Σωτήρης Δημητρίου(Ντιάλιθ'ιμ,Χριστάκη)

ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ                                                   ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Photo: © E.KE.BI, 2001. Σταφυλίδου Βιογραφικό σημείωμα Ο Σωτήρης Δημητρίου (1955-) γεννήθηκε στη Θεσπρωτία. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Ντιάλιθ'ιμ, Χριστάκη
…Χωρίς υπερβολή κρύβεται ένας μικρός θησαυρός πίσω από τον τίτλο αυτόν που δεν είναι παρά η φράση από ένα αρβανίτικο νανούρισμα μαζί με το όνομα αυτού που νανουρίζεται. Ο Σωτήρης Δημητρίου γεννήθηκε στην Ήπειρο, στην Πόβλα Θεσπρωτίας και μεγάλωσε στην Ηγουμενίτσα, Φέρνει ακούσματα παρόμοια μέσα του. Το σπουδαιότερο, κουβαλάει και καταθέτει τον ταραγμένο ψυχισμό ενός κόσμου κάποιων περιοχών, που είτε βρέθηκε ξεριζωμένος σε τόπους εχθρικούς προς αυτόν είτε πάλευε να επιζήσει μέσα στη σκληρότητα των δικών του τόπων.
Οι ήρωες του Σωτήρη Δημητρίου δεν ανήκουν ποτέ στη λεγόμενη εύτακτη κοινωνική πραγματικότητα, αυτή που ορίζει και ορίζεται από νόρμες κανόνες και προκαθορισμένους ρόλους. Παλεύουν με νύχια και δόντια να διασώσουν το προσωπικό τους πάθος, ό,τι ορίζει το ένστικτό τους, πάντα σωματικοί και ποτέ διανοητικοί, έτοιμοι να καταστραφούν και να καταστρέψουν. Άνθρωποι της οδύνης που ξεπερνούν τα όρια, γι' αυτό κατακριτέοι και δαχτυλοδεικτούμενοι. Άνθρωποι της πιο μεγάλης μοναξιάς, αυτή που γεννάει η εκτός κοινωνίας συμπεριφορά. Άνθρωποι που σου κόβουν την ανάσα καθώς παρακολουθείς την αγωνία και την απελπισία τους, αλλά και τη δύναμη να φτάνουν μέχρι τον πάτο. Κι όλα αυτά, δοσμένα με μια απαράμιλλη αμεσότητα, με μια γλώσσα κοφτή, ρωμαλέα και μια περιγραφή που δεν καταναλώνεται σε άσκοπες λεπτομέρειες αλλά γνωρίζει να αφήνει στον αναγνώστη τα περιθώρια να νιώθει και να συμπληρώνει τη δική του ιστορία.
Έλενα Χουζούρη
Ποιήτρια, κριτικός λογοτεχνίας
Περιοδικό ΕΝΑ, 7-11-1990
Ντιάλιθ' ιμ, Χριστάκη
Το "Ντιάλιθ' ιμ, Χριστάκη" του γενικού τίτλου, είν' η τραγική ιστορία νεαρής Αρβανίτισσας που παντρεύεται Ηπειρώτη φούρναρη, ενώ δεν τη θέλει η οικογένειά του. Υφίσταται τα πάνδεινα κι όταν γεννάει παιδί, αυτό βγαίνει άρρωστο, μογγολικό. Θα της πεθάνει, κι αυτή θα ξεσπάσει στον τάφο του "σε λόγια αγάπης, αναθέματα, νανουρίσματα", στ' αρβανίτικα: Παιδάκι μου, Χριστάκη….
Στο τέλος, "βρήκαν τρόπο και την έβαλαν σε ίδρυμα"… Αδιέξοδα και άλλα διηγήματα, τελειώνουν με εγκλεισμούς σε ιδρύματα κι αυτά ή μ' αυτοκτονίες. Ακόμα κι ορισμένα, γεμάτα έντονο ερωτισμό, εμπεριέχουν το δηλητήριο, την απελπισία, τη σκιά του θανάτου - μια χρεοκοπία των πάντων.
Το σπουδαίο, ωστόσο, με τον Δημητρίου είναι η γραφή του. Ασθμαίνουσα, καλπάζουσα, "σωματική" βγαίνει από σπλάχνα κι αγγίζει κατευθείαν τα σπλάχνα. Κι ο λόγος κοφτός, άμεσος, μεστός, απέριττος, ρέων, πλούσιος στη λιτότητά του. Σημειώνουμε λοιπόν το όνομα - και περιμένουμε τη συνέχεια.
Κώστας Σταματίου
Κριτικός λογοτεχνίας
Εφημ. ΤΑ ΝΕΑ, 16-1-1988
www.greece2001.gr/writers/SotirisDimitriou.html
Σωτήρης Δημητρίου - Έκθεση βιβλίου της Φραγκφούρτης 2001 - Ελλάδα ...

Σάμος,Αρβανίτες

ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΑ OΝΕΙΡΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΠΛΑΤΑΝΟ

