού σημαίνει «χειρίζομαι τα πανιά,τα ιστία καραβιού».

Η εκδοχή της Αρβανίτικης προέλευσης,έχει υπέρ αυτής:
α) Το γεγονός,ότι πραγματικά η Μάνη καί ο Μωριάς,ήσαν στα υστεροβυζαντινά χρόνια,τόπος παραγωγής μετάξης καί καλλιεργούνταν πολλές Μουριές.
β)Η παρουσία των Αρβανιτών στην Μάνη την εποχή της ονοματοδοσίας της,καθώς είδαμε(Βλπ.«Η Μάνη καί οί Μανιάτες»τού Δ.Ν.Μέξη).
γ)Η ύπαρξη αυτού τού ονόματος καί σε άλλα Αρβανίτικα μέρη,πού δεν έχουν σχέση με το χέρι καί τα ιστία των δύο πρώτων ετυμολογικών εκδοχών(το όνομα Μάνη λέει ο Κανελίδης υπήρχε καί σε άλλα μέρη της Ελλάδας λ.χ. στα Γρεβενά).
δ)Η ονομασία η μάλλον η μετονομασία της Πελοποννήσου σε Μωρηά η Μωρέα,πού σημαίνει την Μουριά,δείχνει πως το νέο όνομα της Πελοποννήσου,δεν είναι παρά η Ελληνική μετάφραση τού Αρβανίτικου Μ ε ν.Με το άρθρο του ο καρπός της μουριάς,προφέρεται Μ ά νη (το α αμυδρά).Καί Μ ά νεα= η μουριά.
ΒΛΕΠΕ:ΜΑΝΗ-ΜΑΝΑΣΣΗ-ΜΑΝΕΣΙ