Κοινή διαπίστωση είναι πως σε κάθε ηλικία υπάρχει ένα όνειρο που πεθαίνει και ένα που πάει να γεννηθεί. Αλήθεια πόσα όνειρα κάναμε όταν ήμασταν παιδιά που αργότερα τα είδαμε να μην εκπληρώνονται! Η απογοήτευση που μας κυρίευσε πολλές φορές ήταν αβάσταχτη, αλλά παρηγορούμασταν με την ιδέα πως είχαμε πολλά ακόμη χρόνια στην ατζέντα της ζωής μας και μπορούσαμε να δοκιμάσουμε ξανά και ξανά. Αργότερα, σαν έφηβοι, ενήλικοι και γέροντες ακόμη, νιώσαμε απογοήτευση μόλις διαπιστώσαμε πως απλά "ονειρευτήκαμε" και ξυπνήσαμε χωρίς κάτι να έχει απομείνει από αυτά! Όλοι μας ωστόσο ηθελημένα ή άθελά μας, ονειρευόμαστε. Ακόμη κι όταν μαύρα σύννεφα σκεπάζουν τον ουρανό, πιστεύουμε πως το βράδυ, σηκώνοντας τα μάτια μας προς τα πάνω εκεί που βρίσκεται ο θρόνος του Δημιουργού, θα τον δούμε κατάγιομο από αστέρια μικρά ή μεγάλα που θα μας κοιτούν περίεργα σαν να λένε, πόσο μικροί και τοσοδούλικοι είμαστε. Τα όνειρα, μας επισκέπτονται ακόμη και στο ξύπνιο, παίζοντας μαζί μας αλλόκοτα και ακαταλαβίστικα πράγματα, που άλλα μας τρομάζουν και άλλα απλά μας διασκεδάζουν. Τα όνειρα, δεν είναι προνόμιο μόνο των ανθρώπων. Κάθε ζωντανός οργανισμός ονειρεύεται. Τα όνειρα δεν επισκέπτονται μόνο τις νεαρές ηλικίες, καθώς το φάσμα τους αγκαλιάζει όλους όσοι αναπνέουν κι η καρδιά τους χτυπά ακόμη και... αρρύθμιστα. Τα μεγάλης ηλικίας άτομα καθώς ξαναμωραίνονται ζητούν πολλά, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να γίνονται ως και «νήπια στη γνώση και τους τρόπους» κατά ευαγγελική ρήση. Θέλουν αγκαλιές, φιλιά και έμπρακτη απόδειξη αγάπης. Ονειρεύονται πως ξαναγίνονται παιδιά, ερωτεύονται, κάνουν ανέξοδα ταξίδια στο πέλαγος της φαντασίας όπου σε κάποιο υπήνεμο λιμανάκι συναντούν ως και τον έρωτα που στα χρόνια της νιότης, τους είχε ξεγλιστρήσει... Υπάρχουν επίσης κι οι πνευματικοί λεγόμενοι άνθρωποι που κάνουν τους ήρωες των γραπτών σεναρίων να ονειρεύονται, συμπαρασύροντας και τους εαυτούς τους. Από τον κανόνα αυτό, δε θα αποτελούσα προσωπικά εξαίρεση. Ονειρεύομαι ακόμη και στο ξύπνιο μου, καθώς ευρισκόμενος πίσω από το μικρόφωνο του Ράδιο ΙΩΝΙΑ, πιστεύω πως όλοι όσοι με ακούν είναι φίλοι και κανείς δε μου την έχει στήσει, έτσι που να με περάσει γενεές δεκατέσσερις, σε περίπτωση που η κριτική μου ξεπεράσει τα εσκαμμένα... Ακολουθήστε με λοιπόν σήμερα σε ένα όνειρο μοναδικό για μένα και μοιραστείτε τα αισθήματα και συναισθήματα που θα με καταλάβουν και μετά βαθμολογήστε με χωρίς οίκτο... Όταν λοιπόν πριν δυό χρόνια άνοιξα τον υπολογιστή μου κι άρχισα να γράφω το βιβλίο με τίτλο ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΑΡΒΑΝΙΤΩΝ, ονειρεύτηκα και τι δεν ονειρεύτηκα... Είδα τα γραφόμενά μου να ανασταίνουν έναν υπεράνθρωπο! Τον πρόσεξα την ώρα που ντύνονταν με πολύχρωμη χλαμύδα μπροστά στην οποία υπήρχε το όνομα του βιβλίου μου: ΠΑΝΩ ΚΑΙ ΚΑΤΩ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ - ΠΑΝΔΡΟΣΟ ΜΕΣΟΓΕΙΟ- ΤΟΥ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΥ ΧΘΕΣ! Είδα τέσσερις άντρες με παραφουσκωμένα πορτοφόλια να με πλησιάζουν και να μου προτείνουν την κλωνοποίησή του σε εκατοντάδες πανομοιότυπους... Ο «αετός» της φαντασίας, που εκείνοι οι οποίοι ασχολούνται με το γράψιμο την έχουν αρκετά ανεπτυγμένη, με πήρε στις φτερούγες του και μ' έφερε εκεί ψηλά στο Πάνω χωριό, αφήνοντάς με κάτω από τον αειθαλή πλάτανο! Καθώς βρέθηκα μόνος τρόμαξα. Σκέφτηκα να κάνω μια βόλτα στο χωριό. Η ιδέα με αποζημίωσε καθώς το βρήκα πεντακάθαρο, ασπρισμένο και εύτακτο. Απ' όπου περνούσα οι κάτοικοι με χαιρετούσαν με καλοσύνη κι απροσποίητη ευγένεια. Πέρασα και απ' τη μεγάλη πλατεία του Αγίου Δημητρίου. Την είδα γεμάτη τραπέζια και καθίσματα. Πήγα να τα μετρήσω κι όταν έφτασα στα πεντακόσια σταμάτησα. Είδα να με υποδέχονται ο πρόεδρος του χωριού, η Σταματία, η Μαρία και τα άλλα μέλη του δραστήριου συλλόγου Πανδρόσου. Κείνη την ώρα νόμισα πως βρισκόμουν μεταξύ φανταστικού και πραγματικού... Μετά είδα τον χώρο να γεμίζει και να ξεχειλίζει από κόσμο, που αψηφώντας την απόσταση ανηφόρισε μέχρι'κει για να τιμήσει τα δυό χωριά που γιόρταζαν την ιστορία τους εκείνη τη βραδιά. Χαζεύοντας τον κόσμο που μαζεύονταν είδα να καταφθάνει ο βουλευτής, οι δύο αντιδήμαρχοι του Πυθαγορείου, νομαρχιακοί και δημοτικοί σύμβουλοι, ο Επιτελάρχης του στρατού κι άλλοι πολλοί. Ονειρεύτηκα πως στήθηκε πάνελ και δίπλα μου ότι κάθισε η λογοτέχνης, συγγραφέας η χειμαρρώδης στο λόγο Κούλα Καραμηνά που -άκουσον άκουσον- θα παρουσίαζε λέει το βιβλίο μου, που 'χε πάρει τη θέση των κλωνοποιημένων γιγάντων! Κοιτάζοντας το πλήθος, αναζητούσα δικά μου άτομα και ειδικά την επί μία δεκαετία στενή μου συνεργάτισσα και συνάδελφο Μαργαρίτα Ικαρίου και τον φίλο πατέρα της με τον οποίο η γνωριμία μας ανάγεται στα παιδικά μας χρόνια! Τους εντόπισα και χαμογέλασα με ικανοποίηση... Είδα τους συναδέλφους μου να τους εκπροσωπεί ο Χάρης Ζαβουδάκης που με τη κάμερά του απαθανάτιζε την τελετή. Είδα την οικογένειά μου να συμμετέχει στη χαρά μου, είδα φίλους, γνωστούς και αγνώστους. Μέσα στην παραζάλη της ευχαρίστησης που 'νιωθα αναζήτησα τον Δημήτρη Ταμβακλή, τον αφηγητή των ιστοριών που κατέγραψα, αλλά πουθενά δεν υπήρχε. Η θλίψη που με κατέλαβε δεν πρόκαμε να καθυποτάξει τα άλλα συναισθήματά μου, καθώς είδα τη γυναίκα του Περσεφόνη, τη μικρότερη κόρη του Γεωργία, το γαμπρό του Κώστα, το γιό του Μανώλη, τα εγγόνια του και τους άλλους συγγενείς του! Το όμορφο αυτό όνειρο που το 'βλεπα πια με ορθάνοιχτα μάτια, δεν είχε ωστόσο τελειωμό! Άκουσα τον πρόεδρο του χωριού να μας καλωσορίζει, όπως και την πρόεδρο του συλλόγου. Είδα τον βουλευτή και φίλο μου Θαλασσινό να σηκώνεται όρθιος και σαν άριστος χειριστής του λόγου να πλέκει το εγκώμιό μου, λέγοντας λόγια που με έκαναν να κοκκινίζω. Άκουσα να παίζει η ορχήστρα του στρατού και είδα τον κόσμο να χορεύει. Παρατήρησα τους καλεσμένους μας να γεύονται λαχταριστούς λουκουμάδες, φρεσκοψημένες τηγανίτες, τυροπιτάκια, μεζεδάκια, να πίνει ούζο και κρασί Αρβανίτικο, να γεύεται καλοψημένα σουβλάκια και τόσα άλλα. Στο τέλος, πήγα να μιλήσω κι εγώ, όμως τα λόγια δεν έβγαιναν με τίποτε απ' το στόμα μου! Προσπάθησα, ξαναπροσπάθησα, αλλά μάταιος κόπος! Πάνω στην ταραχή μου κι ενώ το κοντέρ του ονείρου μου με πληροφορούσε πως ο νους μου έτρεχε με 150 και μάλιστα σε κατοικημένη περιοχή, τα χρειάστηκα! Έκανα απεγνωσμένες προσπάθειες να μιλήσω αλλά τίποτε! Κάποια στιγμή ξύπνησα! Ήμουν μούσκεμα στον ιδρώτα. Άναψα το φως! «Ησύχασε, ησύχασε, όλα θα πάνε καλά» μου 'πε με φωνή που μόλις ακουγόταν η συμβία μου. Πράγματι, όλα πήγαν καλά εκείνη τη λογοτεχνική βραδιά της Κυριακής 30 Αυγούστου εκεί στην Πάνδροσο, τους Πάνω Αρβανίτες... Σαμιακός τύπος, Μόνιμες στήλες - Καφές - γράφει ο Νώντας Βαλεοντής ΒΛΕΠΕ:Λέκκα(Σάμος)

Kαπετάν Ζαχαριάς

http://www.mani.org.gr/kzaharias/arthra1998/17_kargakos.htm

Δράκοι καί η παράδοση της Δρακοκτονίας

2

3

4

5

6

7

8

9

10

http://www.myrtidiotissa.gr/index_files/alejakis.htm

ΒΛΕΠΕ:Άγιοι Γεώργιοι-Αρβανία-Κρούϊα

Από τούς Αρβανίτες το φιλί της Ζωής

Οικογένειες Σούτσου καί Γκίκα

ΣΚΕΝΤΕΡΜΠΕΗΣ:Ο Δράκος της Αλβανίας

http://www.multilingualarchive.com/ma/enwiki/el/Skanderbeg  

Ο Δράκος της Αλβανίας

http://translate.google.gr/translate?hl=el&langpair=en%7Cel&u=http://www.roman-catholic-saints.com/skanderbeg.html 

Βolla

http://translate.google.gr/translate?hl=el&langpair=en%7Cel&u=http://www.albanian.com/v4/showthread.php%3Ft%3D22857 

BΛΕΠΕ:Shtriga

Arnold-Arnont-Arnaut Paole

(Bλέπε γιά Medvedia πού απ'ότι μας λέει η βικιπαίδεια δεν πρέπει να συνδέεται,εμείς όμως βλέπουμε άμεση σχέση)

http://www.vampirerave.com/member_articles2.php?entry=524

(βλέπε εδώ)

BΛΕΠΕ:1)https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3k0H72A_g1mG4ksUEqRa2Mer5hnpqB1f7GiWfCPyUj7Qrj_5GAvZmL0ljDV9yxePKznikNmRHlbV63o80BWYE-uP6bAuBDRTuRV0KB1ZeUDesdjvUNf7dYhjNIzov7-NRQM6a_kn2mMA/s1600/015.jpg

2)https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzuMTj5lju1QBk1-ohEM5-WwfvpSxjc3h1e07qRWn4hVsu1YEsfY8pawGOcmywJ8_iQijKItSyjQPpsQrJT3PDRzMCDvd1L89q8QoUrKribYAYvh4WOpGj5Xg5gVDcMlCBbYrs7Nj2cyM/s1600/016.jpg

3)https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOv4YtIKld4p6yBJLOPbK3LqYatZvDakM-XFu7neqlrvVnJsRYgitGBflevoXjL2BgqLS-KvCtGes2IzqC5GjoxAfzpRoH5RfZTxvFJMm61rjUgytDZ4Bipjd2RSN8HzCbmLrDAb2yEQQ/s1600/017.jpg

4)https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlNuwKFa5OGZnlQbZSb5VoqeFYSvcOpKny-wjTry7XNP7Ngg5892V6kUdPDAsbiVL7tK5CzmLxtg1bMTtPeTmjPoXdjIM9Sb9s7snc8IxkMgf9_7GbPC49VN64T30a7dIevEadf7gGcCA/s1600/018.jpg

5)https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEGK9bBmcixlx_NH8EMMOCBJ4sRsXphYJC6Bvs5MPxvKHka-42NxHKzi-X4at7bBRVUrJivkiIbXlsoPuUPCLVTKUrBc-Djv3CfuU79b62WLmuZwPfAY6rUJPETmcnjc4SvrIRImj5cLU/s1600/019.jpg

6)https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgztn6kD8cbW5J7p2EdpcA_hqZ9TfwLfhKBvfsNFnPpGStuMoYGyNaAE_mVkOJkQKYpb7hL8SV5ahMTfbPWAqrAyxyEpqmFm8YzgCNiztxstMFxZ5UjCdOECOc5MxRzfCj3_mii4Ncypt4/s1600/020.jpg

7)https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-K7UwHcTLpVfVFvKLc0h0A4X1XNHvU7NAcGGBBqdlg8M4epbLamRMWHBP3sCYEm_Tm6DCZyF4RKz6FYXJLV1yOLvC-Oaj0E2xlwXvYK63jl5aahUBxbRUF-u3uS2G3cplMJTiaeWoIYY/s1600/021.jpg

8)https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgx1VaaEG7cKwLpFSZN-kPgfklKoaGqgk46qrZ3Yd5YMoZvjAVqEH3C5Epogkqw_ZXV1dZrY1QPKlw5gKrGhmzLm-XtQtMCoo4d5tktUvqRVfVzbCM1dGuvQE2w-jpUgYRDx4h4Jumk05w/s1600/022.jpg

9)https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjMOy3wAvZxrpEJ1ye30kpMVE9YGyDGC5_RhcbrwPLRS3eMKswDW9nZ6tuCnZeuS0ohxbjXQ1soZtLgh4jGUPGXdgtSA5RyNrZp9IYLHrIe6JciHTDX0eR1XlMxhkGint4yIOQmkXbtv8/s1600/023.jpg

9)https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgU5VUCP2f9_Tv6MBBMuPVsM1bQVJCR4G4LN-BYdd9rfl47__7-bDK8A0pJ9oVBSa-kNT9j6uZ0sZjglPOSyV_Qd_-m6VqRzF4kSwWf0qhTcEEbuM901vlLyVIGmpJb89yJArPKoeKv63Y/s1600/024.jpg

10)https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1nym7kXutK3kFoRXgV0jE2lZgmFUV6m_ZL4WzAs4Iqw6ba6wWAarkTUfmLOam7HTHQ1zMoRBWeC3XGw2Fk5WOaG6zMb-peZkeFaR6rNCjoMDIYv_KFA1C5vqq69CYczmaHlpan6cmYWw/s1600/025.jpg

 Από:http://ellines-albanoi.blogspot.com/2010/07/blog-post_18.html

«ΜΑΛΕ ΒΡΑΣΕ»

(06/08/09)

Ερανιστής

Είναι αρβανίτικης προέλευσης η συγκεκριμένη φράση. Το μάλε προέρχεται από το mal-i: το βουνό και το βράσε από το vras: θάνατος. Δηλαδή, θα μπορούσε να αποδοθεί ως «στο βουνό γίνεται θανατικό». Στη νεοελληνική έχει περάσει ως φράση που σημαίνει αναστάτωση, αναταραχή, αναμπουμπούλα. Στην αρβανίτικη διάλεκτο υπάρχει η φράση - προτροπή προς συμπλεκόμενους «Ν' μάλι βράε!» που κατά λέξη σημαίνει «στο βουνό σκότωσε!», αλλά στην ουσία προτρέπει τον υποστηριζόμενο «χτύπα στο ψαχνό!».
Για την ιστορία τη λέξη βρας χρησιμοποιεί και ο, κατά το ήμισυ Υδραίος, Εγγονόπουλος στο «Μπολιβάρ» και την ερμηνεύει λανθασμένα πυρ, καθώς δεν γνώριζε αρβανίτικα. Οι Υδραίοι και Σπετσιώτες ναυμάχοι του '21 έδιναν το παράγγελμα βρας - θάνατος στους κανονιοβολιστές και όχι πυρ το οποίο στην αρβανίτικη είναι ζιαρμ.

(07/08/09)

Mes

Εν αρχή ήταν οι Ιλλυριοί, πολεμικός λαός που κατοικούσε στην περιοχή που τώρα λέγεται Αλβανία. Οι Βυζαντινοί όταν άρχισαν να χάνουν τη μπάλα, εκεί προς την παρακμή τους, έδωσαν κίνητρα στον λαό αυτό να κατέβει κατά κάτω για να προστατεύει ουσιαστικά τα εδάφη. Οι Ιλλυριοί, πολεμικός λαός που κατοικούσε στην περιοχή που τώρα λέγεται Αλβανία. Οι Βυζαντινοί όταν άρχισαν να χάνουν τη μπάλα, εκεί προς την παρακμή τους, έδωσαν κίνητρα στον λαό αυτό να κατέβει κατά κάτω για να προστατεύει ουσιαστικά τα εδάφη τους.

Οι Ιλλυριοί που λέτε παιδιά, ήταν πολύ κλειστοί ως λαός, συνεπώς έφτιαξαν μικρούς πυρήνες, όπου παντρεύονταν μεταξύ τους και με τους άλλους απλά... πολεμούσαν. Μιλούσαν την γλώσσα τους και, επειδή δεν άφηναν και καναν άλλο να παρεισφύσει στα ενδότερά τους, η γλώσσα έμεινε εκεί στην αρχαία εποχή (η ένταξη σε αυτή ελληνικών όρων ήταν αργή και βασανιστική). Τούρκοι δεν τους πλησίασαν. Δεν το χαν πολύ με την κουλτούρα σο η γραπτή τους παράδοση δεν ξέρω αν υπάρχει ή αν υπάρχει θα είναι ελάχιστη. Οι γύρω γύρω Έλληνες τους έλεγαν αρβανίτες.

Δηλαδή ήταν τόσο κλειστοί οι άνθρωποι, που μέχρι τις αρχές του αιώνα υπήρχαν χωριά όπου μιλούσαν ακόμα αρβανίτικα, ενώ αρκετές γυναίκες (που δεν πήγαιναν σχολείο) δεν ήξεραν ελληνικά, τουλάχιστον όχι γραφή. Αρβανιτοχώρια έχει σε πολλές περιοχές της Αττικής, Βοιωτίας, Κορινθία και στην Ύδρα είχε κόσμο.

Οι Αλβανοί είναι κατά πάσα πιθανότητα επίσης απόγονοι των αρχαίων Ιλλυριών, που έμειναν εκεί στα πατρώα εδάφη τους, και η γλώσσα τους εξελίχθηκε διαφορετικά. Βέβαια επειδή παίζει κοινή ρίζα, βλέπει κανείς να έχει μαζευτεί όλο το Αλβαναριό σε περιοχές όπως τα Μεσόγεια κλπ όπου τσάτρα πάτρα λένε κανα τσιμπέν και κανα μούτι με κεπ και καταλαβαίνονται, (λέμε τώρα...)

Τα ανωτέρω είναι γενικές διατυπώσεις μπορεί να έχουν και ανακρίβειες αλλά σε γενικές γραμμές κάπως έτσι είναι τα πράγματα. Ο Ερανιστής τα ξέρει καλύτερα προφ οπότε μπορεί να μας πει και τίποτα επιπλέον. Αατά.

ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΗ Η ΦΡΑΣΗ«ΕΔΩ ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΜΑΛΕ-ΒΡΑΣΕ η ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΜΑΛΕ ΒΡΑΣΕ».ΜΑΛ-Ε=ΒΟΥΝΟ ΒΡΑΣ=ΦΟΝΟΣ,ΣΚΟΤΩΜΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΕΝΙΚΑ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ.ΔΗΛΑΔΗ ΕΠΙ ΛΕΞΕΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ «ΟΤΙ ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΜΑΛΕ -ΒΡΑΣΕ,ΕΓΙΝΕ ΧΑΜΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ,ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΚΟΤΩΜΟΣ,ΟΠΟΥ ΦΥΣΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΗ ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ Η ΦΡΑΣΗ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΟΥΣΕ ΣΕ ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΕΣ ΕΠΟΧΕΣ ΠΡΟΣΕΛΑΒΕ ΚΑΙ ΑΛΛΗΓΟΡΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ,ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΜΠΟΥΜΠΟΥΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΦΑΣΑΡΙΑ.ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΘΕΙ ΚΑΙ Η ΦΡΑΣΗ «ΕΝ ΒΡΑΣΜΩ ΨΥΧΗΣ»,ΚΑΙ Η ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΕΝΝΟΙΩΝ ΚΑΙ ΡΙΖΩΝ.ΔΙΟΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ«ΒΡΑΣ»(Ο ΦΟΝΟΣ) ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ Ο ΒΡΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ!

www.slang.gr/lemma/show/male-brase_8698/

Ορισμοί για: μάλε-βράσε - slang.gr

ΟΙ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΟ '21

Οι Αρβανίτες της Αττικής και η συμβολή τους στην εθνική παλιγγενεσία

Του Θεοδωρου Παγκαλου

Λίγο πριν από την Επανάσταση, στα 1815, στην Αθήνα κατοικούσαν 7 χιλιάδες χριστιανοί και 3 χιλιάδες μουσουλμάνοι σύμφωνα με τον Pouqueville. Από τους 7 χιλιάδες χριστιανούς οι 4 χιλιάδες ήταν αρβανίτες και προέρχονταν από όλα τα χωριά της Αττικής. Είχαν εγκατασταθεί μεταξύ Πλάκας και Μακρυγιάννη.

Το 1821, δεύτερη μέρα του Πάσχα, οι Τούρκοι της Αθήνας συνέλαβαν 12 Αθηναίους προκρίτους ως ομήρους επειδή υποψιάζονταν ότι οι ραγιάδες θα επαναστατούσαν. Η αρχική τους απόφαση ήταν να σφάξουν όλους τους χριστιανούς αλλά η εναντίωση του Χαλήλ Εφέντη, κατή (δηλαδή δικαστή), το απέτρεψε.

Στις 25 Απριλίου 1821, σύμφωνα με τον Διονύσιο Σουρμελή, αγωνιστή και αυτόπτη μάρτυρα, συγκεντρώθηκαν στο Μενίδι (Αχαρνές) 1.200 χριστιανοί. Προέρχονταν από τη Χασιά (Φυλή) με αρχηγούς τον Μελέτη Βασιλείου και τον Μήτρο Σκευά, από το Μενίδι με αρχηγό τον Αναγνώστη Κιουρκατιώτη, από τα Μεσόγεια με αρχηγό τον Ιωάννη Δάβαρη και από την Αθήνα με αρχηγό τον Δήμο Αντωνίου.

Απελευθέρωσαν την Αθήνα

Υπό την ηγεσία του Μελέτη Βασιλείου οι επαναστάτες μπήκαν στην Αθήνα και την ελευθέρωσαν. Σήμερα έξω από το δημαρχείο της Φυλής μπορεί κάποιος να δει το άγαλμά του να ατενίζει ακόμα τους συγχωριανούς του, δείχνοντας τον δρόμο του χρέους και της περηφάνιας.

Τον Σεπτέμβριο του 1821 εβδομήντα παληκάρια από τη Χασιά υπό την ηγεσία του Μήτρου Σκευά και του Αναστασίου Λέκκα πολέμησαν εναντίον 500 Τούρκων (πεζών και ιππέων) υπό την ηγεσία του Ομέρ Βρυώνη. Σ’ αυτήν τη μάχη κινδύνεψε να χάσει τη ζωή του ο τρομερός πασάς. Ετσι πήρε την απόφαση και εγκατέλειψε την Αθήνα λέγοντας «αν 70 άνθρωποι με ενίκησαν και με έκαμαν να κινδυνεύσω την ζωήν μου, τι θέλει γίνει, αν συσσωματωθώσιν εις 1.000».

Η μετέπειτα πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους απελευθερώθηκε από τους Αρβανίτες της Αττικής, μια πολεμική φυλή ορθόδοξων χριστιανών με τα δικά της ήθη και έθιμα, τον δικό της πολιτισμό, τη δική της γλώσσα. Μια φυλή που ποτέ δεν προσκύνησε τους Τούρκους και ποτέ δεν έκανε ειρήνη μαζί τους. Εμαθαν να ζουν με το μαχαίρι στα δόντια για να υπερασπίζουν την τιμή και τη ζωή τους -και αυτή ήταν η σειρά προτεραιότητας- από τους Τούρκους κατακτητές που δεν γνώριζαν νόμο και δεν είχαν μπέσα.

Οι Αρβανίτες της Αττικής που άλλοι τους αποκαλούν «δωριείς του σύγχρονου ελληνισμού», άλλοι τους θεωρούν Ηπειρώτες και άλλοι Αλβανούς που εποίκησαν την Αττική τον 10ο-11ο αι. μ.Χ., ήταν εκείνοι που σήκωσαν τα όπλα τα ιερά για τον μεγάλο αγώνα υπέρ πίστεως και πατρίδας — τα αναφέρω με τη σειρά που τα αναφέρει ο Κολοκοτρώνης στον περίφημο λόγο του της Πνύκας.

Πιστοί στη μεγάλη ελληνική ιδέα, διψασμένοι για ελευθερία, οι Αρβανίτες της Αττικής όπως και όλων των ελληνικών χωρών, πρωταγωνίστησαν στην Επανάσταση, ανήκαν και εκείνοι στη μεγάλη γενιά των Ελλήνων που άλλαξαν για πάντα την ιστορία του έθνους μας προσφέροντας στον Ελληνισμό, έπειτα από 4 αιώνες, ανεξάρτητη κρατική υπόσταση.

Ιστορία των οικογενειών

Δεν είμαι ιστορικός για να μπορώ να εκφέρω τεκμηριωμένη ιστορικά άποψη. Είμαι όμως Αρβανίτης και γνωρίζω την ιστορία της δικής μου οικογένειας, όπως και οι περισσότεροι Αρβανίτες της Αττικής. Ας μην ξεχνούν οι αναγνώστες ότι σε αντίθεση με την Αθήνα, η περιφέρεια Αττικής κυριαρχούνταν ώς πρόσφατα -και σε πολλές περιπτώσεις συνεχίζει να κυριαρχείται- από χωριά που οι ρίζες τους πάνε πολύ πίσω και εκεί οι οικογένειες γνωρίζονται καλά μεταξύ τους.

Από την πλευρά του πατέρα μου, ο Γιαννάκης Μελέτης (Χατζημελέτης) είχε την ύψιστη τιμή να βρεθεί στο πλευρό του Γ. Καραϊσκάκη ως υπαρχηγός του. Για όποιον κάνει τον κόπο να ρωτήσει θα μάθει πολλές ιστορίες από όλα τα αρβανίτικα χωριά για τους τοπικούς καπετάνιους και τα παλικάρια που πολέμησαν για την ελευθερία της πατρίδας μας.

Ο Γ. Βλαχογιάννης στην ιστορική του ανθολογία διασώζει μια μικρή διήγηση όπου σε συνεδρίαση της Βουλής, όταν τα αίματα είχαν ανάψει, ένας παλιός αγωνιστής του ’21 απευθύνθηκε στους πρωταγωνιστές του επεισοδίου στα αρβανίτικα για να σταματήσει η διχόνοια. Και σταμάτησε.

Τα αρβανίτικα ήταν η γλώσσα που μιλούσε ο Κουντουριώτης, πρωθυπουργός της Ελλάδας, η Μπουμπουλίνα, ο Μπότσαρης, οι Σουλιώτες και πολλοί άλλοι. Ηταν η γλώσσα που ήξερε και καταλάβαινε ο Καραϊσκάκης, ο Αντρούτσος και πολλοί άλλοι αγωνιστές της Επανάστασης.

Στη μικρασιατική εκστρατεία του 1919-1922 οι Λιοσιώτες Αρβανίτες πολεμούσαν με δικό τους μπαϊράκι. Δεν υποχώρησαν ούτε βήμα, έπεσαν μέχρι τον τελευταίο. Μόνο όταν το ξέρουμε αυτό καταλαβαίνουμε εκείνο το σκοτεινό βλέμμα των Αρβανιτών της Αττικής που περιγράφει ο Τίτος Αθανασιάδης στα «Παιδιά της Νιόβης». Στα ηρώα των χωριών μας ο κατάλογος των νεκρών του 1922 είναι μεγαλύτερος από όλα τα άλλα χωριά της Ελλάδας σε σχέση με τον πληθυσμό μας.

Σημαντική παρουσία

Οι Αρβανίτες βέβαια δεν έχουν σημαντική παρουσία μόνο στο μεγάλο βιβλίο των τιμημένων νεκρών του έθνους μας. Εξίσου σημαντική παρουσία έχουν στα γράμματα, τις επιστήμες και στις δομές του νέου κράτους, ιδιαίτερα καταλαμβάνοντας υψηλά στρατιωτικά και πολιτικά αξιώματα.

Η 25η Μαρτίου είναι η ημέρα ανάστασης του γένους μας. Είναι η ημέρα που το ελληνικό έθνος απέκτησε ξανά ένα δικό του ανεξάρτητο κράτος. Οπως περιγράφει και στη «Βαβυλωνία» του ο Βυζάντιος, αυτό το ελληνικό έθνος δεν μιλούσε την ίδια γλώσσα, δεν είχε τα ίδια έθιμα, αλλά είχε την ίδια πίστη, την ίδια αίσθηση ότι αποτελεί μια ξεχωριστή κοινότητα, την ίδια αντίληψη ότι έχει τη δική του ταυτότητα πέρα και πάνω από τις διαφορές και τις πολυποίκιλες επιμέρους γλωσσικές και πολιτισμικές κοινότητες που το συναποτελούσαν. Αλλά περισσότερο απ’ όλα αυτό το έθνος ήθελε να είναι ένα, ενιαίο και αδιαίρετο, έθνος με δική του πολιτική υπόσταση και κυριαρχία. Και αυτή η πολιτική υπόσταση και κυριαρχία είναι θεμελιωμένη στην ιστορία, στη γλώσσα και κυρίως στο αίμα των ηρώων που θυσιάστηκαν στους αγώνες για την Ελευθερία και την Ανεξαρτησία μας.

ΚΥΡΙΕ ΠΑΓΚΑΛΕ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ.ΤΩΡΑ ΤΑ ΓΡΑΦΕΤΕ ΚΑΠΩΣ ΧΑΛΑΡΑ.ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥΣ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΚΡΥΨΕΙ ΤΙ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ.ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ ΔΗΛ.ΚΥΡΙΕ ΠΑΓΚΑΛΕ.«ΑΛΛΟΙ ΘΕΩΡΟΥΝ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ..».ΤΡΟΜΑΡΑ ΜΑΣ,ΦΟΒΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ..ΚΑΙ ΤΟ ..ΚΟΣΤΟΣ

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_24/03/2007_220696

kathimerini.gr | Οι Αρβανίτες της Αττικής και η συμβολή τους στην ...

ΣΚΕΝΤΕΡΜΠΕΗΣ(σχόλια)

Ανιστοριτε,ο μπαμπας του Σκεντερμπει ηταν ο Γκιον,Ιλλυριος ηγετης της κεντρικης Αλβανιας,ενω ο ιδιος γεννηθηκε στην Ντιμπρα(ΑΛΒΑΝΙΑ!!!!!!).ΑΥΤΑ ΕΔΩ ΤΑ ΛΕΕΙ Ο GIBBON(ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ,ΕΝΩ Ο ΜΑΡΙΝ ΜΠΑΡΛΕΤΙ(ΒΙΟΓΡΑΦΟΣ ΤΟΥ ΣΚΕΝΤΕΡΜΠΕΙ,ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΩΣ "ΔΡΑΚΟΣ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ".ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΟΡΥΑΙΟΥΣ ΙΣΤΟΡΙΟΓΡΑΦΟΥΣ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ,ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΩΣ ΗΤΑΝ ΑΛΒΑΝΟΣ

Αλβανοελληνα , 27/03/09

• 
• -2
• 
• 

ΠΡΙΝ ΠΟΛΕΜΙΣΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ ΕΙΧΕ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΟΘΩΜΑΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ.ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΤΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΕΞΗΣ ΤΙΤΛΟ-"ΛΟΡΔΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ,Ο ΑΛΒΑΝΟΣ"-.ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΔΕΙΞΕΙ ΚΑΤΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΣΚΕΝΤΕΡΜΠΕΙ,ΑΛΛΑ ΤΟΥ ΕΔΩΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ ΓΙΑΤΙ ΠΑΡΟΜΟΙΑΖΕ ΤΙΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΑΡΕΤΕΣ ΤΟΥ ΣΚΕΝΤΕΡΜΠΕΙ ΜΕ ΑΥΤΕΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ!!!!ΕΠΙΣΗΣ ΠΟΛΕΜΙΣΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΟΥΓΓΡΩΝ,ΤΩΝ ΣΕΡΒΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ!!!!ΑΥΤΑ ΕΔΩ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ ΟΙ ΚΟΡΥΦΑΙΟΙ ΙΣΤΟΡΙΟΓΡΑΦΟΙ.ΕΣΥ ΤΩΡΑ ΑΝ ΛΕΣ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΙΣΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΤΙ ΝΑ ΠΟΥΜΕ,ΩΡΑΙΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ,ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΗ

Αλβανοελληνα , 27/03/09

• 
• +0
• 
• 

βρε ηλιθιε μαλακα.Η Κρουγια δεν εχει σχεση με την βορεια ηπειρο,βρισκεται μεταξυ της κεντρικης αλβανιας και των τιρανων(ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΒΟΡΕΙΑ ΗΠΕΙΡΟ.Και ας υποθεσουμε πως ηταν ο παππους του ελληνας.Η γιαγια του ομως ηταν αλβανιδα.Δηλαδη,μπορουμε να υποθεσουμε πως ηταν ελληνοαλβανος(παρολο που πουθενα δεν αναφερεται οτι ειχε ελληνικες ριζες,εκτος απο μεμονομενες περιπτωσεις.Ο πατερας του ομως γεννηθηκε και περασε τη ζωη του στην κεντρικη αλβανια.Ο Σκεντερμπεη ηταν ΑΛΒΑΝΟΣ-απεδρασε με 300 αλβανους απο τους τουρκους και δεν επεστρεψε στην ελλαδα(ωραιος ελληνας...αχχααχχα,αλλα πηγε στην κρουγια της κεντρικης αλβανιας.Εκει επι πολλα χρονια,πολεμισε για την αλβανια(ποτε δεν βοηθησε την ελλαδα ομως.Ειναι εμφανεστατο,πως ο σκεντερμπεη αισθανοταν και ηταν αλβανος,διοτι εαν ηταν ελληνας θα γυριζε στην "πατριδα του"(μαιμου πατριδα εδω που τα λεμεκαι θα πολεμουσε για την απελευθερψση της ελλαδας.Ας μην λεμε οτι μας βολευει

alvanoellinasPAOK , 07/04/09

• 
• +0
• 
• 

Η εθνική ελληνική ενδυμασιά, η φουστανέλα, είναι αλβανικής προέλευσης.
Το ίδιο και ο εθνικός ελληνικός χορός, το τσάμικο.
Πληθώρα από ελληνικά δισύλλαβα ονόματα έχουν αλβανική ρίζα, όπως, Τρίμμης που σημαίναι γενναίος.
Πολλοί ήρωες του 21 ήταν αλβανικής καταγωγής. Μην ξεχνάμε και τους αρβανίτες!


Όλοι οι Έλληνες ζούνε σε μια ιστορική φρεναπάτη. Αντί να απολαμβάνουν και να χαίρονται τις πολιτιστικές τους ομοιότητες με τους γειτονικούς τους λαούς, καίνε τον εγκέφαλό τους με τέτοιες εθνικιστικές επάρσεις και ανοησίες.


Τι άλλο θα δω απόψε!

ΚΑΛΑ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ..ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΤΟΣΟ ΜΠΕΡΔΕΥΤΕΙ.ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΛΥΠΑΣΑΙ.ΓΙΑΤΙ ΞΕΡΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΙ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΕΧΟΥΝ.ΤΕΤΟΙΑ ΛΥΣΣΑΛΕΑ ΜΑΝΙΑ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΞΗΓΗΘΕΙ;ΤΕΤΟΙΑ ΜΑΝΙΑ ΝΑ ΠΕΙΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ...ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΙΟ «ΓΝΗΣΙΟΙ».ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΛΛΗΝΕΣ.ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΟΠΩΣ ΤΟ ΕΝΝΟΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΤΟ ΠΕΡΑΣΟΥΝ.

Greektube - ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΗΡΩΑΣ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ

ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ

Μάρκος Μπότσαρης (1788-1823) ήρωας της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.

21 Αυγούστου 2008

”…Μεγάλος θρήνος έγινε μέσα στο Μεσολόγγι. Το Μάρκο παν’ στην εκκλησιά, το Μάρκο παν’ στον τάφο. Εξήντα παπάδες παν’ μπροστά και δέκα δεσποτάδες. Κι από κοντά Σουλιώτισσες πάνε μοιρολογώντας. Σηκώσου απάνω, Μάρκο μου, και μη βαριά κοιμάσαι. Πώς να σηκωθώ, μωρέ παιδιά, και πως να αναβλέψω; Έχω μολύβι στην καρδιά, και βόλια στο κορμί μου. Κι ανάμεσα στο στήθος μου είμαι μαχαιρωμένος…”
Μάρκος Μπότσαρης ήταν Αρβανίτης ήρωας της Ελληνικής Επανάστασης του 1821,από τους λίγους αγωνιστές της Ελευθερίας που προτιμούσαν το κοινό συμφέρον από το προσωπικό όφελος. Μια φυσιογνωμία υψηλού ήθους. .Για την ανδρεία που έδειξε στις μάχες κατά του Χουρσίτ Πασά και στην υπεράσπιση του Μεσολογγίου κατά την πρώτη πολιορκία, η προσωρινή κυβέρνηση του έστειλε δίπλωμα Στρατηγού.
Η τιμητική αυτή διάκριση προκάλεσε τη ζήλια των άλλων οπλαρχηγών και ακούστηκαν παράπονα εναντίον του. Τότε ο Μάρκος, πήρε το δίπλωμα, το ‘σκισε σε μικρά κομμάτια μπροστά τους και, σκορπίζοντάς τα στον αέρα , είπε σ’ εκείνους που παραπονιόνταν:

“…Αύριο θα ξαναγίνει πόλεμος. Κι όποιος σταθεί άξιος , παίρνει το δίπλωμά του από τους Τούρκους…”

Μάρκος Μπότσαρης
Γεννήθηκε στο Σούλι και ήταν ο δεύτερος γιος του Κίτσου Μπότσαρη, μιας από τις επιφανέστερες μορφές του Αγώνα. Ύστερα από την πτώση του Σουλίου, πήγε στην Κέρκυρα μαζί με άλλους Σουλιώτες όπου κατατάχτηκε ως υπαξιωματικός στο ηπειρωτικό σώμα που συγκρότησαν οι Γάλλοι. Το 1814 έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρίας.
Αρχικά ο Μάρκος Μπότσαρης, μαζί με τον θείο του Νότη, αγωνιζόταν στο πλευρό των σουλτανικών δυνάμεων εναντίον του τυράννου της Ηπείρου, του Αλή Πασά, επειδή είχαν πάρει την υπόσχεση ότι θα ξαναγυρνούσαν στην πατρίδα τους. Βλέποντας ότι οι Τούρκοι αθετούσαν την υπόσχεση τους, όταν ο Αλή Πασάς πολιορκήθηκε από τα σουλτανικά στρατεύματα στα τέλη του 1820, ο Μπότσαρης ήρθε σε συνεννόηση μαζί του και ζήτησε τον επαναπατρισμό των Σουλιωτών, με αντάλλαγμα να βοηθήσουν τον Αλή στον αγώνα εναντίον των στρατευμάτων του Σουλτάνου, πράγμα που έγινε.
Πρώτη του επιτυχία ήταν η νίκη στους Καμψάδες και στα Πέντε Πηγάδια και η κατάληψη των φρουρίων της Ρηγιάσας και της Ρινιάσσας. Ακολούθησαν οι νικηφόρες μάχες στο Κομπότι της Άρτας (3 Ιουλίου 1821) και στην Πλάκα, που του έδωσαν τον τίτλο του αρχιστράτηγου της Δυτικής Στερεάς Ελλάδας. Μάλιστα το γεγονός αυτό προκάλεσε την αντιζηλία των άλλων οπλαρχηγών κάτι το οποίο εξόργισε τον Μπότσαρη, ο οποίος μπροστά τους έσκισε το χαρτί του διορισμού του λέγοντας:
”Όποιος είναι άξιος παίρνει το δίπλωμα αύριο μπροστά στον Εχθρό”. Αυτή η μεγαλοπρεπής πράξη του αποδεικνύει την ανιδιοτέλειά του και την αγάπη του για την πατρίδα.
Επίσης έλαβε μέρος στη μάχη του Πέτα που κατέληξε σε καταστροφή, ενώ βρέθηκε μεταξύ των υπερασπιστών του Μεσολογγίου στην πρώτη του πολιορκία στα τέλη του 1822, όπου παρασύροντας τους Τούρκους σε πλαστές συνομιλίες έδωσε χρόνο στους πολιορκημένους να ενισχύσουν τις οχυρώσεις. Το καλοκαίρι του 1823 προσπάθησε να ανακόψει το δρόμο στα τουρκαλβανικά στρατεύματα που επέδραμαν προς την δυτική Ρούμελη.
Σαν σήμερα τη νύχτα της 21ης Αυγούστου το 1823 , επικεφαλής 350 Σουλιωτών, επιτέθηκε κατά των 4.000 Αλβανών του Μουσταή Πασά της Σκόδρας, που είχαν στρατοπεδεύσει στο Κεφαλόβρυσο του Καρπενησίου. Παρά τον αρχικά ελαφρύ τραυματισμό, συνέχισε να πολεμάει και κατάφερε να νικήσει τον Μουσταή. Aν και τραυματισμένος, προσπάθησε να ανεβεί στο μαντρότοιχο αλλά όμως μια τουρκική σφαίρα τον βρήκε στο μέτωπο και έπεσε νεκρός.
Κηδεύτηκε στο Μεσολόγγι και ο θάνατος του θρηνήθηκε ως εθνική απώλεια.Τότε οι Σουλιώτες, αν και νίκησαν, διέκοψαν τον αγώνα, παρέλαβαν τα λάφυρα και τον αρχηγό τους και πήγαν στο Μεσολόγγι όπου τον ενταφίασαν.
Μάρκος Μπότσαρης έμεινε στην ιστορία για την ανδρεία του και τη σημαντική συμβολή του στον Αγώνα για την ανεξαρτησία των Ελλήνων και δίκαια θεωρείται εθνικός ήρωας. Πολλοί Φιλέλληνες που επισκέφθηκαν την Ελλάδα, θαύμασαν την ανδρεία του Μπότσαρη, ενώ πολλοί ποιητές έγραψαν ποιήματα γι’ αυτόν.
Ο Fitz-Greene Halleck, Αμερικάνος ποιητής, έγραψε ένα ποίημα με τίτλο “MARCO BOZZARIS”, ενώ ο Ελβετός ποιητής Juste Olivier έγραψε επίσης ένα ποίημα-έπαινο προς τιμήν του, το 1825. Επίσης ο εθνικός ποιητής της Ελλάδας, ο Διονύσιος Σολωμός, αφιέρωσε μία από τις ωδές του στο Μάρκο Μπότσαρη.
Ο γιος του, Δημήτριος Μπότσαρης, ο οποίος γεννήθηκε το 1814, έγινε στρατιωτικός και διατέλεσε υπουργός Στρατιωτικών το 1859 και 1866-1877, ενώ οργάνωσε το Μετοχικό Ταμείο Στρατού.Πέθανε στις 17 Αυγούστου 1871 στην Αθήνα.
Η κόρη του Μπότσαρη, Κατερίνα “Ρόζα” Μπότσαρη, ήταν στην υπηρεσία της Βασίλισσας της Ελλάδος Αμαλίας.
Η προτομή του κοσμεί την κεντρική πλατεία Καρπενησίου και το μνημείο του το Κεφαλόβρυσο

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ » Blog Archive » Μάρκος Μπότσαρης (1788-1823 ...

ΑΝΤΕΜ ΚΑΙ ΧΑΜΕΖ ΓΙΑΣΑΡΙ

http://www.youtube.com/watch?v=dQTAfC8HSUc&feature=player_embedded

                     http://www.youtube.com/watch?v=3lkfjFu2C84&feature=player_embedded

                   http://www.youtube.com/watch?v=R-zQdf2lsRQ&feature=player_embedded

TON MAΡΤΙΟ ΤΟΥ 1998 Ο ΑΝΤΕΜ ΓΙΑΣΑΡΙ ΚΑΙ 17 ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΚΟΤΩΘΗΚΑΝ ΠΕΡΙΚΥΚΛΩΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥΣ ΑΡΝΟΥΜΕΝΟΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΟΘΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΣΕΡΒΟΥΣ.ΕΠΕΣΑΝ ΜΕΧΡΙ ΕΝΟΣ ΠΟΛΕΜΩΝΤΑΣ ΜΕΧΡΙΣ ΕΣΧΑΤΩΝ.Ο ΑΝΤΕΜ ΓΙΑΣΑΡΙ ΚΑΙ Ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΤΟΥ HAMEZ EINAI EKEINOI ΠΟΥ ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΝ ΤΗΝ ΝΕΑ ΑΛΒΑΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΣΕΡΒΩΝ.ΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΘΥΜΑΤΑΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΔΕΙ ΤΟΤΕ ΣΤΑ ΔΕΛΤΙΑ ΕΙΔΗΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ,ΤΑ ΠΤΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΣΤΟΙΒΑΞΕΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΤΕΜ ΓΙΑΣΑΡΙ,ΟΤΑΝ ΤΟΠΟΘΕΤΟΥΣΑΝ ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΔΙΠΛΑ ΣΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΣΥΝΤΟΠΙΤΕΣ ΤΗΣ ΗΡΩΙΚΗΣ ΑΥΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ.ΗΤΑΝ ΟΙ ΟΒΟΛΟΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΟΝ ΒΑΡΚΑΡΗ,ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΟΝ ΚΑΤΩ ΚΟΣΜΟ!ΤΟ ΠΑΝΑΡΧΑΙΟ ΑΥΤΟ ΕΘΙΜΟ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ.ΤΟ ΕΠΩΝΥΜΟ ΓΙΑΣΑΡΗΣ ΤΟ ΣΥΝΑΝΤΟΥΜΕ ΣΕ ΑΡΚΕΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ.ΤΙ ΕΙΡΩΝΙΑ...ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΙ ΘΛΙΨΗ,ΝΑ ΜΗΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ,ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΑΤΑΙΓΙΣΜΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ ΔΟΛΙΩΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΝΑΜΑΣΟΥΝΤΩΝ ΠΑΠΑΓΑΛΩΝ.

ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ,ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΟΥΝ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΒΡΟΝΤΟΦΩΝΑΖΑΝ ΠΟΛΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΙΟΙ ΕΥΠΑΤΡΙΔΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΑΙΩΝΑ:Η ΚΟΣΣΟΒΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟ ΕΣΧΑΤΟ ΣΥΝΟΡΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΠΕΛΑΣΓΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ,ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ!

                                 http://www.youtube.com/watch?v=kOsRuLlnhiU&feature=related